اتاق فکر دولت در چه فکری است؟ / دانشجویان به کره‌شمالی بروند!
آرمان ملی نوشت : رئیس سازمان امور دانشجویان گفت: تبادل استاد و دانشجو و همچنین ایجاد فرصتهای مطالعاتی کوتاه‌مدت میان ۲ کشور کره‌شمالی و ایران میتواند در ارتقای علمی ۲ کشور موثر واقع شود. هاشم داداشپور با «هانگ-سونگ-او» سفیر کشور کره‌شمالی در محل این سازمان دیدار و گفتوگو کردند. داداشپور در این مراسم ضمن خوشامدگویی به مهمانان گفت: میان کشور ایران و کره‌شمالی ارتباطات خوبی وجود دارد و ما در این جلسه، قصد داریم در گسترش این ارتباطات سهیم باشیم
معاون وزیر علوم تحقیقات و فناوری ادامه داد: تبادل استاد و دانشجو میان دو کشور و ایجاد فرصتهای مطالعاتی کوتاه‌مدت برای دانشجویان و اساتید میتواند در تحکیم روابط دو کشور مورد توجه قرار گیرد. رئیس سازمان امور دانشجویان اظهارکرد: روابط درازمدتی میان ایران و کره‌شمالی وجود داشته و دارد که دوام و بقای این روابط میتواند با تبادلات علمی میان دو کشور افزایش یابد به همین منظور در خصوص ادامه تحصیل دانشجویان کره‌شمالی در ایران آمادگی خود را اعلام کرده و مراکز آموزش عالی ایران با توجه به جایگاهی که در سطح جهانی دارند، ظرفیت خوبی برای ادامه تحصیل دانشجویان کره‌شمالی میتوانند فراهم سازند. در ادامه این جلسه سفیر کشور کره‌شمالی ضمن تشکر از دعوت سازمان امور دانشجویان گفت: افزایش ارتباطات میان دو کشور ایران و کره بسیار اهمیت دارد و ما اینجا هستیم تا به گسترش این ارتباطات کمک کنیم. وی با بیان اینکه اولویت ما امور آموزشی و پژوهشی دانشجویان و نخبگان است؛ تصریح کرد: در این راستا برای ما اهمیت دارد تا با کشور شما ارتباط دوسویه داشته باشیم، مشتاق هستیم همکاریهای علم و فناوری میان دو کشور را تقویت کنیم. در واقع اگر دو کشور در زمینه آموزش از تجربه یکدیگر استفاده کنند قدرت آنها چندین برابر خواهد شد.
کشوری سراسر دردسر
همکاریهای ایران و کره‌شمالی در حوزههای دیگر متفاوت از بخش علمی است. با مرور رتبه‌بندی دانشگاه‌های معتبر کشورهای جهان نشانی از دانشگاه کره‌شمالی نیست، این در حالی است که ۲۱ آذر سال گذشته رئیس موسسه استنادی علوم و پایش علم و فناوری از انتشار رتبه‌بندی جهانی ISC برای سال ۲۰۲۱ خبر داد و گفت: با حضور ۵ دانشگاه جدید، تعداد دانشگاه‌های ایرانی در این نظام رتبه‌بندی به ۵۱ مورد رسید. از سوی دیگر بابد به وضعیت معیشتی دانشجویان در کره‌شمالی هم اندیشید. ایسنا چندی قبل روایت کرد: «کره‌شمالی به نحو غیر قابل باوری فقیر است و کنترل اقتصاد به وسیله تنها حزب این کشور، اکثریت جمعیت ۲۵ میلیون نفری این کشور را نیازمند کمک کرده است. برنامه‌ریزی متمرکز و حذف بازارها باعث شده است سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور به کمتر از ۲۰۰۰دلار برسد که یکی از پایینترین سرانهها در بین کشورهای جهان محسوب می‌شود. با این حال با وجود تحریمهای بسیار سنگین جامعه جهانی برای وادارکردن پیونگ‌یانگ به کنارگذاشتن برنامه هستهای خود، این کشور به‌تدریج در حال بازگشتن به مدار رشد است. طبق تخمین بانک کره، اقتصاد کره‌شمالی در سال ۲۰۱۶ میلادی رشدی ۳.۹ درصدی داشته است که بهترین عملکرد اقتصاد این کشور در یک دهه اخیر محسوب می‌شود. با این حال نباید فراموش کرد که جمع‌آوری آمارهای اقتصادی مربوط به این کشور بسیار دشوار است و باید این آمارها را تخمینی محسوب کرد. از سوی دیگر در کره‌شمالی افراد حق استفاده از اتومبیل شخصی را ندارند و شبها اثری از روشنایی در شهرها نمییابید؛ چرا که بعداز ساعتی معین برای صرفه‌جویی در مصرف برق، کشور تیره و تار می‌شود با این حال کره‌شمالی هنوز با مشکل انرژی دست و پنجه نرم می‌کند. در کره‌شمالی تمرکز بر ارتش و تولید و ساخت ملزومات جنگی است با این حال دولت از عهده نیروهای ارتش هم برنمی‌آید. با این حال مردم کره‌شمالی کشورشان را به بهشت تشبیه میکنند که شاید یکی از علل مهم آن این است که بسیاری از آنها هنوز چهره یک گردشگر را ندیدهاند و از پیشرفت جهان آگاهی ندارند.» ایسنا اخیرا هم نوشته است: «دولت کره‌شمالی به والدین دستور داده تا واژههای میهن‌پرستانه از جمله بمب و تفنگ را برای نامگذاری اسامی کودکان خود انتخاب کنند.» اکنون سوال این است که تحصیل در دانشگاه‌های چنین کشوری برای دانشجویان ایرانی سودمند است؟
