عارف در مجلس چه کرد که حالا بخواهد در ریاست جمهوری انجام دهد؟

عصرخبر – رضا جعفری – واقعا محمدرضا عارف فکر می‌کند، جریان اصلاحات هنوز به او به عنوان گره گشا نگاه می‌کند؟ نه، عارف دیگر جایگاهی نزد اصلاح طلبان به ویژه بدنه این جریان ندارد.
او که به واسطه رای مردم رکورد میزان رای در پایتخت در ادوار مختلف مجلس را شکست در پارلمان دهم بیشتر یک انسان ساکت بود تا یک مدیر سیاسی که مجلس را مدیریت کند. 
در چهار سال عمر مجلس، مهم‌ترین سوال رای دهندگان این بود که عارف در مجلس چه می‌کند؟ انفعال عارف در مجلس به اندازه‌ای بود که گاهی مردم فراموش می‌کردند او نماینده‌شان در قوه مقننه است.
الان سوالی که در اذهان عمومی ایجاد شده است این است که آیا کسی که در مجلس بیشتر نظاره‌گر بوده تا تاثیر گذار، چگونه می‌تواند در قوه مجریه که فردی مثل حسن روحانی با  سابقه سیاسی و امنیتی‌ بسیار در آن مانده است، فعالیت کند و زیر بار فشارها دوام بیاورد.
به نظر می‌رسد عمر سیاسی عارف به پایان رسیده است و او دیگر نمی‌‌تواند در سپهر سیاست ایران حضور فعالی داشته باشد. مقصر این مسئله هم کسی نیست به غیر از خود او.
عارف اگر در مجلس عملکرد  قابل دفاعی داشت، می‌توانست امروز به عنوان نامزد جدی اصلاح طلبان در عرصه انتخابات حضور داشته باشد اما او همچون حسن روحانی دچار انفعال شد.
انفعال عارف و حسن روحانی در عرصه سیاسی و اجتماعی باعث شد تا دوباره اصول‌گرایان مجلس را به دست بگیرند و برای فتح پاستور هم آماده شوند.
عارف اگر می‌خواهد در بازی سیاست ایران دوام بیاورد باید استراتژی خود را عوض کند. سکوت و نگاه کردن، او را به جایی نمی‌‌رساند. البته از ابتدا معلوم بود که او مرد این میدان نیست و بهترین پست برای او همان معاون اولی یا وزارت خانه‌ای مثل علوم است. 
عارف مرد میدان سیاست نیست. سیاست، مردان و زنانی را می‌خواهد  که بتوانند فعال باشند و زدو خورد کنند. با گوشه ایستادن و حرف نزدن، کسی ره به جایی نمی‌برد. البته اگر نبود حمایت هاشمی و خاتمی و فضای ایجاد شده در انتخابات مجلس دهم، عارف رنگ پارلمان را به خود نمی‌دید. 
اصلاح طلبان اگر می‌خواهند در انتخابات ریاست جمهوری 1400 حضور داشته باشند باید به فکر نامزد دیگری باشند که به عارف به جایی نمی‌رسند. او اگر نامزد انتخابات باشد باید از خود در برابر دیگر نامزدها دفاع کند و نمی‌تواند به دیگران حمله کند و از آنها برنامه بخواهد.