دردهای بی علاج!
مطالبه گری شهروندان از مسئولین در چهارچوب قانون، جزو حقوق شناخته شده مردم و از دستاوردهای انقلاب اسلامی است.
عصر خبر؛ حمید هنرجو – «خود شیفتگی»، خود بزرگ بینی یا خود مقدس انگاری، عارضه هایی لاعلاج اند که خدا نکند به سراغ کسی برود!
نسخه درمانی این دردهای خود خواسته، در هیچ داروخانه ای پیدا نمی شود، مگر خود بیمار کاری بکند!
اینکه می بینیم گاهی انتقاد یا موعظه ای نرم، یک مسئول درجه چندم را به خشم می آورد به طوری که فرد مسئول، همه کارهای دیگر را – که برای انجام آنها به مردم تعهد داده – زمین گذاشته و به دنبال تنبیه و خفه کردن صدای منتقد به هر اقدامی دست می زند، علتش همان عارضه «خود شیفتگی یا خود مقدس انگاری» است.
او تصور می کند بی عیب ترین موجود روی زمین است! بنابراین کسی که از او سوالی کرده یا مثلا ایرادی گرفته، حتما معصومی را زیر سوال برده! و مرتکب گناه شده است!
ساده ترین کار این است که در مورد موضوعات مطرح شده، اولا تحقیقی جزئی داشته باشد و از اطرافیان و نزدیکان خود، سوال کند و سپس به صورت شفاف و در کمال فروتنی در مقابل افکار عمومی به ارائه توضیحات کامل بپردازد، این روش هم منطقی است و هم سوال کنندگان را قانع می کند، اما متاسفانه در همین حد هم خودش را به زحمت نمی اندازد!
در حالی که مطالبه گری شهروندان از مسئولین در چهارچوب قانون، جزو حقوق شناخته شده مردم و از دستاوردهای انقلاب اسلامی است.
نهاد زحمتکشی چون «قوه قضائیه» که اعاده حقوق مظلوم را بر عهده دارد و اهدافی عالی نظیر برخورد با متخلفین دانه درشت، غارتگران بیت المال مسلمین، ضربه زنندگان به مصالح ملی و… را دنبال می کند، گاهی ناگزیر است برای این شکایت های سیاسی وقت صرف کند، اما خوشبختانه در اکثر موارد، در مسیر خواست شخصی و امیال نفسانی این افراد قرار نگرفته و بررسی های کارشناسانه، واقعیت را برای محاکم صالحه قضایی آشکار می سازد و به قول معروف، حق به حقدار می رسد.
در فرازی از نامه مولا علی (ع) به مالک اشتر نخعی می خوانیم: مبادا هرگز دچار خود پسندی گردی و به خوبی های خود اطمینان کنی و ستایش را دوست داشته باشی! که اینها همه از بهترین فرصت های شیطان برای هجوم آوردن به توست و کردار نیک نیکوکاران را نابود سازد.
