.

اولیانف، به نظر می‌رسد خود را در جایگاهی می‌بیند که می‌تواند سرنوشت مذاکرات وین را رقم بزند و برای جمهوری اسلامی ایران تعیین تکلیف کند. این روحیه قیّم‌مآبی را مردم ایران از هیچکس اعم از روسی و چینی و آمریکائی و اروپائی نمی‌پذیرند و اگر مسئولین وزارت امور خارجه به دلیل ملاحظاتی که ممکن است داشته باشند از اظهارنظر درباره این موضوع خودداری می‌کنند، به این معنا نیست که نماینده روسیه خود را مجاز به ادامه دخالت‌ها بداند.
میخائیل اولیانف، که به عنوان نماینده کشورش در مذاکرات برجامی وین شرکت می‌کند، در روزهای گذشته دیدارهای جداگانه‌ای با هیأت‌های سعودی، آمریکائی و اروپائی داشت که گفته می‌شود به نوعی درصدد انجام مهندسی موردنظر دولت متبوع خود درباره چگونگی توافق در مذاکرات وین بوده است. تعریضی هم در توئیتر نسبت به دکتر ظریف وزیر سابق امور خارجه کشورمان داشت که کاملاً غیرمؤدبانه بود و چون اعتراضات زیادی به آن شد به ناچار آن را از صفحه توئیتری خود حذف کرد. چند بار نیز به مثابه قیّم از طرف ایران درباره مذاکرات وین اظهارنظر کرد که مورد اعتراض رسانه‌های ایرانی قرار گرفت.
نگرانی‌ها و اعتراضاتی که اصحاب رسانه و صاحبنظران ایرانی درباره رفتار غیرعادی میخائیل اولیانف ابراز کرده‌اند، کاملاً قابل درک است. مسئولان سیاست خارجی کشورمان نباید این اعتراضات و ابراز نگرانی‌ها را به معنای مخالفت با دولت سیزدهم یا وزارت امور خارجه کشورمان تلقی کنند. تمام مردم ایران و تمام فعالان سیاسی از جناح‌های مختلف و صاحبان سلیقه‌های گوناگون خواهان پیشرفت مذاکرات برجامی وین، احیاء برجام و رفع تحریم‌ها هستند و هیچکس مایل نیست این مذاکرات بی‌سرانجام بماند. بنابراین، اعتراض به رفتار اولیانف، یک اعتراض وطن‌دوستانه، استقلال‌خواهانه و با هدف جلوگیری از مداخلات خارجی است. طبعاً حساب افراد و رسانه‌هائی که در خارج از کشور با اهداف خصمانه وارد این مبحث می‌شوند از حساب معترضین داخلی جداست. آنها با اصل نظام جمهوری اسلامی مشکل دارند ولی اصحاب رسانه و صاحبنظران داخلی معترض به دخالت‌های نماینده روسیه، این اعتراضات را با هدف حفاظت از نظام و جلوگیری از طمع‌ورزی‌های بیگانگان انجام می‌دهند.
سوابق روسیه و بعدها شوروی و بعد از فروپاشی شوروی باز هم روسیه کنونی در رفتار با ایران، ایجاب می‌کند همواره با چشم‌ها و گوش‌های باز و تیز نگران دخالت‌ها و طمع‌ورزی‌های مقامات روسی باشیم. در ماجرای تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ایران، دیدیم که روسیه و چین همواره منافع خود را بر هر چیز دیگری ترجیح دادند و در ردیف کاسبان تحریم البته با مارک خارجی آن قرار گرفتند و جیب‌های گشاد خود را از اموال مردم ایران پر کردند. اکنون نیز رفع تحریم‌های ضدایرانی به نفع آنها نیست و این خود ما هستیم که باید تلاش کنیم در مذاکرات وین به توافقی که منافع و مصالح ملت ایران را تضمین کند دست یابیم و چشم امید داشتن به بیگانگان خطائی بزرگ است.
براساس منطق حکمرانی سالم در نظام اسلامی، باید دولت‌ها همواره برای حفاظت از حرمت مسئولین قبل از خود در برابر بیگانگان احساس مسئولیت کنند. همانطور که دولت‌های بعد از دولت کنونی باید به این وظیفه عمل نمایند، مسئولین دولت فعلی نیز باید در برابر حرمت‌شکنی بیگانگان نسبت به مسئولین قبل از خود احساس مسئولیت کنند. بر این اساس باید به اولیانف به خاطر بی‌حرمتی به وزیر خارجه سابق کشورمان تذکر رسمی داده شود. اگر درباره چرخش روزگار معتقد به قاعده «آسیاب به نوبت» هستیم، نباید اولیانف را مطلق‌العنان بدانیم.