روحاني: من سرهنگ نيستم حقوق دانم/قاليباف: اگر نیت خوانی بلدید هنر شماست+متن

به گزارش عصر خبر با حضور حسن روحاني پشت جايگاه كمي مناظره، شكل جدي تري به خود گرفت.

* روحانی: در زمینه سیاست داخلی، اساس سیاست داخلی دولت تدبیر و امید بر
مبنای تامین امنیت و ایجاد آرامش برای همه مردم ایران در تمام ابعاد
زندگیشان خواهد بود در اقتصاد و فرهنگ و شغل و حریم خصوصی و … باید به
گونه ای باشد که مردم شب و روز در خانه و خیابان و سفر احساس آرامش کنند.
مساله دوم مساله آزادی است که در همه ابعاد زندگی آزادی مسئولانه را احساس
کنند. یعنی جایی که باید نظرشان را اعلام کنند و یا اینکه در یک انتخابات
با آزادی تمام بیایند و حضور یابند که متاسفانه امروز در برخی موارد آزادی
مردم برای حضور در عرصه انتخابات با سخت گیری هایی که نیازی نیست روبرو شده
است. یکی دونمونه را آقای عارف اعلام کردند. مساله دیگر  مساله عدالت در
سراسر کشور و بحث حقوق شهروندی است که همه مردم کشورمان از هر قبیله و نژاد
و قومیتی، احساس کنند که شهروند یک کشور واحد هستند و از حقوق مساوی و
عادلانه برخورداند و زمینه برای مشارکت همه مردم فراهم کنیم تا مردم با
اعتماد کامل مشارکت کنند و این تنها برای انتخابات و 22 بهمن نباشد. تا
کشور به سمت انسجام و قدرت ملی حرکت کند. برای اینکار نیاز به عقلانیت و
اعتدال و دوری از افراط و تفریط داریم. در سیاست خارجی هم باید منافع کشور و
امنیت ملی را حفظ کرده و شرایطی فراهم کنیم که فرصت های لازم برای مردم ما
بوجود آید. اینکه اشاره شد در بحث ها در دولت سازندگی یا اصلاحات سیاست
خارجی ما ایراد داشته، تعجب میکنم که اشاره میکنند به حرفی که در گوشه
سایتی آمده است. خوب است به کتابی که اخیرا البرادعی نوشته نگاه کنیم که
میگوید جنگ پشت دروازه ایران بود و ایران جلوی آن را گرفت و 3 وزیر اروپایی
را به ایران دعوت کرد و آنها را سپر قرار داد. استراو هم گفت جنگ حتمی بود
و من اعلام کردم احمقانه است. نباید واقعیت های تاریخی را تحریف کنیم.
امروز هم باید شرایط کشور را حفظ کنیم. البته در سیاست های خارجی و مهم همه
جا تایید رهبری و هدایت های ایشان هم بوده.

* حدادعادل: من از جناب روحانی سوال میکنم در تبلیغات انتخاباتی شما در
سیاست خارجی آمده بود که باید با کدخدا کنار بیایم. نمیدانم به شوخی گفتید
یا به جد. این کدخدا اگر آمریکاست یعنی ما رعیت آمریکا هستیم؟

* جلیلی: در بحث سیاست خارجی، دفاع از حقوق و ارزشهای ملت مهم است. آقای
البرادعی میگوید: نه تنها پیشنهاد سه کشور اروپایی ناچیز بود بلکه لحن
توهین آمیزی داشت و متکبرانه. این طرح تا جایی پیش رفته بود که قول میداد
اروپا دانشمندان ایرانی را تحت پوشش قرار دهد. خود روحانی هم در کتابش
میگوید: اگر نگوییم هیچ ایران مابه ازای اندکی دریافت کرد. بحثم این است که
آنچه هست، این فرمایش خود شماست. خود دوستان میگویند از خطر نجات میدادیم
در حالی که خطری نبود بلکه ایران در اقتدار بود. خطر را اقتدار ما نجات
داد. 

* قالیباف: در سال 82 که فرمانده نیروی انتظامی بودم و شما دبیر شورای
عالی امنیت ملی بودم، در سالگرد حمله به کوی دانشگاه، هر سال برنامه
میگرفتند یک جلسه من گفتم اجازه بدهید دفتر تحکیم وحدت مراسم را بگیرد. شما
اشاره به این میکردید که بابا دنبال دردسر هستی ول کن چه مجوزی. این اصرار
من بود که اجازه بدهیم دانشجو حرفش را بدهد ولی در چارچوب قانون. در شورای
امنیت کشور هم در سال 82 جلسه ای برگزار شد، من معتقد بودم پشت حوادث سال
82 حوادثی که در کوی دانشگاه یا خوابگاه طرشت علامه اتفاق افتاد نیروی
انتظامی تمام قد جلوی لباس شخصی ها افتاد و اجازه ندادیم حوادث 78 رخ
بیاید. میگفتم پشت حوادث دانشجویان نیستند. در جلسه اصرار کردم اگر دانشگاه
اشکال دارد، به نیروی انتظامی اجازه ورود بدهید. من با اصرار این  مجوز را
گرفتم.  به خاطر اینکه معتقد بودم سیاسیون پشت این ماجرا هستند نه
دانشجویان. یکی از نمایندگان مجلس ششم که مستند دارم در حوادث کوی دخالت
داشت در ان جلسه ما، اخلال کرد. بی بی سی و وی او ای، سخنان من را تحریف
کردند و گفتند من دوگانه برخورد کردم ولی من اینگونه نبودم. در جلسه مجلس
شورای اسلامی که غیرعلنی بود و در جلسه شورای امنیت، میدانستم پشت سر حوادث
چیست. 

* عارف: عرضی ندارم.

*غرضی: آقای دکتر شما مطلع هستید کسری بودجه بسیار زیاد است و اشکالات
داخلی فراوان است آیا فکر میکنید سیاست داخلی باید پیگیری شود یا خارجی؟
اگر اعتقاد به این دارید که در این مرحله میتوانیم بدون تاییدیه داخلی و
استعداد وسیع با آمریکا مذاکره یا از طریق لابی او را متقاعد کنیم، فکر
نمیکنم موفق شوید. 

* رضایی: واقعیت این است که افراط و تفریط شده است هم در زمان آقای جلیلی و
هم در زمان روحانی. درست است که از جنگ جلوگیری کردیم اما نمی توانستیم
اینقدر عقب نشینی نکنیم؟ در زمان  جلیلی با سولانا برای 2700 سانتریفیوژ
توافق کرده بودیم قبل در زمان آقای لاریجانی. آیا اگر این را مکتوب نکرده
بودیم بهتر نبود؟ من در جریان جزئیات هستم. این افراط و تفریط ها از سیاست
اصلی نظام دور بوده. باید به آن پایان داده شود. حالا گذشت، سوال این است
که میخواهیم از گذشته مان بدون کم و کاست دفاع کنیم؟ اگر بوده که نباید
مشکلی داشته باشیم. دوستان خود را حق مطلق ندادند. بالاخره سی و چهار سال
تازه پا هستیم و باید تجربه را به گروه های بعدی منتقل کنیم. من در دفاع
جلیلی و روحانی یا دوستان دیگر که از خود دفاع میکنند میگویم نباید دفاع از
خود را به دفاع از نظام و مردم ترجیح بدهیم. شک ندارم با بسیج همه توانایی
ملت ایران میشود اقدامات بزرگ انجام داد مشروط به اینکه صداقت را در پیش
بگیریم.

* جلیلی در نقد به رضایی: بین حق و باطل راه رفتن معنی اش دوری از افراط و
تفریط نیست. اینکه این کار را کنیم، نشاندهنده دوری از افراط و تفریط
نیست. اطلاعاتی هم که آقای رضایی فرمودند مبنایش درست نیست. زمان لاریجانی
معاونش با سولانا به توافق رسیدند اما سولانا زد زیرش و قبول نکرد. 

* حدادعادل: جناب رضایی طوری صحبت میکنند که انگار همه ماها غیرمردمی
هستیم و فقط جناب ایشان غصه مردم را میخورد. همه ما به فکر مردم هستیم و
برای مردم این حرفها را میزنیم. راه ها متفاوت است ولی هدف تامین سعادت و
رفاه مردم است.

* غرضی: به هم ایراد گرفتن اشکال ندارد اما ماهیت قضیه را ندیدن اشکال
دارد. استعداد کشور برای مقابله با اینهمه مشکل به اندازه لازم و کافی
تولید نشده است. 

* ولایتی: تایید میکنم صحبت آقای رضایی را. لاریجانی در مذاکرات با سولانا
به جای خوبی رسیدند. همین تعداد سانتریفیوژ را توافق کردند. اما درست
همزمان با اینکه لاریجانی با سولانا مذاکره می کرد یکی از مقامات بلندپایه
اجرایی ما در نمازجمعه گفت ما مذاکره نمیکنیم. آقای سولانا آن تلکس را
نشانداد و کارشکنی در کار آقای لاریجانی صورت گرفت. دشمن زمانی که تناقض در
بین مسئولان  ما می بیند، اینگونه می شود. آنها به توافق رسیدند و میشد
هسته ای را حل کرد ولی یک فردی حرف دیگری زد و آن خراب شد. مشابه آن برای
خودم هم اتفاق افتاده است.

* جلیلی: صحبت ولایتی درست نیست.

* ولایتی: اطلاع دقیق دارم که درست است. 

* جلیلی: درباره خودتان هم اطلاعات دقیق تر را میگویم.

* غرضی: تکیه آدم ها به گروه های سیاسی و سوءاستفاده از مقام ها کشور را
به اینجا رسانده که شخصیت های مختلف با تکیه بر دیدگاه های خود دارند به
تمام منافع ملت ضربه می زنند.

* روحانی: نکته ای که آقای دکتر درباره مساله کدخدا گفتند سوال این بود
آیا مذاکره با آمریکا راحت تر است یا اروپا. من گفتم آمریکا. چون  کدخدای
اروپاست. شما شاید از برخی سایت های مغرض این جمله را گرفتید.

در رابطه با بحث البرادعی، اینکه گفتم ممانعت از جنگ مال سال 82 است نکته ای که شما گفتید مال سال 84 است. 

از آقای قالیباف خیلی تعجب میکنم. درست است باید رقابت کنیم ولی نه
اینجوری. آقای قالیباف دلم نمیخواست بگم. آنجا بحث این بود شما میگفتید
دانشجویان بیایند ما برنامه گازانبری داریم. ما میگفتیم راه این است که
مجوز بدهیم و دستگیر کنیم. من راجع چند کلانتری به شما گزارش دادم. شما چی
گفتید؟ نمیخواهم بازگوکنم. گفتید کل آدمهای سالم من این تعداد است.
برنگردید به بحث های آن زمان، این سینه من پر است از مسائل فراوان. حرف
برای گفتن زیاد داریم. بگذارید رقابتمان سالم و درست باشد. شورای عالی
امنیت ملی هم مدافع اقوام بوده به این شورا اتهام نزنید. از ابتدای زندگی
سیاسی مسیرم روشن است هیچوقت پادگانی فکر و عمل نکردم.جزو افرادی هستم که
حقوق  خواندم، من سرهنگ نیستم. حقوقدان هستم. حواسمان باشد چگونه  حرف
میزنیم. هرچه اطلاعات لازم باشد در ذهنم دارم که بگویم. همیشه روبروی
افراطیون ایستادم و طرفدار آزادی بیان و مخالف افراط و تفریط بوده‌ام.چرا
اینطوری بحث میکنید؟ اگر بنا به این باشد که حرف زیاد داریم برای گفتن.

* قالیباف در پاسخ به روحانی: در رابطه با آزادی گفتم چه برای دانشجویان و
گروه ها و اقوام یکنواخت باشد. امروز اقوام و مذاهب بر اساس قانون اساسی
حقوقشان آنطور که قانون تعریف کرده تحقق نیافته است. شما دبیر شورای عالی
امنیت ملی بودید میتوانستید نگذارید اینطوری شود. 

* روحانی: ما مصوبه گذراندیم برای احقاق حقوق اقلیت ها

* قالیباف: بحثم در رابطه با دانشجویان بود. بهترین رابطه و ارتباط بین
پلیس و دانشجو در زمان مدیریت من بوده است. یک نمونه بگویید پلیس گازانبری
عمل کرده باشد. من در مقابل لباس شخصی ها ایستادم و گفتم خلاف قانون کسی
عمل نکند. حرفم به شما این بود در یک جلسه مشخص که مستنداتش است، آن زمان
گفتم به دفتر تحکیم اجازه تجمع بدهیم. شما گفتید آقای قالیباف دنبال دردسری
ولش کن. 

* روحانی: این بود؟گفتم اگر میخواهید این ها را به خیابان بیاورید و محاصره کنید نکنید.

* قالیباف: اگر نیت خوانی بلدید هنر شماست. نماینده رسمی تحکیم بعد از آن
جلسه که با اصرار من موافقت شد بهش گفتم قانون احزاب به شما اجازه میدهد
سخنران و محل را اعلام کن من امنیتش را تامین میکنم. من شما را بعنوان فرد
معتدل می شناسم. ولی شما فکر میکنید ما پادگانی هستیم. ما افتخار رزمندگی و
دفاع از کشور داریم. اما اگر میگویید نگاه پادگانی، شما در حین اینکه نگاه
بازی دارید آنموقع گفتید دنبال دردسر نگرد.  ما گاز انبری عمل نکردیم
اتفاقا ایستادیم و از دانشجویان دفاع کردیم.

* غرضی: این بحث ها کمک میکند؟

*‌حیدری: بله اتفاقا در مناظره های قبلی هم دنبال همین بحث ها بودیم

* قالیباف: موضوع آزادی مهم است.

* غرضی: این به چه درد مردم میخورد. این اختلاف دو نفر را قاضی هم
نمیتواند حل کند. دعوای بین اشخاص نباید باشد. هیچ کس الان اینجا برنامه
نمیدهد. هیچکس برنامه فیزیکی نمیدهد. همه برنامه عرفانی و ادبیاتی میدهند.
نه سیاست خارجی حل میشود نه داخلی.

* حیدری: عملکرد مدیران ارشد در آینده بخشی اش به رویه های گذشته برمیگرد.

* روحانی: من میخواهم به ملت بزرگوار بگویم من شیوه تخریب را نمی پسندم و
حاضر نیستم رقیبم را تخریب کنم. حاضر نیستم اسناد سری را اینجا افشا کنم و
جملات را بالا پایین کنم. آقای قالیباف برخی حرفها را زدند ولی من نگفتم.
بحث من پلیس نیست. دست پلیس را می بوسم. بحثم شیوه آقای قالیباف است. رضایی
جوری صحبت میکند انگار نظرات دقیقی داشتند و آن اجرا نشد. شما کسی هستید
که در جمع گفتید شورای امنیت سازمان ملل به مراتب بهتر از سازمان حکام است و
چرا نمیگذارید پرونده به شورای امنیت برود. آنوقت شما ما را نصیحت میکنید؟
اولین جلسات هسته ای که گذاشتیم و به کلی سری بود کی افشا کرد آقای رضایی.
آقای ولایتی بود و دید چه کسی افشا کرد. برخی حرف ها هست آقای رضایی نباید
گفته شود. ما باید رقابت سالم کنیم. همه تلاش کشور نشد که پرونده به شورا
برود. ظالمانه رفته به شورای امنیت و امروز باید تلاش کنیم همگی که برگردد.

* رضایی: حرف اساسیم این بود که ما اینجا میخواهیم یک اطلاعاتی به مردم
بدهیم که مردم تصمیم بگیرند. چرا طوری صحبت میکنیم که گویی اشکالی نیست.
آیا معنای حرف این است که اگر شما رئیس جمهور شدید میخواهید با همان وضع
قدیم کشور را اداره کنید؟ چرا به اشکالات اشاره نمیکنید؟ به عنوان نمونه
گفتم مذاکراتی که اشاره کردید منجر شد کشور جنگ نکند اما نمیشد با هزینه
کمتری این کار را میکردید. سوالم مودبانه است. روحانی اگر بخواهد با این
عصبانیت و داد و بیداد سکان کشور را به دست بگیرد خدا به داد کشور برسد.
ضمن اینکه زمانی در حال تحریم نبودیم فکر میکردیم داریم تحریم می شویم.
احتمال جنگ بود اما از طریق دیگری هم میشد کنترل کرد. یک زمانی گفتند تحریم
کاغذپاره ای بیش نیست. اتفاقا اشکال اساسی در سیاست خارجی را در تشخیص
میدنم. ما که میخواهیم خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهیم طوری صحبت
کنیم که اگر اشتباهاتی هم بوده گفته شود که مردم بتوانند تصمیم بگیرند.

* روحانی: نه عصبانی شدم نه ناراحت. البته با صدای رسا می بایست جواب میدادم چون اشکالات شما توهین آمیز بود.