آرایش مخصوص زنان به هنگام زایمان هم به زندگی لاکچری اضافه شد
روزنامه جوان نوشت : آرایش زایمان را هم حالا دیگر باید به فهرست آرایش عروسی، نامزدی، حنابندان و حتی آرایش عزا اضافه کرد!
ماجرا از این قرار است که آمار مادرانی که با موهای رنگ و مش شده و براشینگ و آرایش و ناخن‌های کاشته شده به اتاق عمل می‌روند تا وقتی فیلمبردار و عکاس از آن‌ها حین عمل سزارین فیلم می‌گیرند زیبا باشند و فیلم ها و عکس‌های اتاق زایمان‌شان را هم در کنار آلبوم عکس‌های بارداری و سونوگرافی‌های سه‌بعدی جنین در آلبوم جینی‌شان، داشته باشند، زیاد شده است و انگار تصورشان از جراحی سزارین و زایمان به این روش و رفتن به اتاق عمل و شکافتن شکم و باقی ماجراها شبیه همان تصوری است که بابت مراسم‌های نامزدی، عقد، حنابندان و عروسی و پاتختی داشته‌اند!
گویا متوجه نیستند اینجا با یک عمل جراحی بزرگ مواجهند که شاید چندان صحنه‌های جذابی هم حین عمل خلق نشود و این ماجرا هیچ قرابتی با سایر مراسم‌های زندگی‌شان ندارد. تازه ممکن است این آرایش، کاشت ناخن و رنگ و مش مو هم برای خودشان و هم برای جنین‌شان دردسرساز شود. با تمام اینها، اما باز هم ماجرای تجمل‌گرایی و تغییر در سبک زندگی اجازه نمی‌دهد به شکلی منطقی با مسائلی از جمله زایمان مواجه شویم و برخی افراد حتی حاضرند خطر آسیب به خودشان و جنین‌شان را به جان بخرند، اما هنگام زایمان «خوشگل» باشند!
ماجرای تجمل‌گرایی و چشم وهم‌چشمی در ازدواج حالا به بارداری و زایمان رسیده است. زنان جوانی که برای نخستین بار حس مادر شدن را تجربه می‌کنند، گاهی وقت‌ها رفتارهای عجیب و غریبی را از خود نشان می‌دهند و با تجمل‌گرایی در بارداری و زایمان و اضافه کردن هزینه‌هایی همچون آتلیه‌های بارداری، مراسم تعیین جنسیت و تزئین اتاق زایمان هم هزینه‌های تجملاتی بچه‌دار شدن را بالا می‌برند و هم بعضی وقت‌ها با برخی رفتارهای‌شان ریسک خطر برای خود و جنین‌شان را افزایش می‌دهند. نمونه‌اش ماجرای آتلیه‌های جنینی و سونوگرافی‌های سه‌بعدی است که چند سال پیش مد شده و چالش‌هایی را برای سلامتی مادر و جنین ایجاد کرده بود، اما حالا این ماجرا به سمت و سویی دیگر کشیده شده است و بخشی از درآمد آتلیه‌های عکاسی و فیلمبرداری از طریق برگزاری مراسم‌هایی همچون جشن تعیین جنسیت و فیلمبرداری از اتاق زایمان و کارهایی از این دست تأمین می‌شود و مؤسساتی به صورت تخصصی وارد کار برگزاری چنین مراسم‌هایی شده و پکیج‌های گوناگونی را برای این مسئله طراحی کرده‌اند. خلاصه که این مراسم‌ها و این چشم‌وهم‌چشمی‌ها اگرچه هزینه‌های زائد بچه‌دار شدن را بالا برده و فرهنگ نادرستی را در جامعه جا انداخته است، اما برای عده‌ای از افراد نه فقط بد نشده بلکه از این فرهنگ و سبک زندگی بی‌فرهنگی درآمدهایی کلان به جیب می‌زنند و به همین خاطر هم به روش‌های مختلف سعی می‌کنند در این آتش بدمند.
