طی روزهای اخیر انتقاداتی در مورد نحوه جدایی فرهاد مجیدی از استقلال و رفتار باشگاه در قبال این اتفاق مطرح شد. برخی معتقدند چرا باشگاه استقلال در این جا به جایی علیرغم وجود قرارداد سه ساله، درآمدزایی نداشته و این سوال مطرح می‌شود که چه سودی از این قرارداد حاصل باشگاه استقلال شده، به همین خاطر عنوان می‌شود که مدیران باشگاه در این مورد رفتاری حرفه‌ای نداشته است.

این در حالیست که باشگاه اماراتی خواهان فرهاد مجیدی، او را بدون قرارداد و به عنوان یک مربی آزاد می‌خواسته و اصرار باشگاه استقلال به قرارداد موجود، ممکن بود منجر به عدم حضور مجیدی در باشگاه اتحاد کلبا شود. به همین خاطر بحث دریافت غرامت یا حق انتقال ممکن نبود. با وجود اینکه فرهاد مجیدی اصرار و علاقه به ادامه فعالیت در امارات داشت، باشگاه استقلال تمایل نداشت که با او وارد کشمکش شود. اصرار به پایندی به قرارداد در نهایت شاید منجر به ادامه فعالیت مجیدی در استقلال می‌شد در حالیکه او تمایل خودش به جدایی را اعلام کرده بود و حتی به نظر می‌رسد مدت‌ها پیش از پایان لیگ برتر نیز مذاکرات با طرف اماراتی را پیش برده بود.

به همین خاطر مدیران باشگاه استقلال در تعامل با فرهاد مجیدی از حق خودشان صرف نظر کردند و رضایتنامه او صادر شد تا مربی جوان فوتبال ایران به عنوان لژیونر راهی کشور امارات شود و این اتفاق راهی باشد برای پیشرفت بیشتر او، ضمن اینکه حضور مجیدی در لیگ امارات و موفقیت احتمالی‌اش با یک تیم متوسط می‌تواند رویکرد جدیدی را از سوی کشورهای همسایه به مربیان فوتبال ما داشته باشد. به این ترتیب باشگاه استقلال با رفتاری تعاملی تلاش کرده راهی جدید برای دیده شدن مربیان فوتبال ایران باز شود