مصادره به مطلوب به سبک شیخ الوزرا/ پالایشگاه‌سازی گران است
وزیر نفت در حالی خود را مدافع پالایشگاه‌سازی می داند که تلاش می‌کند روند طبیعی واحدهای صنعتی را به عنوان دستاورد پالایشی خود معرفی کند.
به گزارش مهر، چندی پیش وزیر نفت در نشست خبری خود را حامی پالایشگاه سازی معرفی کرد و گفت: انتقادها مبنی بر اعتقاد نداشتن به پالایشگاه‌سازی اتهام بی‌دلیل و شایع است. افزایش ظرفیت پالایش پالایشگاه‌های داخلی را نیز شاهد هستید، چه فردی پالایشگاه بندرعباس را به ظرفیت نهایی رسانده است.
این در حالی است که وزیر نفت ۲۴ آذرماه سال ۹۸ مطرح کرد که ساخت پالایشگاه بسیار گران است و برای هر بشکه تصفیه نفت خام حداقل ۲۰ هزار دلار در یک پالایشگاه متعارف باید سرمایه‌گذاری شود، یعنی با فرض یک پالایشگاه ۳۰۰ هزار بشکه‌ای ۶ میلیارد دلار باید هزینه شود که چهار تا پنج سال نیز زمان می‌برد.
این اظهارنظر وزیر نفت که ناظر بر اعتقاد وی بر غیر اقتصادی بودن ساخت پالایشگاه است، دلیلی که شاید مهم‌ترین مانع برای توسعه صنایع پالایشی کشور طی دوران وزارت زنگنه بوده است.
چنین تناقض در اظهارنظر را تنها می‌توان در اظهارات وزیر نفت جستجو کرد. اظهارات وزیر نفت شاید در ظاهر مخاطب را در ریل درک غلطی از سیاست‌های وزارت نفت درباره طرح‌ریزی، ساخت و ثمر دهی صنعت پالایشی بیندازد، اما اندک تعمقی کافی است که مصادره به مطلوب زنگنه از عملکرد طبیعی پالایشگاه‌ها در راستای کارنامه سازی برای خود، آگاه شد.
زنگنه در بخشی که به نهایی شدن ظرفیت پالایشگاه بندرعباس اشاره کرده است، در حقیقت عملکرد روتین یک واحد صنعتی را با دستاورد و سیاست گذاری در بخش پالایشی خلط کرده است. وزارت نفت به عنوان نهادی حاکمیتی نمی‌تواند به طور مستقیم به صنعت پالایشگاه سازی ورود کند، اما نقش مهم‌تری بر عهده دارد و آن سیاست گذاری و ریل گذاری برای طرح‌های کارشناسی شده، دقیق و اقتصادی است؛ نه حتی طرح شکست خورده‌ای به نام سیراف. آنچه وزارت نفت می‌تواند از آن به عنوان دستاورد دولت تدبیر و امید یاد کند، طراحی و سیاست گذاری برای ساخت یک واحد پالایشی است نه افزایش ظرفیت یک پالایشگاه که در زمره برنامه‌های منظم آن محسوب می‌شود.
سیاست گذاری در زمینه «ساخت پالایشگاه» دامنه صدور مجوز، بسترسازی برای حمایت مالی، ضمانتی و… برای متقاضیان را در بر می‌گیرد. در حقیقت هر چند وزارت نفت راسا به عنوان نهادی دولتی در بحث صنعت پالایشی ورود نمی‌کند، اما می‌تواند ریل گذاری در این صنعت را عهده دار شود. مقوله‌ای که به دلیل بی میلی وزیر نفت به آن، حاشیه نشین شده است. این در حالی است که زنگنه، برنامه‌های توسعه‌ای پالایشگاه‌ها را به عنوان دستاورد حمایتی از سیاست «ساخت پالایشگاه» اعلام می‌کند. در حالی که افزایش ظرفیت و بهبود کیفیت تولید از جمله برنامه‌های روتین پالایشگاه‌های کشور است و ارتباطی به سیاست گذاری وزارت نفت در دولت یازدهم و دوازدهم ندارد.
