حتی نام آن مبهم است، به طوری که آیام به مرغ در اندونزیایی اشاره می کند و جمانی به یک سکونتگاه یا سیاه جامد در سانسکریت اشاره دارد.

ایام جمانی دارای یک بیماری منحصر به فرد به نام فیبروملانونیس است که باعث افزایش رنگدانه در بدن مرغ می شود و باعث سیاه شدن آن می شود. اما برخلاف آلبینیسم علاوه بر پوست و پر باعث سیاهی گوشت، استخوان و حتی اندام های داخلی می شود. با این حال، خون آن قرمز است، البته کمی تیره تر از خون مرغ های معمولی است.

در اندونزی، این پرندگان به عنوان نماد وضعیت در نظر گرفته می شدند و خانواده های ثروتمند از آنها مراقبت می کردند. آنها قرار بود قدرت جادویی داشته باشند و به دلیل ظاهر اسرارآمیزشان به عنوان واسطه ای بین قلمرو زنده و روح عمل کنند.

این نژاد توسط مهاجران هلندی پس از تماشای بومیان که آنها را در مراسم مذهبی به کار می گرفتند، پیدا شدند، جایی که گاهی اوقات آنها را برای جلب رضایت خدایان قربانی می کردند. تعدادی از این مهاجران که مجذوب ظاهرشان بودند، می خواستند آنها را به اروپا بازگردانند، اما تا سال 1998 بود که یک پرورش دهنده هلندی به نام یان استورینک آنها را به آنجا آورد.

ایام جمانی چندین نوع پر متمایز دارد، اما نوع برس بطری با ارزش‌ترین نوع پرنده است و قیمت یک پرنده تا 5000 دلار است. نژاد لیدا هیتم پر صاف که اغلب به عنوان زبان سیاه شناخته می شود، نژاد دیگری است. کمتر از هزار ایام جمانی در ایالات متحده وجود دارد که زبان‌های کاملاً سیاه دارند و آنهایی که زبان صورتی دارند به احتمال زیاد فقط یکی از دو ویژگی فیبروملانیستی را دارند که آنها را از رقابت حذف می‌کند.

با این حال، حتی فیبروملانوز سطح بالایی نیز برای همیشه باقی نمی ماند و با افزایش سن ایام جمانی، ممکن است گوشت آنها به تدریج خاکستری شود. جدا از ظاهرشان، یکی از دلایل گرانی آن ها این است که برخلاف سایر مرغ هایی که تخم می گذارند، ایام جمانی فقط یک یا دو تخم در هفته می گذارد که در مجموع 60 تا 100 تخم در سال است.

علاوه بر این، پس از تخمگذاری بیست تا سی تخم، ممکن است تا شش ماه قبل از تخمگذاری مجدد استراحت کنند. هنگامی که با این واقعیت ترکیب می شود که همه جوجه ها رنگ سیاه خیره کننده خود را نشان نمی دهند، پرورش نژاد اصیل آن چالش برانگیز است، به همین دلیل است که آنها بسیار نادر هستند.

برخلاف تصور رایج، در حالی که رنگ سیاه جوجه ها در طول رشد جنینی ایجاد می شود، تخم ها خود کرم کم رنگ با رنگ صورتی کم رنگ هستند.

علیرغم قیمت گران و رنگ متمایز آنها، رشد آنها دشوار نیست و پرورش دهندگان آنها را به عنوان پرندگانی مقاوم و انعطاف پذیر توصیف می کنند که قادر به زنده ماندن از اکثر بیماری ها هستند.

اگرچه امروزه تنها 3500 ایام جمانی در جهان وجود دارد، این نژاد حتی در بین دوستداران مرغ نسبتاً ناشناخته است.

منبع: هیستوری‌آف‌یستردی