به بهانه تمسخر شور انتخاباتی ایران در بی بی سی فارسی: وقتی رسانه های داخلی سکوت مي کنند+عكس
استفاده از جملاتی همچون : «ما در این کمپین به بی بی سی احتیاجی نداریم» و یا «ما برای خودمان اصولی داریم و خیلی هم حواس مان به اصول مان هست» نشان گر آن است که گردانندگان و هواداران آن در چارچوب ها فعالیت می کنند و خود را از بیگانگان و آنان که خیر کشور را نمی خواهند صراحتا مجزا می کنند.
به گزارش عصر خبر؛ همزمان با روزهای داغ اخبار انتخاباتی کشورمان، در چند روز گذشته بی بی سی فارسی از زاویه ای دیگر به موضوع فعالیت های انتخاباتی در شبکه های اجتماعی پرداخت. این سایت انگليسي در گزارشي می نویسد: « محمد خاتمی و سعید جلیلی مهم‌ترین چهره‌هایی هستند که در دو جناح اصلاح‌طلب و محافظه‌کار تلاش‌ها و «کمپین«هایی برای ورودشان به انتخابات به راه افتاده است.اما در کنار این دعوت‌های جدی، کسانی هم هستند که انتخابات را فرصتی برای طنزپردازی یافته‌اند و با به راه انداختن کمپین‌هایی مشابه، به شوخی با چهره‌های سیاسی و خود، به انتخابات می‌پردازند.»
رسانه ي غربي فارسي زبان در این یادداشت به نقل از محمود فرجامی می‌گویند: «دعوت از فامیل دور» و «دعوت از مرتضی درخشان» از این دست است و در آنها موضوع شوخی نه فامیل دور و یا مرتضی درخشان، که خود انتخابات است.
طرح یک سوال
حال باید دید که اصل این «شوخی» با «جدی» ترین حق شهروندان یعنی انتخابات در جامعه ی ما جایگاهی دارد یا خیر؟
با یک مراجعه و رجوع ساده به یکی از این کمپین های طنز، در می یابیم که در مجموع چیزی حدود پانزده هزار نفر از کسانی که در شبکه ی اجتماعی فیلتر شده رفت و آمد دارند عضو دو کمپین مذکورهستند که این خود نشان از این نکته دارد که حداقل این شوخی ها منفور نیست.
اما نکته دیگری که مطرح می شود این است که آیا این شوخی ها در جهت منافع جامعه است یا با خط قرمزهای سياسي و اجتماعي بازی می کند؟
در این صفحه چهره مرتضی درخشان در کنار شخصیت‌های برجسته سیاسی و تاریخی مونتاژ می‌شود و او به عنوان یکی از سیاستمداران تاثیرگذار جهان معرفی می‌شود که با ولادیمیر پوتین ملاقات می‌کند، باراک اوباما با او کنفرانس تلفنی می‌گذارد و سرویس جهانی بی‌بی‌سی «درخواست مردم برای حضور او در انتخابات» را به صورت خبر فوری، هم رزم آتاتورك و جذاب ترين مرد ايران در دهه40 بوده، منتشر می‌کند.
از نظر گردانندگان و در پست های مختلف این صفحه مرتضی درخشان کسی است که ائتلاف 2+1 فشار مي آورد تا وارد آن شود و از سویی در رژه نظامی ارتش کره شمالی پاسخ تهدیدهای آمریکا را می‌دهد و از سوی دیگر سارا پیلین، معاون جان مک‌کین نامزد پیشین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، را نجات داده و حکم نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور جدید ونزوئلا را هم امضا می‌کند و مدافع کارگران است و پرولتاریای جهانی را متحد می کند و ستون های بورژوازی را در هم می شکند و البته در عين حال معتقدند وزن او از نامزدهای احتمالی بيشتر است!
اگر هدف از این اقدام فقط معروف شدن و شوخی و خنده بود قاعدتا این تیم می بایست از مطرح شدن در یکی از بزرگترین کارتل های مطبوعاتی جهان ابراز خورسندی و رضایت می کردند و حداقل آن بود که بر روی آن مانور تبلیغاتی می دادند.
حال آنکه بعد از مطرح شدن در بی بی سی فارسی افراد حاضر و فعال این کمپین دعوت، موضعگیری صریحی نموده و هرگونه ارتباط و نیاز به رسانه های خارجی را رد کرده اند.
یک روز بعد از انتشار گزارش در سایت بی بی سی فارسی این کمپین در صفحه خود نوشت :
« یک :سلام
ما در این کمپین به بی بی سی احتیاجی نداریم. اگر از این که بی بی سی درباره ما بنویسد خوشحال می شدیم یا ذوق می کردیم 18 فروردین خودمان و 7 آپریل آنها وقتی «علی همدانی» خبرنگار بی بی سی از لندن برای ما در همین صفحه پیغام گذاشت تا تلفنی مصاحبه کند،جوابش را می دادیم. ولی خبرنگار بی بی سی از ما هیچ پاسخی نگرفت برای اینکه ما اصلا به بی بی سی احتیاجی نداریم. الان هم از این که که بی بی سی ما را معرفی کرده خوشحال نیستیم و ناراحت هم نیستیم چون واقعا اهمیتی ندارد برای ما. واقعا مساله ای که به ما مربوط می شود، فقط به ما و چند هزار رفیق مان در این صفحه مربوط می شود؛اینجا جای غریبه ها نیست.
دو: والسلام
چرا این کمپین را راه انداخته ایم؟ برای اینکه بخندیم.البته فقط همین نبوده است؛برای این که فکر کنیم و بخندیم و البته گاهی شاید فقط فکر کنیم.درباره همه دلایل راه اندازی این کمپین و ادامه آن بعد از این حتما توضیحات بیشتری خواهیم داد،اما ما برای خودمان اصولی داریم و خیلی هم حواس مان به اصول مان هست.ما این جا با خودمان شوخی می کنیم و از اینکه کسی با ما شوخی کند نه تنها دلخور نمی شویم،که ذوق هم می کنیم.اما دوست نداریم کسی با اصول ما شوخی کند.خواستیم بگوییم نمی خواهیم نارحتی مان را از اینکه بی بی سی اسم ما در کنار یک کمپین دیگر قرار داده پنهان کنیم. »
شاید این جدی ترین مطلبی بود که در این کمپین از ابتدای فعالیت تا کنون منتشر کرده بود. استفاده از جملاتی همچون : «ما در این کمپین به بی بی سی احتیاجی نداریم» و یا «ما برای خودمان اصولی داریم و خیلی هم حواس مان به اصول مان هست» نشان گر آن است که گردانندگان و هواداران آن در چارچوب ها فعالیت می کنند و خود را از بیگانگان و آنان که خیر کشور را نمی خواهند صراحتا مجزا می کنند.
حتی اگر چنین اقداماتی در قالب طنز و جوان پسند در تحقق شور و حماسه سیاسی دخیل نباشد – که هست – چرا رسانه های داخلی از چنین فعالیت هایی چشم پوشی می کنند؟
اصلا به خاطر همین چشم پوشی کردن رسانه های داخلی است که برخی رسانه هایی که چشم دیدن شور و نشاط انتخاباتی را ندارند سعی می کنند به کوچکترین بهانه ای این فعال ترين جریان رای گیری در جهان را به تمسخر بگیرند.
