داریوش مهرجویی: رفتار تلویزیون شرم‌آور است
ایسنا نوشت: داریوش مهرجویی از عدم پخش تیزرهای فیلم «لامینور» از تلویزیون گله کرد و گفت رفتار تلویزیون با سینما شرم‌آور است.
داریوش مهرجویی با انتقاد از برخورد سازمان صداوسیما در خصوص عدم اختصاص تیزر و تبلیغات تلویزیونی به «لامینور» گفت: «رفتار تلویزیون با سینما بسیار شرم‌آور است. آن‌ها مجوزهای صادر شده از ارشاد را قبول ندارند و شورای بازبینی‌شان می‌نشینند دوباره فیلم‌ها را می‌بیند و براساس سلیقه، شعور و درک خودشان تصمیم می‌گیرند تیزر پخش شود یا نشود، یا چه تعداد پخش شود. مگر در این مملکت برای یک فیلم باید از چند جا مجوز گرفت؟ این خیلی دردناک است که چند نفر برای یک ملت تعیین تکلیف می‌کنند که معلوم نیست با چه میزان تحصیلات و شناختی شده‌اند مسئول فرهنگی مملکت!»
کارگردان فیلم‌های «گاو» و «هامون» در خصوص تعداد تیزرهای «لامینور» خاطرنشان کرد: «آقایان تلویزیون فیلم «لامینور» را بازبینی کرده‌اند و بعد از کلی بالا پایین گفته‌اند تنها ۵ نوبت ۲۵ ثانیه‌ای می‌توانید پخش کنید! من هم به تهیه‌کننده لامینور، آقای درمیشیان اعلام کرده‌ام به جای این مرحمت ملوکانه، آقایان صداوسیما بهتر است تصویر خودشان را پخشش کنند و ما را بیش از این تحقیر نکنند.»
کارگردان فیلم‌های «اجاره‌نشین‌ها» و «لیلا» در ادامه افزود: «من برای تلویزیون «مهمان مامان» را ساختم که قسط آخرش را نداند! و ماجرایش را در کتاب «آن رسید لعنتی» نوشته‌ام. فیلم «آسمان محبوب» را با سرمایه خودم و اندک پول سیمافیلم ساختم اما نگذاشتند فیلم اکران شود و یکدفعه از تلویزیون پخشش کردند و متضرر شدم. سریال «عطار» را پس از تحقیق مفصلی به نیت ساخت نوشتیم که بایکوتش کردند و نگذاشتند.»
مهرجویی خاطرنشان کرد: «سریال «زکریای رازی» را برای سیمافیلم نوشتیم. متن را که تحویل دادیم هر چه پیگیری کردیم جوابی ندادند، بعدا یهو دیدیم یک سریال فرمایشی ساخته‌اند درباره زکریا بدون اینکه به ما بگویند. فیلم «گاو» من را بدون آن که رایتش را خریده باشند از تلویزیون پخش می‌کنند و هر چه نامه زدیم که قرارداد شما با کجاست جوابی ندادند! مگر می‌شود تلویزیون رسمی یک کشور اینگونه حق مولف را نادیده بگیرد؟»
این کارگردان سخنانش را این گونه به پایان برد: «فیلم‌های قدیمی‌ام را هم به استناد یک قرارداد ترکمنچای قدیمی صد سال پیش هر دفعه براساس شعور خودشان با سانسور جدید پخش می‌کنند. فیلم‌های جدیدم را هم که نمی‌خرند و حتی جواب نامه‌هایمان را هم نمی‌دهند! نگاتیو فیلم «الموت» هم در همین لابراتوار تلویزیون گم شده! تنها نسخه موجود فیلم! این‌ها را برای این گفتم تا تاریخ بداند آقایان با ما چه کردند و من بعد از این همه سال جایی در تلویزیون مملکتم ندارم! دلم برای نسل جدید می‌سوزد. وقتی آقایان صداوسیما با ما اینگونه برخورد می‌کنند با جوانان چه خواهند کرد!»
