1- حسب اطلاع‌رسانی مراجع رسمی در 10 سال گذشته بالغ بر 280 میلیارد دلار خروج سرمایه داشته‌ایم. این مبلغ از محل فروش سکه و ارز در بازار آزاد توسط بانک مرکزی، تأمین شده است. پس سالانه 28 میلیارد دلار ارز کشور به هدر رفته است و این نهضت همچنان ادامه دارد.

2- قیمت نفت صادراتی ایران حداقل 20 درصد زیر قیمت بازار جهانی است؛ اگر روزی یک میلیون بشکه نفت صادر کنیم پس سالانه حدود پنج میلیارد دلار به هدر می‌رود.

3- قیمت خرید کالا از بازار جهانی به دلیل تحریم‌های بانکی حدود 20 درصد بالاتر است و با توجه به حدود 50 میلیارد دلار واردات سالانه 10 میلیارد دلار هدر می‌رود.

4- به دلیل عدم نوسازی نیروگاه‌ها و راندمان حدود 25 درصد در نیروگاه‌ها اگر از 70 هزار مگاوات نیروگاه نصب‌شده فقط 50 درصد آن را به حساب آوریم، هر نیروگاه حداقل بیش از پنج میلیون دلار سوخت اضافه مصرف می‌کند که مجموما 17.5 میلیارد دلار به هدر می‌رود.

5- روزانه صد میلیون لیتر بنزین توسط خودروهای بنزینی مصرف می‌شود که این به دلیل فرسوده‌بودن و به‌روزنبودن خودروهاست و حداقل 50 درصد اضافه مصرف است (که البته دود آن به حلق‌ مردم می‌رود و خسارات آن حساب نمی‌شود). بنابراین روزانه 50 میلیون لیتر بنزین و سالانه معادل دلاری آن معادل 15 میلیارد دلار می‌شود که هدر می‌رود و ماحصل آن بیماری مردم و اتلاف وقت آنهاست.

6- سالانه حدود 400 هزار تصادف جاده‌ای با حدود 17 هزار تلفات انسانی روی می‌دهد که نوعا خودروها از حیز انتفاع می‌افتند. اگر

ارزبری هر خودرو فقط دو هزار دلار محاسبه شود، حدود یک میلیارد دلار هدر می‌رود (جان انسان‌ها البته قیمت ندارد). فرمانده راهور از 500 نقطه حادثه‌خیز جاده‌ها که باید توسط حکمرانی اصلاح شود می‌گوید، ولی نقاط حادثه‌خیز همچنان باقی است.

7- سالانه حدود 50 میلیون تن محصولات پتروشیمی صادر می‌کنیم که حدود 10 درصد زیر قیمت بازار فروش رفته و حداقل 10 درصد هزینه مالی برگشت پول دارد. اگر قیمت متوسط محصولات پتروشیمی یک دلار برای هر کیلو باشد، سالانه حدود 10 میلیارد دلار هدر می‌رود.