نیاوران غریبه‌هایی که آشنا شده‌اند
رضا رئیسی: کلید داران کابینه یازدهم چه کسانی خواهند بود؟ این سوالی است که توجه اذهان عمومی و سیاستمداران را به خود جلب کرده و از سوی دیگر بسیاری را به سمت و سوی ساختمان نیاوران روانه ساخته است. کسانی که شاید در بهترین حالت ممکن تنها لختی مانده به انتخابات به سمت و سوی روحانی نیل یافتند و پیش از آن نه نامی از آنان شنیده می شد و نه عملکردی را به منصه ظهور رسانده بودند که بتوان گفت با گفتمان مطلوب و شعارهای رئیس دولت یازدهم قرابت و همپوشانی دارند.
آنان را «فاتحان روز هشتم» می‌خوانم. با این عقبه و سابقه که بعد از هفته؛ هفته تلاش مستمر و بی شائبه افرادی که در راستای اعتلای گفتمان اعتدال‌ورزی از هیچ کوششی دریغ نورزیدند؛ تازه رسیدگانی از راه آمده‌اند و خود را پیروز کارزار طوفانی انتخابات می‌خوانند و در اولین روز پس از آن جمعه تاریخی؛ غریبه‌های آشنایی شده‌اند که به سودای فتح غنایم حضورشان پررنگ‌تر از هر فرد و طیفی است. این فاتحان بی‌رقیب و مردان پرخطیب اکنون پیش‌تر و بیشتر از هر معتدلی؛ اعتدالگرایند. از هر مصلحی مصلح تر و از هر اصولگرایی اصول‌مندترند. حال آنکه صبغه و عقبه شان حاکی از نکات دیگر است.
اعتدال گرایی؛ آنچه که بود و هست و خواهد بود
اعتدال گرایی در لغت پرهیز از افراط و تفریط و زیاده روی و تمامیت خواهی و حرکت در مسیر معقول و متعارف و متعادل است. اعتدال گرایی همانند هر واژه‌ای معنی و مفهومی دارد و مصادیقی برای آن قابل ذکر است. اعتدال گرایی نه در مفهوم و نه در لغت گزاره نامشهود و پیچده‌ای نیست که بتوان آن را مصادره به مطلوب کرده و از موضعش خارج ساخت و قلب واقعیت کرد. اعتدال گرایی در سپهر سیاست ایرانی حاملان و مروجانی داشته که دوست و دشمن آنان را با این شاخصه می‌شناخته‌اند و نیک همانان بودند که با میدان داری و خردورزی خود امکان بازگشت گفتمان عقلانی نگر را به بلندای صحنه سیاست فراهم آوردند.
کیست که نداند عمل ورزی سیاسی آیت‌ا… هاشمی رفسنجانی چه نقش بسزایی در روی کارآمدن دولت تدبیر و امید داشته و باز کیست که ندادند چه کسی در تمامی ادوار پس از انقلاب در هنگامه‌ای که همگان از تسویه حساب‌های تندروانه سخن می‌گفتند شمیم اعتدال‌ورزی‌اش روح‌نواز بود. پر بیراه نیست که آیت‌ا… را در این روزها با آن سابقه گرانسنگ و آن حمایت نمایان پدر معنوی اعتدال‌ورزانی بخوانیم که اکنون سکاندار امور اجرایی شده‌اند و این نکته را نیز نباید به فراموشی بسپاریم که در هر موضع و جایگاهی برای تشخیص سره از ناسره نیاز به سنگ محکی است و باید گفت قیاس گفتارها و عملکردهای این روزهای همه منادیان و مدعیان اعتدال‌ورزی با منش و روش آیت‌ا… هاشمی می‌تواند دستمایه تشخیص بهنگام و سنجیده را فراهم کرده و عیار شناخت مطلوب را بدست دهد. حال باید دید آن فاتحان روز هشتم چه نسبت و تناسبی با این گفتمان دارند که خود را اکنون بی هیچ فروکاستی لایق و لاحق حضور در مناصب عالیه می دانند.
مردم و انتظاراتی که پابرجاست
رمز و راز حماسه 24خرداد و انتخاب غیر منتظره مردم را می‌توان در «نه» به افراط گری و تندروی خلاصه کرد. مردم علیرغم تمامی مشکلات ریز و درشت خود یکبار دیگر به پای صندوق آمدند و در گوشه گوشه کشور همسان و همزبان به میانه روی و اعتدال رای اعتماد دادند چرا که از رویکردها و روندهای معوج و تندروانه و انشقاق افزا خسته شده بودند و اکنون چشم انتظار تاثیر و تاثر انتخابشان هستند، آنان می خواهند عقلانیت و میانه روی و تعامل سازنده همه سطوح داخلی و خارجی را متاثر از تبعات خود کند و ملهم از آن حال و احوال عمومی کشور و ملت فرجامی مطلوب یابد. البته بدیهی است که این مهم با شعار و پروپاگاندا امکان حصول نمی‌یابد و نیل به این ظرفیت‌ها نیازمند تمهید و تدارکاتی است که اصل اصیل و و رکن رکین آن کارگزارانی هستند که نه در زبان و گفتار که در عمل و کردار شهره به اعتدال ورزی باشند و سابقه و عقبه آنان نشان از طی مسیر در ذیل این چارچوب‌ها داشته باشد.
همگان می‌دانند که یک شبه و خلق‌الساعه نمی توان اعتدالگرا یا اصلاح طلب شد و انتظار داشت که برون دادی متعارف ذیل این تغییر ماهیت رقم زد. آنی که امروز بواسطه دست‌یابی به کمینه دنیوی خط عوض و شعار اعتدال گرایی‌اش گوش فلک را کر می‌کند تنها به دنبال منافع خود است و اینچنین افرادی عیار و اصالتی برای تحقق شعارهای راهبردی و بنیادین رئیس جمهوری و حرکت در مسیر اعتدال‌ورزی خردمندانه ندارند و اگر به این وادی هم پا بگذارند اعتدال را ملهم از افراط و تفریط‌های خود به نا کجاآباد رهنمون می کنند و خدشه‌ای جدی بر ساحت این همپوشانی پدیده آمده میان دولت و ملت وارد می‌آورند.
در نهایت..
آنان که رئیس جمهور محترم را می شناسند و از همراهان وی در مناصب مختلف بوده‌اند بخوبی می‌دانند که وی شخصیتی خودساخته، صریح‌گو و نکته‌بین دارد و اسیر این صحنه‌سازی‌ها نخواهد شد اما بدیهی است که موضوعی چنین خطیر و راهی چنین صعب از عهده پیش‌بری توسط یک فرد فزون‌تر است و برای تسلط بر تمامی جوانب کار نیاز به همراهی و همدلی آنانی است که وی را در رسیدن به این جایگاه خطیری که در قلوب ملت یافته یاری کرده‌اند و امتحان پس داده‌اند و اکنون آنان وظیفه و حق دارند که فارغ از تبلیغات مسموم کننده همانگونه که در زمان عسرت یاور گفتمان اعتدال بودند اکنون نیز نگذارند که این ساختار از آسیب فرصت‌طلبان خدشه‌پذیر شود و خدای ناکرده افرادی که شایستگی و توانایی ندارند بر مناصب تکیه بزنند.
اصلاح طلبان و اصولگرایان میانه‌رو بسان آنانی که ماهی و چند ماهی است که در کنار رئیس جمهوری جا خوش کرده‌اند هیچ گاه به دنبال سهم‌خواهی نبوده‌اند و همواره منادی شایسته سالاری بوده‌اند و اکنون نیز با توجه به این پارادیم اصیل باید تا لحظه آخر از هیچ کوششی دریغ نورزند و نگذارند که نامحرمان بر مناصبی که شایستگی آن را ندارند تکیه بزنند.
