پولادگر رفت اما دوباره بر می گردد “ول نکن” ریاست!
دوم دی ماه سرانجام دوران 27 ساله حضور پولادگر تمام شد اما او میخواهد برگردد
!
امیررضا احمدی: از سال 1373 تا 1400.شمردنش با انگشتان سخت که شدنی نیست اما سرجمع که حساب کنید در حدود 27 سال می شود.27 سال حضور در فدراسیون تکواندو.البته 6 سال از این حضور به عنوان نایب رییس بوده است و از دیماه سال 79 فقط رییس.دوم دیماه بود که به صورت قانونی ریاست سید محمد پولادگر در این فدراسیون به پایان رسید و حالا باید یک سرپرست برای آن تعیین شود.
در شرایطی که خیلی ها گمان می کنند این آخرین حضور پولادگر در راس فدراسیون است(یکی از مهمترین دلایل آن شاید بازنشستگی باشد) اما رییس خیال کنار کشیدن ندارد و اسمش در بین نفراتی دیده می شود که قرار است در انتخابات با یکدیگر رقابت کنند.بر اساس آخرین اعلام وزارت ورزش و جوانان مجمع انتخاباتی این فدراسیون قرار است روز 15 دیماه برگزار شود و تا الان مدارک مدیریتی نفراتی چون پولادگر،محمد جمشیدی، حسین حسینزاده، سیروس رضایی و هادی ساعی تأیید شده است و باید دید در روزهای آینده صلاحیت کدام یک از این نامزدها تأیید خواهد شد؟اما چه اتفاقی افتاد که پولادگر دوباره اسب خودش را زین کرد تا وارد عرصه انتخاباتی شود؟ تا همین چند روز قبل نام او به عنوان یکی از کسانی که شانس این را داشتند تا به معاون وزیر ورزش و جوانان شوند شنیده می شد اما اتفاق هایی که در وزارت خانه افتاده است تمام معادلات را بهم ریخته.خارج شدن نام پولادگر برای تصدی پست معاونت قهرمانی وزارت ورزش عزم او برای حضور دوباره در فدراسیون تکواندو را جزم کرده است.
ناکام نابودگر!
شاید عملکرد تکواندو ایران در سال های نخست ریاست پولادگر مثبت بوده باشد اما نگاهی به نتایج دو المپیک اخیر نشان می دهد که او پشت خیلی از مسائل پنهان شده است.در المپیک توکیو ایران سه سهمیه داشت.دو آقا و یک خانم.آرمین هادی پور و میرهاشم حسینی به همراه ناهید کیانی.سه ورزشکاری که دست خالی به ایران برگشتند.4 سال قبلتر و در ریو تک برنز کیمیا علیزاده به داد تکواندو و پولادگر رسید تا ناکامی آقایان پشت همین مدال پنهان شود.در المپیک لندن هم که تک مدال نقره محمد باقری معتمد حاصل تلاش سالیانه تکواندوکاران بود و عملکرد ریاست پولادگر در این سال ها نقطه مثبتی غیر از وعده وعید نداشته که بشود به آن بالید.حال مشخص نیست که چرا پولادگر که در سال های اخیر هم جزو فدراسیون های ناکام بوده است تا این اندازه اصرار دارد که روی آن صندلی بنشیند و به جامعه تکواندو خدمت کند