تهران – مشهد ۱.۵ میلیون تومان: بهای ناکارآمدی شرکت‌های هواپیمایی را مردم می‌پردازند

سازمان هواپیمایی کشور اردیبهشت امسال آیین نامه ای را مصوب کرده که اگر چه در ماه‌های ابتدایی صدور آن با توجه به برخی اعتراض‌ها اجرایی نشد، اما مدتی است که بی‌سر و صدا بخشنامه رو آمده و اجرا می‌شود و در صورت تداوم، مسافران حتی خواب پروازهای ارزان‌قیمت را هم نخواهند دید. گفته می‌شود که بر اساس این بخشنامه شرکت‌های هواپیمایی حتی در ساعت‌های خلوت و کم‌مسافر هم نمی‌توانند بلیت‌ها را ارزان‌تر از آنچه تصویب شده به فروش برسانند.مهدی نجفی، فعال صنعت گردشگری و مدیرعامل سفرمارکت یکی از مخالفان افزایش نرخ بلیت پروازهای داخلی به بهانه کرونا و دلار ۳۰ هزار تومانی و همین بخشنامه سازمان هواپیمایی کشوری است. او به همشهری‌آنلاین می‌گوید: با توافق شرکت‌های هواپیمایی داخلی، از اول آبان قیمت کف هر دقیقه پرواز از ۳ هزار به ۸ هزار تومان افزایش پیدا می‌کند. مثلاً قیمت کف بلیت رفت تهران – شیراز از ۲۵۰هزار به ۶۸۰هزار تومان می‌رسد. با این افزایش ۲.۶ برابری باید منتظر زنجیره جدیدی از تورم، بی اقبالی مسافران به سفرهای هوایی، تعطیلی آژانس‌ها و دیگر تبعات منفی باشیم.نجفی می‌گوید: ما در ماده ۴۴ قانون رقابت داریم که عرضه‌کنندگان کالا و خدمات نمی‌توانند با توافق همدیگر قیمت تصویب کنند. چون این به ضرر مصرف‌کننده است. اما الان این اتفاق رخ داده است. چند شرکت هواپیمایی دور هم نشسته‌اند و قیمتی را مصوب کرده‌اند که قیمت‌ها از نظر ما غیرواقعی است. سازمان هواپیمایی کشوری هم در مقابل این فرآیند نادرست سکوت کرده استاین کارشناس اظهار می‌کند: شرکت‌های هواپیمایی می‌گویند هزینه‌های ما افزایش پیدا کرده است. این کاملا صحیح است، اما چه نیازی می‌بینند که سازمان هواپیمایی کشوری را به عنوان مسوول افزایش قیمتها معرفی کنند؟ شرکتهای هواپیمایی بر اساس قانون آزاد سازی نرخی می توانند بر اساس عرضه و تقاضا قیمت‌های خود را کم و زیاد کنند اما ما در قوانین، چیزی به نام کف قیمت یا تضمین کف قیمت نداریم. تضمین کف قیمت یعنی از بین بردن رقابت، یعنی پرداخت بهای ناکارآمدی شرکت‌ها توسط مصرف‌کننده. تضمین کف قیمت یعنی شکست قانون آزادسازی نرخ بلیت هواپیما که هواپیمایی کشوری سالها بعنوان دستاورد خود تبلیغ کرده بود.نجفی که مدیرعامل یکی از شرکت‌های خدمات گردشگری(سفرمارکت) است، می‌گوید: درحال‌حاضر ۱۹ شرکت هواپیمایی مسافری در ایران داریم. چطور ممکن است که همه این شرکت‌ها بهره‌وری یکسان داشته باشند، هزینه‌هایشان یکسان باشد و قیمت یکسان بدهند؟ شرکتی که می‌تواند کمتر هزینه کند و بهره‌وری بیشتری داشته باشد، می‌تواند قیمت‌های خود را پایین بیاورد. چطور ممکن است که سازمان هواپیمایی کشوری اجازه ارزان فروشی را به چنین شرکتی ندهد؟  این نقض صریح قوانین رقابت است. ما در ماده ۴۴ قانون رقابت داریم که عرضه‌کنندگان کالا و خدمات نمی‌توانند با توافق همدیگر قیمت تعیین کنند. چون این به ضرر مصرف‌کننده است. اما الان عین این اتفاق افتاده است. چند شرکت هواپیمایی دورهم نشسته‌اند و قیمتی را مصوب کرده‌اند که از نظر ما غیرواقعی است. سازمان هواپیمایی کشوری هم در مقابل این فرآیند نادرست سکوت کرده است.این فعال حوزه گردشگری ادامه می‌دهد: تا امروز کف قیمت مسیر تهران – شیراز ۲۵۰ هزار تومان بود و از اول آبان کف قیمت همان مسیر می‌خواهد بشود ۶۸۰ هزار تومان. خب روی چه مبنایی؟ به خاطر این که ۴ شرکت هواپیمایی آمده‌اند می‌گویند ما داریم ورشکست می‌شویم. همه جای دنیا قیمت بلیت هواپیما مدام ارزان می‌شود، در ایران ۳برابر می‌شود.او به استدلال ارزی شرکت‌های هواپیمایی و دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی اشاره می‌کند و می‌گوید: استدلال شرکت‌های هواپیمایی ایران این است که نرخ دلار شده ۳۰ هزار تومان. براساس داده‌هایی که موثق است، بیش از ۲۰ درصد هزینه های این شرکت‌ها ارزی نیست. مگر شرکتهای هواپیمایی به کارکنان و کادر پروازی براساس دلار حقوق می‌دهند؟ مگر بابت هزینه های فرودگاهی و سوخت و اجاره دفاترشان دلار می‌دهند؟ اصلا ربطی ندارد.افزایش قیمت‌ها زنجیره‌ای از گرانی‌ها را در پی دارداما عواقب کرونا، تصمیمات ریالی و ارزی برای صنعت هوایی در ایران چیست؟ نجفی، فعال صنعت گردشگری معتقد است: ما الان درگیر یک روند نادرست هستیم  چون این روند، زنجیره‌ای از تورم را به دنبال خواهد داشت. شما فکر کنید بلیت هواپیمای تهران – شیراز بشود ۶۸۰ هزار تومان، از اول آبان اگر با اتوبوس و قطار هم بخواهید همان مسیر را بروید، قیمت بلیتش دوبرابر می‌شود. مجبورمی شوید با خودروی شخصی سفر کنید، نتیجه اش افزایش تصادفات جاده‌ای و تلفات انسانی در کشور خواهد بود. اگر دانشگاه یا آموزشگاهی بخواهد استادی از شهر دیگربیاورد، هزینه آن دانشگاه و آموزشگاه هم افزایش خواهد یافت.