وضعیت اقتصاد از یک سو هر روز سخت‌تر می‌شود و از سوی دیگر هنوز خبری از امضای توافق نهایی در وین نیست. اما علت به وجود آمدن چنین شرایطی چیست؟

علی‌محمد نمازی، فعال و تحلیلگر سیاسی، درباره این موضوع گفت: «به صورت پراکنده شنیده می‌شود که توافق نهایی همان توافقی است که در دوران آقای روحانی به سرانجام رسید و چیزی بیش از آن رخ نداده است و اکنون تیم مذاکره‌کننده باید تمام عزمش امضای توافق نهایی باشد نه پرداختن به مسائل فرعی و به نظر می‌رسد تیم مذاکره‌کننده بیشتر نمادین کار می‌کند تا فنی و دقیق».

او ادامه داد: «اگر توافق نهایی امضا شود، ضمن آنکه گشایش‌های زیادی از نظر مالی ایجاد می‌شود، پول‌های بلوکه‌شده ایران آزاد می‌شود و ایران می‌تواند آزادانه و به صورت عادی نفت خود را بفروشد، می‌شود در آینده و پس از اعتمادسازی میان طرفین بحث‌های دیگری داشت تا تحریم‌های فرابرجامی هم رفع شود».

این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «یکی از ضعف‌های تیم مذاکره‌کننده و دولت عدم اطلاع‌رسانی درباره مذاکرات بود. به یاد داریم آقای ظریف بعد از هر دور مذاکره نشست خبری می‌گذاشت و توضیحات دقیقی می‌داد و این علاوه بر حضور خبرنگاران در محل مذاکرات بود؛ خلأ چنین شرایطی به شدت احساس می‌شود».

او همچنین درباره ضمانت‌ها اظهار کرد: «تیم مذاکره‌کننده می‌گوید باید تضمینی گرفته شود که دیگر آمریکا از برجام خارج نشود درصورتی که رئیس‌جمهور آمریکا در جایگاهی نیست که بخواهد از سوی رؤسای جمهور بعدی این کشور هم تضمین بدهد. سیستم حکومت آمریکا طور دیگری است و اگر قرار است یک تضمین کامل که به صورت قانون باشد، به دست آید باید برود کنگره و در آنجا تصویب شود که اگر قرار باشد منتظر این حالت باشیم هم ریسک بالایی دارد زیرا اکثریت در اختیار جمهوری‌خواهان و ممکن است کلا نتیجه مذاکرات از بین برود و هم زمان خیلی زیادی به طول می‌انجامد».

نمازی در پایان گفت: «من به‌عنوان یک فعال سیاسی می‌گویم که دولت واقعا دنبال حصول توافق باشد. گزارش‌ها حاکی از آن است که موجودی خزانه بسیار ناچیز است و دولت حتی نمی‌تواند پرداختی‌های خود را انجام دهد. حرکت‌های اعتراضی هم وجود دارد و اگر قرار باشد شرایط اقتصادی به همین شکل جلو برود، هیچ بعید نیست شاهد اعتراضات فراگیر باشیم؛ بنابراین لازم است هر چه زودتر توافق در وین امضا شود تا با رفع تحریم‌ها قدری وضعیت اقتصادی بهبود یابد»