تکرار انتخابات ریاست جمهوری 92 در 1400

عصرخبر- فاطمه حسینجانی– پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، زمین بازی سیاست در ایران را تغییر داد. بسیاری از ناظران سیاسی بر این باور بدند که ترامپ بازهم بر کرسی ریاست جمهوری ایالات متحده تکیه می‌زند اما کرونا و حواشی ترامپ در ماه‌های منتهی به انتخابات، باعث شد نام بایدن از صندوق‌های رای خارج شود.

فعالان سیاسی در ایران هم فرض را بر پیروزی ترامپ گذاشته بودند و مهره‌های شطرنج انتخابات را بر اساس آن می‌چیدند. حالا اما بازی کمی تغییر کرده است و یکی از معماران برجام، سکان هدایت ینگه دنیا را به عهده گرفته است.

بایدن می‌خواهد به برجام برگدد. همین زمزمه تصمیم او اثر مثبتی بر بازار ایران گذاشت و شاهد کاهش نرخ ارز و صعود بورس در یک ماه گذشته بودیم. این واکنش مثبت بازار باعث شد تا جریان حامی مذاکره و گفت‌وگو در ایران همچون ققنوس از خاکستر برخیزند و دوباره امید به رای مردم داشته باشند.
تصور این بود که انتخابات ریاست جمهوری آینده ایران، تنها میان کسانی است که زیاد اهل مذاکره و گفت‌وگو نیستند و بیشتر استراتژی بر اساس مقاومت دارند. حالا اما کم کم نام نامزدهای معتدل هم به میان می‌آید.

اگر در مدت باقی مانده تا پایان عمر دولت روحانی، اقتصاد ایران به واسطه بازگشت آمریکا به برجام تکانی بخورد و طرف‌های مقابل به وعده‌های خود عمل کنند، تقریبا می‌شود گفت انتخابات سال 1400، مانند انتخابات ریاست جمهور یازدهم خواهد بود.

در سال 92 هم دو قطبی مذاکره و عدم مذاکره در کشور شکل گرفت. یک سو روحانی بود و طرف دیگر سعید جلیلی. نماینده دو تفکر متفاوت که یکی راه سعادت را در مذاکره مستقیم با آمریکا می‌دید و دیگری در مقاومت و ایستادن در برابر ایالات متحده.
همین داستان احتمالا با سعید جلیلی و شاید علی لاریجانی و یا محمد جواد ظریف یا یکی از وزرای دولت روحانی مثل آذری جهرمی تکرار خواهد شد. نکته جالب در این میان حضور دوباره قالیباف خواهد بود. نامزدی که هیچگاه کسی نفهمید نظرات سیاسی او چیست! آیا طرفدار مذاکره است؟ ضد گفت‌وگوست؟ تندرو است؟ میانه رو است؟

آنگونه که از شواهد پیداست انتخابات 92 در ایران در حال تکرار است. فعلا دست بالا با اصول‌گرایان مخالف مذاکره است. آنها عملکرد روحانی در 4 سال گذشته را تبدیل به چماقی علیه مذاکره کرده‌اند. اما همانگونه که در بالا اشاره شده اگر معجزه‌ای در این چند ماه باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری، اتفاق بیفتد، زمین بازی به صورت کامل به سمت نامزدهای معتدل بر می‌گردد.

سیاست، علم صبر است و باید کمی صبر کرد تا آینده همه چیز را مشخص کند. اما آنچه مشخص است این معناست که اصول‌گرایان این بار هم مسیر راحتی برای رسیدن به پاستور ندارند.