آماری تکان دهنده از مصرف مواد مخدر در دنیا
فارس نوشت: مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با موادمخدر با بیان اینکه هم اکنون ۲۸۴ میلیون نفر در دنیا مواد مخدر مصرف میکنند، گفت: تغییرات جمعیتی نشان میدهد که تا سال ۲۰۳۰، تعداد افرادی که در جهان مواد مصرف میکنند، ۱۱ درصد افزوده میشود.
تهمینه باهری، مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با موادمخدر اظهار کرد: در راستای حمایت این ستاد از رساله های دکتری و پایان نامه های کارشناسی ارشد با موضوع اعتیاد، رساله کاربردی دکتری با موضوع «طراحی و مهارت های فرزندپروری در خصوص محافظت از نوجوانان در برابر اعتیاد برای والدین تحت درمان سوءمصرف مواد بر اساس رویکرد بازاریابی اجتماعی » به چاپ رسید.
وی در تشریح این رساله دکتری گفت: در بیان مسئله آمده است که جهان در سه دهه اخیر با آمارهای تکاندهنده در خصوص شیوع سوءمصرف مواد در سطح جامعه و بهویژه در بین جوانان و نوجوانان مواجه شده است و طبق گزارش دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد، در سال ۲۰۲۰، حدود ۲۸۴ میلیون نفر مواد مخدر مصرف کردند و بیش از ۳۶ میلیون نفر از اختلالات مصرف مواد مخدر رنج بردند.
وی افزود: تغییرات جمعیتی نشان میدهد که تا سال ۲۰۳۰، تعداد افرادی که در جهان مواد مصرف میکنند، ۱۱ درصد افزوده میشود. علاوه برافزایش در میزان شیوع آن، سن شروع مصرف مواد نیز کاهشیافته و به نوجوانی و حتی کمتر رسیده است. ابتدای دوره نوجوانی (۱۵-۱۳ ساله) تا انتهای نوجوانی (۱۷-۱۵ ساله) یک دوره بحرانی خطر برای شروع مصرف مواد هستند و والدین معتاد مهارتهای مناسب فرزندپروری را ندارند و فرزندان آنان در معرض خطر بالاتری نسبت به سایر نوجوانان برای اعتیاد قراردارند و اولین گام جهت تهیه برنامههای پیشگیریکننده از شروع زودرس مصرف مواد در کودکان و نوجوانان تحت آسیب میتواند تدوین محتوای آموزشی مناسب و استاندارد در زمینه مهارتهای فرزندپروری توسط والدین دچار اختلالات مصرف باشد.
این مقام مسئول در ستاد بیان داشت: پژوهش این رساله، یک پژوهش کیفی است که در ۴ فاز به اجرا درآمده است و فاز اول آن ۷ مرحله نیازسنجی به شرح ذیل انجام شده است:
– نیازسنجی از والدین (پدر یا مادر) تحت درمان سوءمصرف مواد
– نیازسنجی از نوجوانان (۲۰-۱۲ سال) دارای والدین تحت درمان
– نیازسنجی از متخصصان مرتبط با حوزه اعتیاد در خصوص فرزند پروری
– نیازسنجی از سیاستگذاران مرتبط با مسئله اعتیاد در خصوص مهارت های فرزند پروری مورد نیاز والدین
– نیازسنجی آموزشی با روش دلفی در قالب آمیزه بازاریابی
– مطالعه مروری با هدف تعیین نیازهای آموزشی مهارت های فرزند پروری مورد نیاز والدین
– بررسی و جمع بندی نیازهای آموزشی تعیین شده در مراحل قبل در پانل خبرگان
باهری ادامه داد: همچنین در فاز دوم، نیازهای آموزشی جهت تدوین محتوای آموزشی، اولویتبندی و در فاز سوم، طراحی محتوای آموزشی انجام شده است. در فاز چهارم نیز، محتوای آموزشی اعتبار سنجی شده است.
وی با اشاره به نتایج این پژوهش گفت: بر اساس نتایج این رساله دکتری، سه مهارت ارتباط مؤثر، حل مساله و مدیریت هیجانات، دارای اهمیت بیشتر در فرزندپروری هستند و عدم مدیریت زمان، اولویت نبودن مساله فرزندپروری و مشکلات اقتصادی سه مانع مهم فرزندپروری والدین تحت درمان سوءمصرف مواد می باشند.
مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد ادامه داد: همچنین پنج مکانهای آموزشی از جمله نزدیک به محل سکونت، محیط مدارس فرزندان، مراکز بهداشتی و درمانی، محیطهای ناهمگن، کلینیکهای ترک اعتیاد از اولویت مکانهای مناسب آموزشی برای فرزندپروری والدین تحت درمان سوءمصرف مواد شناخته شد و آموزش چهره به چهره، گروهدرمانی، بحث گروهی، کارگاههای آموزشی و نمایش پنج اولویت روشهای آموزشی و ترویجی در خصوص کسب مهارتهای فرزندپروری والدین تحت درمان سوءمصرف مواد معرفی شد.
باهری به اهم پیشنهادات مطرح شده در این رساله کتری اشاره کرد و افزود: در پایان این رساله پیشنهاد شده است که از محتوای آموزشی طراحیشده در خصوص مهارتهای فرزندپروری جهت والدین دچار اعتیاد، در ارگانهای مرتبط از جمله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت رفاه، کار و امور اجتماعی و قوه قضاییه بهرهبرداری شود و یک کوریکولوم آموزشی در خصوص مهارتهای فرزندپروری و اجرا در سطح کلینیکهای ترک اعتیاد، زندانها و …جهت توانمندسازی والدین تدوین و محتوای آموزشی مهارتهای فرزندپروری والدین تحت درمان سوءمصرف مواد در واحدهای درسی رشتههای تحصیلی روانشناسی، روانپزشکی، مطالعات اعتیاد، دکتری حرفهای اضافه شود.
وی افزود: همچنین با توجه به اینکه معمولاً والدین دچار اعتیاد با مشکلات اقتصادی روبرو هستند و یکی از موانع اصلی والدین در زمینه فرزندپروری در این مطالعه مسائل اقتصادی میباشد؛ سیاستگذاران میتوانند برنامههای بهتر و دقیقتری جهت فعالیت مراکز بهداشتی و درمانی که از چهار مزیت رایگان بودن (نزدیک به محله سکونت افراد بودن) داشتن نیروی تخصصی و داشتن مکان مناسب جهت آموزش استفاده کنند و برنامهریزی مناسب صورت گیرد. همچنین در مورد پایگاههای بهزیستی و زندانها نیز میتوان این برنامهریزی را انجام داد