3 دستهای که به تخریبقالیباف میاندیشند
عضو شورای شهر چهارم تهران گفت: من با سلایق مختلف هم که صحبت کردهام به طور خصوصی این پیشرفت را همه اذعان داشتند و نسبت به عملکرد مدیریت شهری در این دوره رضایت نسبی وجود دارد.
به گزارش مشرق، مجتبی شاکری عضو شورای شهر چهارم تهران در ریشه یابی تخریب های صورت گرفته علیه مدیریت شهری به سه دسته اشاره میکند. او معتقد است شورای سوم عملکرد قابل رضایتی داشته اند و با توجه به ترکیب شورای چهارم روند پیشرفت ها در مدیریت شهری باید کامل تر و بهتر شود. گفتگوی وی با «فردا» از نظرتان می گذرد.
آقای شاکری دوره فعالیت سومین شورای شهر تهران به پایان می رسد به نظر شما جهت گیری های کلی این شورا و مدیریت شهری قابل دفاع هست و توانسته رضایت نسبی شهروندان تهرانی را کسب کند؟
به میزانی که من اطلاع دارم می بینم دوستانی که در شورای سوم بودند تلاش زیادی کردند تا بتوانند از شهر یک تصویر روشنی را ارائه کنند. اعم از دقت هایی که در حوزه عمرانی داشته اند و دقت ها در حوزه فرهنگی و اینکه مصوبات شورا توسط شهرداری اجرا شود و نظارت لازم را داشته باشد. از این منظر خیلی نسبت به شوراهای قبلی پیشرفت داشت. من با سلایق مختلف هم که صحبت کرده ام به طور خصوصی این پیشرفت را همه اذعان داشتند ونسبت به عملکرد مدیریت شهری در این دوره رضایت نسبی وجود دارد. یک عددی را دیدم که خیلی جالب بود. وقتی آقای احمدی نژاد شهرداری را تحویل آقای قالیباف داد بودجه شهرداری 600 میلیارد تومان بود و الان بالای 12 هزار میلیارد شده است که رقم چشم گیری است. این نشان دهنده این است که چقدر عملکرد شهرداری امکان ظهور و بروز عینی در شهر دارد.
با توجه به ترکیب شورای چهارم فکر می کنید این روند قابل رضایت ادامه خواهد یافت و در حقیقت روند پیشرفت ها کامل تر خواهد شد؟
فکر می کنم حتما این پیشرفت بهتر خواهد شد. شورا سوم با 15 نفر و سه کمیسیون تخصصی این عملکرد را داشته و ما حالا به 31 نفر رسیده ایم با 6 تا کمیسیون تخصصی. قطعا دست شورا برای هم مباحث تخصصی بازتر و بالاتر است و هم به لحاظ وقت گذاری هایی که باید انجام شود.
ترکیب جدید به نظر می رسد یک نگرانی هایی را از بابت سیاسی شدن شورا برای شهروندان تهرانی بوجود آورده است. به نظر شما اعضای شورای چهارم چقدر در جهت رفع چنین نگرانی حرکت خواهند کرد؟
ما در نظام جمهوری اسلامی زندگی می کنیم و اسناد بالادستی داریم. ما غیر از قانون اساسی سیاست های کلی و سند چشم انداز داریم و مصوبات مجلس و شوراهای قبلی را داریم. باید مقید به اینها باشیم . اینکه شورای شهر با این ترکیب برود به سمت سیاست بازی، به نظر من خیلی از دستاوردها را از بین می برد. در دوره های مختلف دیده ایم که هر گاه دولت دستخوش این سیاست بازی شده یا مجلس یا شورا، نتیجه اش هم پامال شدن حقوق مردم بوده و هم آسیب وارد کردن به نظام. من فکر می کنم باید همه در هر رده هر سخن و عملی را در جایگاه خودش بگذارند. شهر نیاز دارد به اینکه مردم زندگی خوب و اخلاقی و با نظمی داشته باشند و از این بودجه ای که اشاره شد استفاده درستی بشود برای آرامش و آسایش شهروندان. فکر می کنم فقط در زمینه انتخاب رئیس شورا و شهردار بحث های سیاسی یک مقداری برجسته شود و اگرنه در مباحث دیگری که در کمیسیون ها مطرح می شود بحث ها تخصصی و فنی است و نمود مسایل جناحی جایی در آن ندارد.
در هفته های گذشته شاهد تخریب مدیریت شهری و مشخصا هجمه رسانه ای به آقای قالیباف بوده ایم. به نظر شما این تخریب ها از کجا برنامه ریزی و هدایت می شود؟
به نظر من می رسد کسانی که این اختلافات را دامن می زنند را می شود سه دسته کرد. یکی برخی اعضای شورای سوم هستند که 6 سال عضو شورا بودند و باید اگر مسایلی بود مطرح می کردند و در وظایف خود دقت نظر بیشتری می داشتند ولی حالا آمده اند به صورت فردی مباحثی را مطرح می کنند. خود رسانه هایی که با این افراد مصاحبه می کنند باید بپرسند که چرا در این 6 سال هیچ اقدامی نکردید و مواردی را مطرح نکرده اید. یک دسته این افراد هستند که البته داوری کلی اعضای شورای سوم با این چهره ها متفاوت است.
یک دسته دیگر افراد جدیدی هستند که وارد شورای شهر شده اند. اینها فکر می کنند برای دفاع از نامزد مورد نظرشان باید نسبت به نامزدهای دیگر سیاه نمایی و پرونده خوانی کنند و یک چیزهایی را مطرح و برجسته کنند تا آنها را از ورود به این عرصه منصرف کنند. این هم کار اخلاقی نیست. ما اگر حرف منطقی و مستدل داشته باشیم همه جا خریدار دارد اما سیاه نشان دادن عملکردها در هر صورتی و در هر جایی بد است.
دسته سوم خارج از شورای سوم و چهارم، رسانه هایی هستند که دنبال خواست های خود هستند و توجه به مسایل اصلی شهری ندارند و می خواهند مجموعه اعضا را مدیریت کنند و از بیرون با تبلیغات رسانه ای کسانی را بر گزینه های اعضای شورا تحمیل کنند. هر سه اینها باید توجه کنند که شهر یک نیازهایی دارد و ما باید منافع مردم را بر خواسته های زودگذر و سیاسی ترجیح دهیم.