وقتی صحبت از انواع مختلف ظروف شیر می شود، ممکن است تصور شود، تنها دلیل انتخاب ظروف بسته بندی شیر، عواملی مانند راحتی است. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد نوع مواد به کار رفته در ظروف مذکور می تواند بر طعم شیر تأثیر بگذارد.

در بررسی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، نمونه‌هایی از دو نوع شیر کامل و بدون چربی پاستوریزه در شش ظرف 237 میلی‌لیتری در تاریکی مطلق و در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. برای هر یک از دو نوع شیر، ظروف شامل یک کارتن مقوایی، یک کیسه پلاستیکی، سه پارچ پلاستیکی (همه از انواع مختلف پلاستیک) و یک بطری شیشه ای بود.

گروهی از طعم‌شناسان آموزش دیده طعم نمونه‌ها را در روز اول دوره آزمایش و سپس پس از گذشت پنج، 10 و 15 روز دوباره ارزیابی کردند. در همان فواصل، دانشمندان نمونه ها را تجزیه و تحلیل کردند تا ببینند آیا ترکیبات هر یک از مواد بسته بندی به شیر راه می یابد یا خیر. علاوه بر این، سلیقه مصرف کننده ها هم بررسی شد.

در نهایت مشخص شد کارتن های مقوایی بدترین عملکرد را برای بسته بندی شیر خوراکی دارند. این نه تنها به دلیل انتقال طعم مقوا به شیر، بلکه به دلیل جذب طعم شیر توسط مقوا بود. این مشکل در شیر بدون چربی بدتر از شیر کامل بود.

در مقابل، شیر موجود در سه نوع پارچ پلاستیکی به میزان قابل توجهی طعم تازه‌تری داشت و همتراز با شیر موجود در بطری شیشه‌ای بود. شیری که در کیسه‌های پلاستیکی ذخیره می‌شد طعم خوبی نداشت، اگرچه این طعم بهتر از طعم شیر کارتن‌های مقوایی بود.

دانشمندان خاطرنشان می کنند که عملکرد نسبتاً ضعیف کارتن های مقوایی بسته بندی شیر را باید در مورد کودکان مورد توجه قرار داد زیرا در برخی کشورها شیر مصرفی کودکان در مدارس را در چنین ظروفی بسته بندی می کنند.

پروفسور ماری آنه درک، از محققان این طرح می گوید: «شیر به دلیل طعم ملایم و لطیفش نسبت به بسیاری از نوشیدنی های دیگر مستعد بدطعم شدن به دلیل بسته بندی نامناسب است. طعم شیر می‌تواند تحت تأثیر تبادل مواد مختلف با ترکیبات بسته‌بندی و جذب طعم‌ و بوی مواد غذایی از محیط یخچال تغییر کند.»