او در یکی از خطبه‌های نمازجمعه می‌گوید: «این انتظار که ما در شهرهای کشورمان مسجد داشته باشیم… انتظار بیجایی نیست.»او در ادامه این خطبه برای تثبیت این تبعیض به قیاس برمی‌خیزد و می‌گوید: «در اروپا و آمریکا نیز علی‌رغم آنکه ما با بعضی موارد آن از قبیل فساد، بی‌حجابی و خوی استکباری و اشغالگری حکومتگران آن مخالف هستیم، اما ساخت مسجد و اقامه نماز در آنجا آزاد است.» عبدالحمید آذر سال 95 در نشست جمعی از علمای اهل‌سنت کشور با حسن روحانی رئیس‌جمهور وقت، یکی از خواسته‌ها و انتظاراتش را «پیگیری مسجد اهل‌سنت تهران» خواند. مولوی حتی برای مظلومیت بیشتر در گفت‌وگو با برنامه «خشت خام» گفته بود که در تهران به ما مسجد اجاره بدهند تا اهل‌سنت نماز عید را در آن مسجد بخوانند.

او در یکی از خطبه‌ها که حداکثر متعلق به 3 یا 4 سال پیش است، با حالتی استغاثه‌گونه خواهان مسجدی برای اهل‌سنت می‌شود: «40 سال از عمر انقلاب اسلامی می‌گذرد. 40 سال است که اهل‌سنت مسجدی را در تهران درخواست می‌کنند و هنوز این مساله حل نمی‌شود؛ مسجدی که آنجا اهل‌سنت عبادت کنند. مگر شیعه و سنی برادر نیستند؟ مگر همه ما مسلمان نیستیم؟ اهل‌سنت برادران و خواهران شما هستند.»

برآیند این اظهارات نشان می‌دهد که داشتن مسجد برای اهل‌سنت در تهران خط قرمزی در حاکمیت تلقی می‌شود و به هر شکل ممکن از ساخت مساجد اهل‌سنت جلوگیری شده است. بررسی‌ها اما این ادعاها را رد می‌کند. اسفند سال 99، شورای مدارس اهل‌سنت در پاسخ به نامه‌ای که عبدالحمید خطاب به رهبری نوشته بود، نوشت «با رویکرد امت‌محور و تمدن‌ساز نظام اسلامی قریب به ۱۷ هزار مسجد، مصلی و نمازخانه اهل‌سنت در کشور با همت علما، مردم و همیاری نظام اسلامی فعال و صدها مدرسه علوم دینی اهل‌سنت نیز به تعلیم‌وتربیت طلاب و دانش‌پژوهان اهل‌سنت همت می‌گمارند.» خرداد سال‌گذشته نیز فارس در گزارشی آماری نوشت که اهل‌سنت تنها در تهران و اطراف آن، 9 مسجد اختصاصی دارند. این مساجد 1- مسجد صادقیه در فلکه‌ دوم صادقیه، 2- مسجد تهرانپارس در خیابان دلاوران، ٣ـ مسجد شهرقدس در کیلومتر ٢٠ جاده‌ قدیم، ۴ـ مسجد خلیج‌فارس در بزرگراه فتح، ۵ـ مسجد النبی در شهرک دانش، ۶ـ مسجد هفت‌جوب در جاده ملارد، ٧ـ مسجد وحیدیه در شهریار، ٨ـ مسجد نسیم‌شهر در اکبرآباد و ٩ـ مسجد رضی‌آباد، در سه ‌راه شهریار هستند.
آبان سال 1396 سیدحامد علم‌الهدی، معاون مجمع جهانی تقریب مذاهب به ایرنا گفته بود «اهل‌سنت حدود 18 نمازخانه در استان تهران دارند که به اقامه نماز جماعت و جمعه می‌پردازند.» او دلیل این را که از تعبیر «نمازخانه» استفاده می‌کند، اینچنین عنوان کرد: «برخی از این مکان‌ها درحال ساختند و هنوز تکمیل نشده‌اند و برخی از آنها نیز استیجاری هستند که گاهی جابه‌جا می‌شوند.» به‌گفته وی اهل‌سنت در هر محله‌ای از تهران که اجتماع‌شان به «150 نفر» برسد، می‌توانند مجوز بگیرند و نمازخانه بسازند.

ماموستا عزیز بابایی، امام‌جمعه اهل‌سنت مسجد صادقیه تهران سال 95 در گفت‌وگو با خبرگزاری جهان اسلام گفته بود که «تنها در تهران بیش از ۱۰۰ باب مساجد [و نمازخانه‌های] اهل‌سنت فعالیت می‌کنند.» او افزوده بود که «مسجد صادقیه واقع در فلکه دوم صادقیه از سال ۱۳۸۲ فعالیت خود را آغاز کرده است.» آن‌طور که ماموستا گفته در نماز عیدفطر مسجد صادقیه «حدود 7 هزار نفر» شرکت می‌کنند. اینها همه نشان می‌دهد برخلاف آنچه مولوی می‌گوید، اهل‌سنت در تهران چندین محل برای اقامه نماز دارد. اگر دغدغه مولوی عبدالحمید ایجاد مکانی برای نماز و عبادت اهل‌سنت در تهران است، این مساجد یا حتی نمازخانه‌ها که تنها یکی از آنها گنجایش 7 هزار نفر نمازگزار را دارد، برای این کار کفایت می‌کند اما اگر دغدغه وی چیز دیگری است و اهداف دیگری را قرار است در قالب مسجد دنبال کند، باید صریح‌تر درباره آنها سخن بگوید.