سخنان اخیر سید ابراهیم رئیسی واکنش‌هایی را به همراه داشت؛ برخی باور دارند که او توانست به خوبی درباره چگونگی حذف ارز ترجیحی سخن بگوید و جزئیات آن را بیان کند و برخی هم می‌گویند سخنان رئیسی با واقعیات اقتصادی موجود هم‌خوان نیست.

بیژن مقدم، فعال و تحلیلگر مسائل سیاسی، درباره ابعاد سخنان تازه رئیسی گفت: «به نظر من آقای رئیسی به یک درخواست عمومی و نیز نخبگانی پاسخ داد و آمد خودش با مردم صحبت کرد تا به‌عنوان رئیس‌جمهور از جزئیات و کلیات طرحی که در نظر دارد، سخن بگوید و امید داد که می‌توانیم از این مرحله عبور کنیم».

او ادامه داد: «ارز ترجیحی سابقه‌ای چندساله دارد و برمی‌گردد به دولت قبل؛ زمانی که آقای روحانی و دولتش تصور می‌کردند می‌شود با دو نرخی‌کردن ارز به واردکننده‌های برخی اقلام ارزی دولتی داد تا آنها اقلام موردنظر را وارد کنند تا در نهایت با قیمت ارز ۴۲۰۰ تومانی یعنی به قیمتی ارزان به دست مردم برسد اما این موضوع اصلا رخ نداد؛ چه در حوزه پتروشیمی و چه در زمینه واردات اقلام مورد نظر. دولت وقت هم تلاشش را کرد اما زورش نرسید و رانت ایجاد شد و به نوعی نتیجه‌اش این شد که به عده‌ای ارز ارزان داده می‌شد، آنها اجناسی را وارد می‌کردند و به قیمت آزاد به مردم می‌فروختند که می‌بینیم تنها کسانی که در این بین منتفع می‌شدند، عده‌ای رانتی و سودجو بودند، نه مردم. آقای روحانی هم اواخر دولتش پی برد که این ارز باعث رانت و فساد شده است به همین دلیل تعداد زیادی از اقلام را از لیست کالاهایی که مشمول ارز ۴۲۰۰تومانی می‌شدند خارج کرد اما نه همه‌اش را تا آنکه نوبت به دولت آقای رئیسی رسید و دولت سیزدهم مجبور شد که این کار را یعنی حذف ارز ترجیحی را کامل کند زیرا ادامه این شرایط با شعارهای دولت مبنی بر ایجاد عدالت اقتصادی همسو نبود».

این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «تمام دولت‌ها از جمله دولت کنونی نشان داده‌اند توانایی لازم برای کنترل قیمت‌ها را ندارند؛ بنابراین باید از ابزارهایی که در اختیار خودشان است، استفاده کنند. اکنون دولت می‌خواهد دست رانت‌خواران را قطع کند و یارانه‌ای که تا پیشتر به واردکننده می‌داده را به مردم بدهد و دیدیم که بعد از سخنان آقای رئیسی هم یارانه ۳۰۰ و ۴۰۰هزارتومانی واریز شد که رقم قابل توجهی و خوبی است».

مقدم در پایان گفت: «همه کارشناسان هم در اصل حذف ارز ترجیحی اتفاق نظر دارند و صرفا بر شیوه اجرای آن اختلاف وجود دارد و دولت باید بداند که یک بخش وجود طرح است و بخش دیگر که خیلی هم مهم به نظر می‌رسد، اجرای طرح است و اگر در اجرا نتواند خوب عمل کند ممکن است اصلا نتایج مورد پیش‌بینی دولت محقق نشود و به نوعی چگونگی اجرای طرح از خودش مهم‌تر است.».