معمای بی‌رغبتی نمایندگان مجلس به «کمیسیون فرهنگی»/ دغدغه‌ای نیست؟
فهرست کاندیداهای متقاضی حضور در کمیسیون‌های تخصصی مجلس یازدهم در حالی منتشر شد که طبق ادوار گذشته مجلس، این بار هم «کمیسیون فرهنگی» در فهرست کم‌طرفدارترین‌ها قرار گرفت!
به گزارش مهر، طی ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی نمایندگان ملت برای صیانت از آرای مردم و احقاق حقوق اقشار مختلفی که به آن‌ها رأی داده‌اند، وارد خانه ملت می‌شوند و با حضور در کمیسیون‌های تخصصی مختلفی که در مجلس در نظر گرفته شده، فعالیت خود را به‌صورت هدفمندتر در زمینه‌ای تخصصی آغاز و ادامه می‌دهند.
مجلس شورای اسلامی دارای ۱۳ کمیسیون تخصصی شامل «آموزش، تحقیقات و فناوری»، «اجتماعی»، «اقتصادی»، «امنیت ملی و سیاست خارجی»، «امور داخلی کشور و شوراها»، «انرژی»، «برنامه و بودجه و محاسبات»، «صنایع و معادن»، «بهداشت و درمان»، «عمران»، «قضایی و حقوقی»، «کشاورزی، آب و منابع طبیعی» و «فرهنگی» است.
در میان کمیسیون‌های موجود در مجلس شورای اسلامی برخی کمیسیون‌ها نظیر امنیت ملی و سیاست خارجی، اقتصادی، برنامه و بودجه و انرژی پرطرفدار هستند و نمایندگان بسیاری در همان ابتدای امر برای عضویت در آن‌ها اعلام آمادگی می‌کنند، اما نکته قابل تأمل برای اهالی فرهنگ و هنر این است که کمیسیون فرهنگی مجلس همواره یکی از کم طرفدارترین کمیسیون‌ها در دوره‌های مختلف مجلس بوده و نمایندگان اندکی رغبت و انگیزه برای حضور در این کمیسیون داشته‌اند.
تنها ۱۲ نماینده متقاضی عضویت در کمیسیون فرهنگی هستند
مجلس یازدهم شورای اسلامی نیز که به‌زودی قرار است با انتخاب اعضای کمیسیون‌های مختلف فعالیت در حوزه‌های تخصصی را با جدیت بیشتر پیگیری کند، از این امر مستثنی نیست و بنابر آنچه در قالب فهرست نمایندگان متقاضی کمیسیون‌های تخصصی منتشر شده، کمیسیون فرهنگی بازهم در فهرست کم طرفدارترین کمیسیون‌ها قرار گرفته است.
در مجلس یازدهم، کمیسیون قضایی و حقوقی با ۳ کاندیدا کم طرفدارترین کمیسیون است و بعد از آن کمیسیون فرهنگی مجلس با ۱۲ نماینده متقاضی در رتبه دوم قرار دارد.
در همه ادوار مجلس شورای اسلامی کاندیداهایی که به دلیل سقف کمی تعریف شده به کمیسیون‌های پرطرفدار مجلس راه پیدا نمی‌کنند، به ناچار وارد کمیسیون‌های کم‌طرفدارتر از جمله کمیسیون فرهنگی می‌شوند و این طبیعتاً وضعیت این کمیسیون تخصصی را تراژیک‌تر از قبل می‌کند!
طبق اسامی اعلام شده سیدرضا تقوی، نصرالله پژمان‌فر، غلامرضا منتظری، مرتضی آقاطهرانی، امیرحسین بانکی پورفرد، سید نظام‌الدین موسوی، حسین جلالی، بیژن نوباوه وطن، زهره سادات لاجوردی، علی اصغر باقرزاده، فاطمه رحمانی و سیدعلی یزدی خواه ۱۲ نماینده متقاضی عضویت در این کمیسیون هستند که البته برخی از آن‌ها برای حضور در کمیسیون‌های دیگر هم اعلام آمادگی کرده‌اند.
تنها یک عضو کمیسیون فرهنگی مجلس دهم متقاضی کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم است!
نکته قابل‌توجه دیگر این است که برخی اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس گذشته یعنی دوره دهم که به مجلس یازدهم هم راه پیدا کرده‌اند، دیگر در این کمیسیون کاندیدا نشده‌اند و تنها نصرالله پژمان‌فر کاندیدا شدن در کمیسیون فرهنگی مجلس را تکرار کرده است.
سیدصادق طباطبایی‌نژاد که در دوره دهم مجلس، از اعضای کمیسیون فرهنگی و مشخصاً نایب رئیس این کمیسیون بود در دوره یازدهم برای عضویت در کمیسیون‌های «امنیت ملی و سیاست خارجی» و «کشاورزی، آب و منابع طبیعی» کاندیدا شده و سیداحسان قاضی‌زاده هاشمی عضو دیگر این کمیسیون در مجلس دهم نیز، این دوره کاندیدای حضور در کمیسیون‌های «اجتماعی» و «برنامه و بودجه و محاسبات» شده است.
در دوره یازدهم کمیسیون‌های امنیت ملی و سیاست خارجی با ۷۲ کاندیدا، صنایع و معادن با ۶۷ کاندیدا، برنامه و بودجه با ۵۸ کاندیدا، اقتصادی با ۴۴ کاندیدا، انرژی با ۴۲ کاندیدا، آموزش، تحقیقات و فناوری با ۳۹ کاندیدا، اجتماعی ۳۸ کاندیدا، عمران ۳۸ کاندیدا، کشاورزی، آب و منابع طبیعی با ۳۴ کاندیدا، امور داخلی کشور و شوراها با ۲۵ کاندیدا و بهداشت و درمان با ۲۲ کاندیدا بالاتر از کمیسیون فرهنگی مجلس به لحاظ تعداد نمایندگان راغب به حضور قرار دارند.
ناکامان کمیسیون‌های دیگر در کمیسیون فرهنگ؟
توجه به نکته‌ای دیگر درباره کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی هم خالی از لطف نیست و آن هم نحوه سرریز شدن کاندیداهای ناکام کمیسیون‌های دیگر در کمیسیون فرهنگی است. در همه ادوار مجلس شورای اسلامی کاندیداهایی که به دلیل سقف کمی تعریف شده به کمیسیون‌های پرطرفدار مجلس راه پیدا نمی‌کنند، به ناچار وارد کمیسیون‌های کم‌طرفدارتر از جمله کمیسیون فرهنگی می‌شوند و این طبیعتاً وضعیت این کمیسیون تخصصی را تراژیک‌تر از قبل می‌کند!
شاید همین شرایط است که باعث شده در تمام ادوار ۱۰ گانه گذشته مجلس شورای اسلامی، هیچگاه کمیسیون فرهنگی مجلس به‌واسطه دغدغه‌مندی درست، نگاه تخصصی به حوزه فرهنگ و هنر و اقدامات و تصمیم‌گیری‌های هدفمند در این حوزه شناخته نشده و هیچگاه مطالبات جدی اهالی فرهنگ و هنر فرصت درخور برای طرح در «خانه ملت» پیدا نکرده است.
در هیچکدام از ادوار گذشته مجلس، اتفاقی قابل‌توجه از سوی کمیسیون فرهنگی برای حوزه فرهنگ و هنر رخ نداده و اعضای این کمیسیون کمترین حضور و مشارکت را در رویدادها و فعالیت‌های سینمایی، تئاتری، موسیقی و هنرهای تجسمی داشته‌اند.
تئاتر به عنوان یکی از حوزه‌های هنر نیز از این بی‌توجهی اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس در ادوار مختلف مستثنی نبوده زیرا اکثر نمایندگان علاقه‌ای به حضور در این کمیسیون تخصصی را نداشته و از طرفی تخصصی نیز در این حوزه «کلیدی» ندارند. به همین خاطر ترجیح می‌دهند وقتی از قافله کمیسیون‌های پرطرفدار مجلس عقب مانده‌اند، در کمیسیون فرهنگی ۴ سال فرصت حضورشان در خانه ملت را سپری کنند؛ بدون هیچ انگیزه و برنامه مشخصی برای بهبود قوانین و تسهیل شرایط فعالیت در حوزه فرهنگ و هنر.
آیا طلسم این بی‌توجهی و بی‌انگیزگی در مجلس یازدهم و از سوی همین ۱۲ نماینده متقاضی عضویت در این کمیسیون شکسته خواهد شد؟
