یادداشت تند مجری و روزنامه‌نگار معروف در حمایت از رونالدو دلقک‌های لوس دل به حرف‌های کریستیانو نمی‌دهند!

اگر الگوی انتخابی برای فرزندانتان داشتید، بین کریستیانو رونالدو و یکی از شرکت‌کننده‌های برنامه «جزیره عشق» چه کسی را انتخاب می‌کردید؟ یکی بزرگترین فوتبالیست تاریخ و یک ورزشکار فوق‌العاده فداکار با اخلاق کاری و پایبند به رژیم سلامتی فوق‌العاده فشرده است. دیگری به طور کلی یک آدم تنبل و لوس و متوهم است که فکر می‌کند با رفتار کردن مثل یک آدم بی‌مغز شهوت‌پرست در تلویزیون می‌توان به شهرت رسید.

و بگذارید برای آن دسته از نویسندگان مزخرف فوتبال که سعی داشتند القا کنند که او مشکل اصلی فصل گذشته یونایتد است، یادآوری کنم که رونالدو ۲۴ گل از جمله ۶ گل در لیگ قهرمانان اروپا و ۱۸ گل در لیگ برتر به ثمر رساند و در رقابت کفش طلا سوم شد و برترین گلزن انگلیس «هری کین» را با یک گل بیشتر در لیگ شکست داد، با وجود اینکه ۹ سال از او بزرگتر است.

دلقک‌های لوس

او «مشکل» نبود. او تنها چیزی بود که یونایتد را از سقوط باز داشت. مشکل واقعی، مجموعه بی‌انگیزه آدمهای بی‌خاصیت و ضعیف از نظر ذهنی در اطرافش بودند. چرا رونالدو باید ثانیه‌ای دیگر از زمان و استعداد فوق‌العاده ارزشمند خود را برای بالا بردن سطح تعداد زیادی از نازپرورده‌های پر دستمزد و لوس و بداخلاق هدر دهد در حالی که خودشان علاقه‌ای به بالا رفتن ندارند؟ آن‌ها به تک تک حرفهای رونالدو که از روی تجربه و موفقیت است دل نمی‌دهند. آن‌ها بیش از حد ثروتمند، بیش از حد مغرور، بیش از حد احمق، بیش از حد فاقد فروتنی و خودآگاهی هستند، با وجود اینکه کابینتهای جام‌های آن‌ها آنقدر خالی است که حتی عنکبوت هم از ترس تنها ماندن داخل نمی‌شود.

برای بدست آوردن سرنخی از این نگرش ناامید کننده، به مصاحبه‌ای که رونالدو در ابتدای سال جاری با تولید لیگ برتر انجام داد، نگاه کنید که گفت: «بازیکنان مسن‌تر همیشه می‌توانند به بازیکنان جوان‌تر کمک کنند، اما اگر من به شما توصیه‌ای کنم، و از آن در زندگی روزمره استفاده نکنید، آنوقت اوضاع سخت می‌شود. به یاد می‌آورم زمانی که ۱۸، ۱۹، ۲۰ ساله بودم، برخی از بازیکنان قدیمی با من صحبت می‌کردند و من به خودم می‌گفتم کریستیانو، می‌دانی که باید پیشرفت کنی. آن‌ها بیشتر از تو می‌دانند، آن‌ها از تو باتجربه‌تر هستند. اما اگر از بازیکنان حرفه‌ای جوان فعلی انتقاد کنید، این را نمی‌پذیرند.»

رونالدو اضافه کرد: «منظور اصلی من این است که اعتقاد باید از درون شما باشد، باید به خود افتخار کنید، در آینه نگاه کنید و بگویید: من همه چیز را وقف کردم. ما اینجا هستیم تا کمک کنیم، زمانی که آن‌ها به کمک من، حمایت من، مشاوره من نیاز دارند من اولین نفری هستم که کمک خواهم کرد، اما اگر کمک من را نمی‌خواهید، کار خود را انجام دهید، راه خود را بروید و تمام تلاش خود را برای کمک به تیم انجام دهید.»

او گفت که به طور کلی در مورد بازیکنان جوان امروزی صحبت می‌کند، نه فقط در یونایتد. و هواداران یونایتد خواهند فهمید که او واقعاً در مورد چه کسی صحبت می‌کرد.

به همین دلیل می‌رود

آیا واقعاً افرادی مانند سانچو، لینگارد، مارسیال و مک‌تامینی می‌توانند در آینه نگاه کنند و بگویند که همه چیز را وقف فوتبال کرده‌اند؟ آیا حتی مارکوس راشفورد که در خارج از زمین با کمپین غذا برای بچه‌های فقیر بسیار تاثیرگذار است، می‌تواند از کمک‌های ضعیف خود در زمین که باعث شده از رادار گرت ساوت‌گیت دور بماند، خوشحال باشد؟

اگر کسی به درستی در دایره انتقادات رونالدو قرار داشته باشد، میسون گرینوود است. قبل از اینکه در ژانویه به اتهام تجاوز جنسی دستگیر شود، یک آدم از خود راضی، خودسر و خیره‌سر بود که هیچ جام بزرگی بدست نیاورده اما خودش را مهم تلقی میکرد، و زبان بدن ناپسند او نسبت به رونالدو، که مجموعه جایزه‌هایش به سختی در پارک ملی گرند کانیون جا می‌شود، نشان می‌دهد که او شایسته بودن در کنار رونالدو در زمین بازی نیست. گرین‌وود یک شرکت‌کننده عالی در جزیره عشق خواهد بود؛ کودن.

مانند جک گریلیش از منچسترسیتی، کسی که مقدر شده توانایی‌های عالی طبیعی خود را هدر بدهد زیرا هرگز شادتر از زمانی که تلو تلو خوران از یک کلوپ شبانه بیرون می‌رود، به نظر نمی‌رسد.
کریستیانو رونالدو که هرگز شادتر از زمانی نیست که در حال تمرین برای پیشرفت خود است، این نگرش جزیره عشقی را در فوتبالیست‌های حرفه‌ای غیرقابل قبول می‌داند.

به همین دلیل می‌رود. و در حالی که برخی از آن بازیکنان جوان یونایتد جدایی او را بی‌اهمیت می‌دانند، باید این نکته را هم در نظر بگیرند که منچستریونایتد در فصل گذشته حتی یک بازی را بدون او نبرد!

برندگان با ذهنیت برنده، تمایل به برنده شدن دارند