ظاهر امر این است که 2 تیم مدعی لیگ، به کسب یک امتیاز برابر هم رضایت داده‌اند. زردپوشان اصفهانی 2 امتیاز خانگی را از دست دادند و سرخپوشان پایتخت هم یک امتیاز در خانه حریف به دست آوردند. اما سکه این بازی یک روی دیگر هم دارد و آن این است که هر 2 تیم، شانس صدرنشینی را از دست دادند.

آدرینا ورشینگر/ یکی از مهم‌ترین بازی‌های هفته هشتم لیگ برتر، بازی سپاهان و پرسپولیس بود که با تساوی بدون گل به پایان رسید تا ال‌کلاسیکوی وطنی برنده‌ای نداشته باشد. ظاهر امر این است که 2 تیم مدعی لیگ، به کسب یک امتیاز برابر هم رضایت داده‌اند. زردپوشان اصفهانی 2 امتیاز خانگی را از دست دادند و سرخپوشان پایتخت هم یک امتیاز در خانه حریف به دست آوردند. اما سکه این بازی یک روی دیگر هم دارد و آن این است که هر 2 تیم، شانس صدرنشینی را از دست دادند. این حسرت برای قرمزها از جهتی بیشتر است که آنها 4 هفته متوالی رتبه نخست جدول را در اختیار داشتند و این فرصت را داشتند تا فاصله‌شان را با دیگر رقبا بیشتر کنند اما نتایجی که پرسپولیس در 2 بازی قبلش به دست آورد، باعث شد آنها با فرصت سوزی، جایگاه اولی را واگذار کنند.شاگردان یحیی گل محمدی در هفته هفتم، در ورزشگاه آزادی 1-0 مغلوب تراکتور شدند تا اولین شکست‌شان در این فصل را تجربه کنند و این هفته هم که به تساوی رسیدند تا در 2 هفته، 5 امتیاز را از دست داده باشند. امتیازاتی که می‌توانست جمع امتیازهای آنها را به عدد 20 برساند و فاصله‌ای خوب برای‌شان ایجاد کند اما پرسپولیسی‌ها که 15 امتیازی هستند، حالا گل گهر 15 امتیازی را به‌عنوان صدرنشین جدید بالای سر خود و استقلال 15 امتیازی را به‌عنوان تیم سوم جدول، بیخ گوش خود می‌بینند.در حال حاضر، تنها دلیل فاصله این تیم‌ها با یکدیگر، تفاضل گل‌شان است که شاید خیلی نگران‌کننده به نظر نرسد اما اینکه چرا پرسپولیس نتوانست جایگاه خود را حفظ کند، موضوعی است که باید به آن توجه داشت. آنچه در این بین به نظر می‌رسد، این است که این تیم تمرکز خود را از دست داده و دلیل آن هم اختلاف‌ها و دودستگی‌هایی است که بین اعضای این تیم پس از اتفاق‌های اخیر در کشور به وجود آمده است. سرخ‌ها 4 بازی پیاپی را برده بودند و ادامه این روند طبیعی به نظر می‌رسید اما بازیکنان این تیم نتوانسته‌اند ذهن خود را در زمین فوتبال متمرکز کنند.این در حالی است که این وظیفه سرمربی تیم است که آرامش را به شاگردان خود منتقل کند اما گل محمدی خودش با اظهاراتی که داشته، این مسئولیت را بدرستی انجام نداده است. گل محمدی پس از باخت به تراکتور در نشست خبری گفت: «بردن حق آنها بود و حتی می‌توانستند گل‌های بیشتری نیز بزنند. در مورد این بازی صحبتی نمی‌توانم بکنم. از شما هم می‌خواهم در مورد مسائل فنی سؤال نپرسید.» او درباره پنالتی که مهدی ترابی از دست داد نیز، چنین استدلالی آورد: «در بازی قبلی لوکادیا پنالتی زد و امروز ترابی، هر دو نیز خیلی خوب پنالتی می‌زنند و مشکلی نبود اما به حدی بازیکنانم ذهن مشوشی داشتند که شاید چند تا هم می‌زدیم گل نمی‌شد.»این صحبت‌ها مؤید این مفهوم است که فکر پرسپولیسی‌ها جای دیگری بوده است. در حالی که از یک تیم حرفه‌ای انتظار می‌رود که بیشترین تمرکز را روی فوتبال و بازی در مستطیل سبز داشته باشد اما به نظر می‌رسد که خود یحیی هم چندان تلاشی برای این آرامش بخشی نداشته است. او چرا باید بگوید تیمش شاید چند گل دیگر هم می‌خورد؟ چرا یحیی خود با برخی اقداماتش ناآرامی را در تیم دامن زده است؟ اقدام او یک روز پیش از بازی سپاهان کمک به آرامش تیم بوده است؟ وظیفه یک مربی در وهله اول کسب موفقیت برای تیمی که هدایتش را بر عهده دارد می باشد ، چرا گل محمدی این وظیفه واضح و بدیهی خود را باایجاد تنش و درگیری ذهنی در تیم عوض کرده است؟ پرسپولیس در بازی با سپاهان هم فوتبال خوبی را از خود به نمایش نگذاشت و تنها یکی دو فرصت نصفه و نیمه به دست آورد. در نیمه دوم هم که بازی در اختیار میزبان بود و اگر علیرضا بیرانوند آن تک به تک را دفع نمی‌کرد یا فرصت‌های خوب دیگر سپاهان گل می‌شد، قرمزها حالا دومین باخت‌شان را هم تجربه می‌کردند. حالا پرسپولیس در بازی بعد خود باید به مصاف مس رفسنجانی برود که جزو تیم‌های بدون باخت لیگ است و باید دید گل محمدی می‌تواند تیمش را به روند خوب هفته‌های سوم تا ششم بازگرداند یا خیر.
گل محمدی این نکته را نباید فراموش کند که هوادار پرسپولیس امسال از این تیم فقط جام قهرمانی می خواهد و هر زمان در لیگ این هدف دور از دسترس قرار بگیرد او باید پاسخ هوادار را بدهد. هوادار پرسپولیس از یحیی و تیمش بازی خوب و نتیجه می خواهد ، تیمی که الان نه بازی خوبی ارائه می دهد نه نتیجه خوبی کسب می کند ، یحیی شرایط پیش از فصل خود را به یاد بیاورد، هوادار به او چک سفید امضا نداده ، تا دیر نشده باید تیم را به ریل بازی و نتیجه خوب برگرداند