به گزارش پایگاه راشاتودی، آلکساندر ووجیچ، رئیس جمهور صربستان در مصاحبه‌ای با شبکه تلویزیونی Prva TV گفت: درگیری‌ها (در شمال کوزوو) از سوی به اصطلاح پلیس کوزوو و نه نیروهای ائتلاف ناتو شروع شد. پلیس تحت کنترل اکثریت آلبانیایی‌تبار کوزوو ابتدا دو صرب تبار را دستگیر کرده و سپس به یکی دیگر نیز شلیک کرد و او به سختی زنده ماند، در حالی که تنها تصاویری که ما مشاهده کردیم مربوط به سربازان زخمی شده نیروی تحت رهبری ناتو بود.

ووجیچ بیان داشت: همه در غرب می‌دانند این اتفاقات تقصیر پریشتینا بود. اما آلبین کورتی، نخست وزیر کوزوو می‌داند هر کاری کند،‌ آمریکایی‌ها، آلمانی‌ها و انگلیسی‌ها از به اصطلاح استقلال کوزوو محافظت خواهند کرد.

خشونتهای روز دوشنبه گذشته در جریان اعتراضات صربها علیه استقرار یک شهردار آلبانیایی تبار در شهر زوچان بالا گرفت. این شهردار با برگزاری انتخاباتی که به دلیل بایکوت شدن توسط صرب‌تبارها میزان مشارکت تک رقمی داشت منصوب شد. اتحادیه اروپا پیشتر این انتخابات را مشروع اعلام کرده بود اما حالا از پریشتینا خواسته یک انتخابات جدید برگزار کند.

ووجیچ به رغم درخواست برای برگزاری یک رای گیری جدید گفت، به وضعیت پیش رو خوشبین نیست چون “درگیری ممکن است در هر روز دوباره تشدید شود.” به گفته این رئیس جمهور کوزوو، اتحادیه اروپا از هر دو طرف خواسته کار به روی توافقی که قرار بود آلبانیایی‌تبارهای کوزوو ۱۰ سال قبل اجرا  کنند را شروع کند.

ووجیچ بیان داشت: کورتی دست از اعزام نیروهای پلیس ویژه به نواحی صرب نشین شمال کوزوو برنخواهد داشت. امروز من یک مقاله خوب متعلق به یک آلبانیایی را خواندم که نوشته بود، کورتی رویای جنگ را دارد. او می‌خواهد مثل ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین باشد.

ووجیچ گفت: همه آن چیزی که آنها می‌توانند درباره آن صحبت کنند تحریم روسیه است.

کورتی روز پنجشنبه در گفت‌وگو با واشنگتن پست، بلگراد را به تحریک “اوباش خشونت طلب” در کوزوو متهم کرد. او استدلال کرد که پریشتینا بدون توجه به بایکوت انتخابات توسط صرب تبارها، چاره‌ای جز حمایت از شهرداران آلبانیایی تبار ندارد.

وی افزود: “چه کسی غیر از آنها می‌تواند در این سمتها منصوب شود.”

ناتو در سال ۱۹۹۹ کنترل کوزوو را پس از ۷۸ روز بمباران هوایی در دفاع از جدایی طلبان آلبانیایی تبار علیه صربستان به دست گرفت. دولت موقت پریشتینا به رغم قطعنامه ۱۲۴۴ شورای امنیت سازمان ملل متحد که تمامیت ارضی صربستان را تایید می‌کند، در سال ۲۰۰۸ اعلام استقلال کرد. بالغ بر نیمی از کشورهای جهان شامل روسیه، چین و هند از امتناع بلگراد از به رسمیت شناختن جدایی کوزوو حمایت کردند