از پاییز بهاری فوتبال تا گردش به اردوگاه تدبیر و امید؛ سودای مردی از جنس تعلیق

عصرخبر – “آقای علی آبادی به عنوان کسی که به او تکلیف شده همانطور که رئیس جمهور محترم فرمودند برای مدیریت فدراسیون فوتبال آمدند و الا ورود به عرصه فوتبال چیزی برای ایشان ندارد و تنها بر اساس تکلیف وارد صحنه شدند همچنین بر اساس تکلیفی که از دوششان برداشته شد کنار رفتند.”
این بخشی از اظهارات کیومرث هاشمی کاندیدای امروز ریاست فدراسیون فوتبال در مناظره جنجالی با محسن صفایی فراهانی و برنامه 90 است. دفاع از عجیب ترین و تاریک ترین ورود مستقیم دولت به اداره فدراسیون فوتبال ، برکناری دادکان، تعلیق فدراسیون و البته تکلیفی که با ورود مستقیم فیفا از دوش رئیس وقت سازمان تربیت بدنی برداشته شد.
روزهای تلخ و تاریک تابستان و پاییز سال 86 از سیاه ترین نقاط کارنامه محمود احمدی نژاد در اداره ورزش و فوتبال کشور است. دعوای مستقیم علی آبادی و دادکان با دخالت مستقیم کیومرث هاشمی ، معاون وقت رئیس سازمان تربیت بدنی و انتخاب غیرقانونی هاشمی به عنوان سرپرست فدراسیون از سوی دولت بهار که به عنوان نماد دخالت مستقیم و ویران گر دولت ها در تاریخ ورزش و فوتبال کشور ماندگار شد.
پس از استعفای محسن صفایی‌فراهانی در بازی‌های آسیایی بوسان، محمد دادکان بود که سکاندار ریاست فدراسیون شد، فوتبال ایران پس از روزهای روشن در دوران صفایی‌فراهانی، راه خود را ادامه داد و با مدیریت دادکان و هدایت برانکو ایوانکوویچ تیم ملی در جام ملت‌های 2004 درخشید و سوم شد. پس از آن با اقتدار به جام جهانی 2006 صعود کرد. با این حال انگار صدای میخ‌هایی که به تابوت فوتبال ایران کوبیده می‌شد، به گوش می‌رسید، دولت بهار روی کار آمده بود تا مدیرانی بدون شناخت از ورزش و نهادهای بین‌المللی ورزشی در رأس کار قرار بگیرند و فوتبال را به پرتگاه بفرستند و البته کیومرث هاشمی بگوید:”اگر آقای علی آبادی می دانست قانونا حق ثبت نام ندارد وارد این عرصه نمی شد.” اما به این سوال پاسخ نداد که در جایگاه سرپرست هرچند غیرقانونی فدراسیون و معاون رئیس سازمان تربیت بدنی چرا این موضوع را به اطلاع علی آبادی نرسانده یا خودش هم از آن بی خبر بوده است؟
هاشمی که امروز خود را کاندیدای ریاست فدراسیون فوتبال کرده ، روزی یکی از همان مدیرانی بود که فوتبال را به پرتگاه هُل داد. مغر متفکر محمد علی‌آبادی؛ یکی از نزدیکان به محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت نهم و دهم یا همان دولت بهار.
برکناری دادکان پس از جام جهانی
اختلاف میان سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال درست از زمان آغاز مدیریت علی‌آبادی و هاشمی در سازمان تربیت بدنی آغاز شد. دخالت‌هایی که در امور فوتبال می‌شد، کارد را به استخوان رسانده بود و محمد دادکان فقط منتظر برگزاری جام جهانی 2006 بود تا تیم ملی با آرامش مسابقات را پشت سر بگذارد. هرچند این حواشی خواه ناخواه وارد تیم برانکو ایوانکوویچ شده بود و اختلافات درونی تیم ملی را هم به حاشیه کشاند. آتشی که در جام جهانی دامن یکی از بهترین نسل‌های فوتبال ایران را گرفت تا تیم ملی پایان تلخی را در این رقابت ها تجربه کند.
پایان جام جهانی، مصادف بود با برکناری محمد دادکان و در پی آن برانکو. پای دادکان به ایران نرسیده بود که همانند منوچهر متکی از ریاست فدراسیون فوتبال عزل شد. اما برکناری از سوی چه کسی بود؟ محمد علی‌آبادی و معاونش، کیومرث هاشمی و این عزل چه عواقبی را به دنبال داشت؟ تعلیق فوتبال ایران.
تعلیق از آن روز بر فوتبال ایران سایه انداخت که هم برکناری دادکان و هم سرپرستی کیومرث هاشمی در فدراسیون فوتبال غیر قانونی بود. فیفا وقتی از این اتفاقات خبردار شد، حکم تعلیق فوتبال ایران را به دلیل دخالت مستقیم دولت در امور فدراسیون صادر کرد. محسن صفایی‌فراهانی که پیش از دادکان دوران سازندگی فوتبال ایران را رقم زده بود و مورد اعتماد فیفا قرار داشت به عنوان نماینده فدراسیون جهانی فوتبال عضو کمیته انتقالی شد. هاشمی نیز که نماینده دولت یا سازمان تربیت بدنی بود، علاوه بر سرپرستی فدراسیون فوتبال به عضویت کمیته انتقالی درآمد.
احمدی نژاد می خواست رئیس فدراسیون شود
آنچه مورد تأکید فیفا بود، تدوین اساسنامه‌ای قانونی برای جلوگیری از اتفاقاتی مشابه برکناری دادکان و سرپرستی غیر قانونی افرادی چون هاشمی در فدراسیون فوتبال بود. اینکه دولت چنین قدرتی نداشته باشد که هر وقت دلش خواست دست به تغییرات در فوتبال بزند و در نهایت با اعتماد فیفا به برگزیدگانش در کمیته انتقالی اجازه ادامه فعالیت فوتبال داده شد. قرار بود در این بین در سریع‌ترین زمان اساسنامه تدوین و انتخابات برگزار شود.
بعد از تدوین و تکمیل اساسنامه قرار بود انتخابات فدراسیون فوتبال 23 مهرماه سال 86 برگزار شود اما پروژه دوم پس از برکناری دادکان ، ورود مستقیم محمد علی آبادی به انتخابات فوتبال بود. در همان زمان برخی از نزدیکان دولت وقت این حکایت را نقل کردند که محمود احمدی نژاد به علی آبادی اعلام کرده یا خودت وارد انتخابات شو یا خود من می آیم، اظهار نظر و ادعایی تاریخی که حتی گفته می شود به صورت پاراو مکتوب با دست خط احمدی نژاد به دست رئیس سازمان تربیت بدنی رسیده بود.
علی آبادی و سازماندهی 40 امضاء
بازی خطرناک علی آبادی با نقش آفرینی هاشمی آغاز شد ، سازمان تربیت بدنی مستقیما از طریق مدیران کل استان ها وارد عمل شد تا با جمع آوری بیش از 40 امضاء علی آبادی بدون رقیب وارد انتخابات شود. یکی از مدیران کل آن زمان در استان های جنوبی کشور در این خصوص می گوید:”آقای … معاون وقت خودش تماس گرفت، گفت علاوه بر اینکه امضاء دادید به آقای علی آبادی به رئیس هیات فوتبال استان بگو بالای برگه رای یک خط کج و یک نقطه علامت شماست. فقط به علی آبادی رای می دهید و اگر این نشانه نباشد با شما برخورد می کنیم.
با سابقه تاریک عملکرد مدیران ورزش دولت احمدی نژاد فیفا با دقت تحرکات سازمان تربیت بدنی را زیر نظر داشت. دومین تعلیق در راه بود چراکه معاون رئیس جمهور و رئیس وقت دستگاه ورزش مستقیما وارد عرصه انتخابات شد. در آستانه انتخابات 23 مهر ، کیومرث هاشمی احساس خطر کرده بود و به همین دلیل برگزاری انتخابات با حضور علی آبادی می توانست اتفاق تلخ تری را برای فوتبال ایران رقم بزند. در نهایت به صورت خودجوش یکباره 12 کاندیدای هیات رئیسه با هماهنگی سازمان تربیت بدنی از انتخابات کناره گیری کردند و قبل از حکم تعلیق فیفا ، فدراسیون با مدیریت سرپرست وقت مانع از برگزاری انتخابات غیرقانونی با حضور علی آبادی شد.
مناظره جنجالی با صفایی فراهانی در 90
سازمان تربیت بدنی که تعلیق فوتبال را رقم زده بود، در این امر هم موفق شد. معضلات و مشکلات فوتبال به یک مناظره جنجالی کشیده شد و صحبت‌های زیادی میان صفایی فراهانی و هاشمی رد و بدل می‌شد. کار به جایی رسید که هاشمی برای فرار از پاسخگویی نماینده فیفا را متهم به فرار رو به جلو می‌کرد. با این حال وقتی معاون سازمان تربیت بدنی ادعای مذاکرات مکتوب با فیفا را پیش کشید و می‌گفت مذاکرات شفاهی قابل استناد نیست، به یک مذاکره شفاهی بدون شاهد با محمد بن‌همام اشاره کرد و مدعی شد رئیس وقت AFC اعلام کرده بود ریاست علی‌آبادی در فدراسیون فوتبال ایرادی ندارد!
موضوع جایی جالب شد که صفایی فراهانی به تناقض گویی کیومرث هاشمی اشاره کرد و در این بین معاون سازمان تربیت بدنی ادعای دیگری را مطرح کرد. اینکه تمام مذاکرات با فیفا در خصوص اساسنامه و برگزاری انتخابات از سوی صفایی فراهانی انجام شده و او حتی یک نامه هم برای فیفا صادر نکرده است. گفتن همین جمله کافی بود تا صفایی دو نامه با امضای هاشمی را مقابل دوربین نشان دهد، نقطه اوج مناظره‌ای که بازنده آن مشخص بود.
بازگشت به فوتبال در اردوگاه تازه
نزدیک به 14 سال گذشته و این کیومرث هاشمی است ، چهره ضد فوتبال دهه 80 ، نقش آفرین بازی های خطرناک دولت بهار در فوتبال و خاطره تلخ تعلیق که دوباره به فوتبال بازگشته اما اینبار نزدیک به اردوگاهی متفاوت از رنگ و بوی بهاری. اینبار در سایه ارتباطات با دولت تدبیر و امید که مشخص نیست چگونه دستگاه ورزش آن معاون سابق علی آبادی و مدیر نزدیک به احمدی نژاد را برای اداره فوتبال انتخاب کرده است. هاشمی البته در دی ماه سال 1392 هم توانسته بود در یک گردش قابل توجه به اردوگاه دولت تدبیر و امید نزدیک شود و کرسی ریاست کمیته ملی المپیک را به عنوان یک مدیر احمدی نژادی در کمال تعجب اصلاح طلبان از آن خود کند.
او حالا به عنوان نامزد نزدیک به وزارت ورزش و جوانان برای حضور در انتخابات 10 اسفندماه معرفی شده و به همین دلیل است که محمدحسین قریب مدیر فوتبالی اصلاح طلب که سال گذشته گزینه وزارت ورزش در همین انتخابات بود حالا می گوید:” به نظرم بهترین فرد برای ریاست فدراسیون آقای کیومرث هاشمی هستند.”

هاشمی همچنین حمایت مهدی محمد نبی را در کنار خودش خواهد داشت، دبیرکلی که در زمان سرپرستی هاشمی به این جایگاه رسید و در آغاز سال 99 با حمایت وزارت ورزش به فدراسیون فوتبال بازگشت اما با حضور فعال در کمپین هاشمی می تواند به حفظ عنوان فعلی خودش امیدوار باشد.
گزینه امروز ریاست فدراسیون همان مردی است که در دولت بهار به نوعی همه کاره ورزش یا جاده صاف کن برای محمد علی‌آبادی شده بود و حالا در دولت تدبیر می‌خواهد اندک امید فوتبال را هم از بین ببرد، هرچند مجمع فوتبال پیش از این نشان داده اقبالی به مدیران دولتی نشان نمی دهد اما با حضور چنین گزینه ای باید برای آینده فوتبال نگران بود.