در پی انتشار نقدی در عصر ایران تحت عنوان ” ۴ سؤال از خانم خزعلی: دورهمی زنانه که در منزل شخصی نگرفته اید؛ پاسخ دهید” روابط عمومی معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده جوابیه ای به عصر ایران ارسال کرد که عیناً منتشر شد. ضمن ابراز خرسندی از اصل پاسخ گویی، ما نیز پاسخ مان را منتشر می کنیم:

۱ – این که دشمنان ایران اِل کردند و بِل کردند و زنان ایرانی را بایکوت کردند و کشته سازی کردند و … چه ربطی به نقد ما و کنگره شما دارد؟ عجالتاً در این باره می توانیم دست به دامن خدا شویم و بگوییم: خداوند شر بدخواهان خارجی و نفوذی های داخلی و دشمنان دانا و دوستان نادان را از سر ملک و ملت ایران کم کند.

گفته اید که کارتان آنقدر بزرگ بوده که صدای همه درآمده است. یک چیزی را بد نیست همه مان یک بار برای همیشه بفهمیم: اگر از کارمان انتقاد شد، الزاماً معنایش این نیست که لابد کار بزرگی کرده ایم که نقدهای بزرگی می شود؛ ممکن است خبط و خطایمان بزرگ باشد. پس الکی خوش نباشیم ، ای بسا برخلاف آنچه مرقوم فرموده اید، جای مسرت نباشد!

اهداف اعلامی تان هم مانند “روال سازی نگاه چندجانبه گرایی در سطح بین‌الملل” و “فعال نمودن تعاملات اجتماعی و اقتصادی با بانوان تاثیرگذار در جهان” کلی گویی است. هدف چیزی است قابل اندازه گیری. کدام یک از این هدف های ادعایی شما مثلاً ۶ ماه بعد قابل اندازه گیری است؟
حالا خوب است در نقدمان به صراحت نوشته بودیم: “لطفا اهداف و نتایح ملموس و عقل پسند بگویید و کلی گویی های نخ نما شده و انشاگونه ای مانند آنها صدای ما را بی واسطه شنیدند، جسارتاً به درد خودتان می خورد.”

۲ – این که به شایعه تکذیب شده مهمانی آنچنانی همسر رئیس جمهور سابق در سعدآباد استناد کرده اید، نشان می دهد که چقدر مطلع و بروز هستید. خدا قوت!
همچنین به دولت حسن روحانی توپیده اید؛ خود ایشان زبان دارد و می تواند پاسخ دهد. ما هم در جای خود نقدهای متعددی را بر دولت وی وارد کرده ایم و حتی کار به شکایت دولت سابق از رسانه عصر ایران هم رسید. اساساً شان رسانه چیزی جز نقد قدرت نیست، هر چه قدرت ناکارآمد تر، نقد بیشتر و دقیقا به همین دلیل است که نقدها بر دولت شما بیش از دولت قبلی است. ضمن این که ضعف دیگران توجیه کننده ضعف شما نیست!

۳ – نوشته اید: ” میزبان کنگره ای شدیم که قطعا با شنیدن هزینه هایش متعجب خواهید شد که چطور با چنین حداقلی به چنین دستاوردهایی رسیدیم.”

اما ننوشته اید چقدر هزینه کردید که متعجب شویم؛ خب این هم یک مدلش است!

و افزوده اید: “کنگره ای که برای پذیرایی میهمانانش در قم از یک رستوران بسیار ساده استفاده میکند ، حاضرین هزینه قهوه را نیز خودشان پرداخت می کنند…”
واقعاً مخاطب را چه فرض کرده اید؟ مهمانان تان را در بهترین و گران ترین هتل های ۵ ستاره تهران اسکان داده اید (که فارغ از اصل موضوع، کار درستی است و وقتی مهمان دعوت می کنید باید پذیرایی در شأن ایران داشته باشید) ، بعد می گویید در یک رستوران ساده در قم، پول قهوه را خود مهمانان دادند؟ فکر می کنید کار درستی کردید؟

یا در جایی دیگر نوشته اید: “شما با اتکا به کلید واژه وضعیت اقتصادی نامناسب نمی توانید ابعاد گسترده کنگره بین المللی بانوان تاثیرگذار را نادیده بگیرید.”
“ابعاد گسترده کنگره” تان به جای خود ولی وضعیت اقتصادی نامناسب مردم، کلیدواژه نیست، واقعیت ملموس و تلخی است که زندگی را بر ملت ایران تلخ کرده است و البته مقصرش نه فقط دولت شما که همه دولت های اصولگرا و اصلاح طلب قبلی اند که کارنامه همه شان پر است از این اسراف ها و بریز و بپاش های بیهوده. همه آنها هم برای همایش هایشان از همین دست اهدافی که شما می گویید می بافتند و به خورد خلق الله می دادند!

۴ – نوشته اید: “پرسیدید کنگره چه دستاوردی داشته است؟ زمان کوتاه است و فرصت برای نوشتن دستاوردها کم.”

شما که این همه فرصت داشته اید برای آسمان و ریسمان بافتن هایتان در جوابیه کذایی، کاش به جای کلی گویی، از دستاورهای ملموس ادعایی می نوشتید تا ما هم به اشتباه مان پی ببریم و خوشحال شویم که کاری کرده اید کارستان برای این مملکت و مردم رنج دیده.
البته تقصر شما نیست؛ در این کشور همیشه فرصت برای پاسخگویی کم بوده و برای زیاده گویی زیاد.

۵ – نوشته اید که این کنگره می تواند گره گشا و حلال برخی از مشکلات اقتصادی در شرایط فعلی بوده و با بی‌اثر کردن تحریم، قدرتها را از فشار بیشتر خائف سازد.

واقعاً ؟ پس منتظر می مانیم تا شاهد گره کشایی و مشکل گشایی و بی اثر کردن تحریم ها باشیم و البته گوش به زنگ خوف قدرت ها از فشار بیشتر. فقط این اتفاقات که افتاد، خبر بدهید.

۶ – نوشته اید که توافق میان ایران و نمایندگان بیش از ۹۶ کشور جهان از دستاوردهای مهم کنگره بین‌المللی بانوان تاثیرگذار بود.

مگر نه این که طبق اعلام خودتان کلاً از ۹۶ کشور در این کنگره شرکت کرده بودند و بسیاری از آنان، مقام دولتی نبودند و همسر مقامات و نمایندگان مجلس و استادان دانشگاه و شخصیت های علمی و فعالان اجتماعی و … بوده اند. توضیح بفرمایید چگونه با این افراد غیرحکومتی از کشورهایی مانند عاج و اکوادور و بورکینافاسو و قطر و گینه بیسائو و … “توافق نامه بین دو کشور” امضا کردید؟ مگر می شود؟ حقوق بین المل جدیدی درست شده که ما بی خبریم؟!

البته ناگفته نماند که در سایت رسمی خودتان در تاریخ ۳ بهمن ۱۴۰۱ و بعد از پایان کنگره نوشته اید: “در حاشیه این کنگره که از سوی مدعیان جهانی حقوق و جایگاه زن سانسور شد، ۱۰ تفاهم‌نامه دوجانبه میان دستگاه‌های مختلف با همکاری کشورهای دیگر به امضا رسید.” حالا ۱۰ یا ۹۶؟ شاید شما هم از باورمندان مکتب “کنتور نمی اندازد که” هستید!

ضمن این که برای امضای توافقنامه بین دو کشور، نیازی به همایش و کنگره و بریز و بپاش نیست. اصولاً نمایندگان قانونی شان جلسه می گذارند و امضا می کنند.

۷ – نوشته اید: “بسی جای شگفتی است کسانی که از نادیده گرفته شدن بانوان سخن می گویند چگونه قدردانی از بانوان تاثیرگذار را برنمی‌تابند؟ از شمایی که معتقد به تعامل با دنیا و داد و ستدهای آنچنانی و حتی واگذاری انرژی اتمی به بهای ذلت هستید ؛ از شمایی که پیروان مکتب در باز به روی همه جهان و مراوده با هر کشوری به هرقیمتی بودید پذیرفته شده نیست که بپرسید ما چرا میزبان نمایندگان بیش از ۹۶ کشور جهان بودیم.”

واقعاً این ها را جدی نوشته اید با خودتان را به آن راه زده اید؟ چه کسی مخالف تجلیل از زنان تاثیرگذار است؟ سوال ما که بی پاسخ گذاشتید این بود که این بانوان محترمه مکرمه اساساً چه تاثیرگذاری خاصی داشته اند که با هزینه ملت ایران برایشان محفل و مراسم گرفته اید و تجلیل و تقدیر راه انداخته اید؟

توهمات خودتان را هم برای خودتان نگه دارید. ما طرفدار تعامل با دنیاییم ولی نه به بهای ذلت. اتفاقاً همان تعاملی که نامش برجام شد و شماها آن را ذلت بار خواندید، دقیقاً همان تفاهم نامه ای است که دولتمردان خودتان بعد از کلی بد و بیراه گفتن به ظریف و تیمش، دنبال احیای بی شرط و شروط آن هستند.
این شما نیستید که تعیین می کنید از ما پذیرفته است که چه چیزی را بپرسیم و چه چیزی نپرسیم. بنابر این باز هم می پرسیم این خانم ها چه اثرگذاری مثبتی برای ما داشته اند که با پول مردم ایران دعوت شان کردید؟

۸ – نوشته اید: “در پایان شما نشان دادید که توان تمیز دادن بین موارد مشابه و در اصل متفاوت را ندارید و سبکهای متعارف حجاب را در ۴۰ سال گذشته ندیده‌اید و نمیخواهید ببینید که سبک رعایت قانون برای میهمان خارجی همیشه همین بوده و سبک تقید به آن در داخل کشور مطابق با رویکردهای داخلی است بازهم جای تاسف دارد.”

بحث را عوض نکنید؛ کل حرف ما این است که همان آزادی هایی را که برای مهمانان خارجی خود قائل هستید برای زنان و دختران ایرانی هم به رسمیت بشناسید. فهمیدنش این قدر سخت است؟!

۹ – نوشته اید: ” اینکه شما یک کلیپ دروغ را باور می کنید و کسی را که مهمان کنگره نبوده با سر و صدا به عنوان مهمان کنگره معرفی می کنید نیز نشان از استیصال و نداشتن هرگونه دستاویز برای خدشه به این نشست دارد.”

این که خانم مایا صباغ – سلبریتی لبنانی ضد صهیونیست – درست همزمان با کنفرانس در تهران باشد و در ویدئوهایش به زبان فارسی برای جمهوری اسلامی دعا کند و از آزادی های زنان ایرانی بگوید و شما دعوتش را تکذیب نکنید ولی بعد از حضور بی حجابش در یک رستوران و جنجال های بعدی، دعوت از او را تکذیب کنید، قطعاً سوال برانگیز است. انشاءالله فهرست کامل مهمانان خود در هتل های تهران را که به همراه ریز هزینه ها منتشر کردید و نام ایشان نبود، صحت ادعایتان ثابت می شود.
ضمن این که این فقط یکی از نقدها بود و حتی اگر ایشان واقعاً مدعو شما نبود، سایر نقدها و سوالات باقی است و متاسفانه آنقدر این کنگره گاف دارد که منتقدانش دچار استیصال نیستند.

۱۰ – نوشته اید: “درپایان یک سوال: آیا تیری که به سوی کشورهای سلطه طلب از جانب زنان ایرانی (وبه قول هم مسلکان شما در پاسخ به لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن) شلیک شده به قلب شما نشسته است؟”

در جریان باشید که اساساً تیری پرتاب نشده است؛ مگر در توهم شما. عده ای دور هم جمع شدید و از هم تجلیل کردید، بی آن که سودی برای مملکت داشته باشد:
پی مصلحت مجلس آراستند
نشستند و گفتند و برخاستند
ضمن این که شما بهتر است به جای تیراندازی کردن، به مقتضای جایگاهی که چند صباحی به امانت در آن قرار گرفته اید، در فکر التیام زخم هایی باشید که زنان ایرانی بر دوش می کشند.
راستی! شما همه “زنان ایرانی” نیستید؛ تعدادی از زنان ایرانی هستید که اتفاقاً اکثریت زنان را نمایندگی نمی کنید.

۱۱ – از همه این قال و مقال ها بگذریم: جواب سوالات و انتقادات را بدهید؛ دورهمی زنانه در منزل شخصی که نگرفته اید!