گرچه ۴۴ سال از سقوط نظام محمدرضا پهلوی می‌گذرد و این روزها نیز سالگرد این سقوط است ولی این رویداد هنوز به تاریخ نپیوسته است، زیرا همچنان امری سیاسی است که تحت تاثیر مجادلات سیاست روز قرار دارد، هرچند اسناد و مدارک دست اول و معتبری درباره این سقوط ارائه شده است، ولی برخی همچنان در توهم و ذهنیت نظریه توطئه قرار دارند و تصور می‌کنند که آن ساختار، بهشت برینی بود که انقلاب آن را از میان برد. اکنون و با گذشت چند دهه می‌توان از آن مقطع درس گرفت و این گمان باطل را زدود که خارجی‌ها می‌توانند در ایران تغییر رژیم دهند، مشکل درون ایران است. متأسفانه حکومت ایران هم سعی در القای این تصور دارد که دست‌های خارجی دنبال تغییر است، درحالی‌که باید توجه کنند مساله اشکالات اساسی در مدیریت داخلی است.

• اگر ما بخواهیم به سرنوشت دیگران دچار نشویم، به‌ناچار باید اصلاحات اساسی در رویکرد خود نسبت به حکمرانی و موارد پنج‌گانه فوق اتخاذ کنیم. با ادامه وضع و سیاست‌های موجود، هیچ مشکلی نه‌تنها حل نخواهد شد، بلکه بدتر می‌شود. این عوامل و علل به‌صورت خودبه‌خودی درست نمی‌شوند، بلکه باید اراده‌ای جدی به آنها تعلق بگیرد. همچنان که گفته‌اند، خداوند از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است، چنین خطراتی برای هر ساختار مشابهی به همین اندازه نزدیک است