*واقعیت امر این است که در خصوص مسائل بانکی و چندجانبه ما اگر همکاری نداشته باشیم و نظارت‌های بانکی را نپذیریم، با توجه به اینکه سیستم بانکی ما هم تحریم است؛ تحریم اندر تحریم خواهیم شد و خودمان را محدود می‌کنیم. ما با همین استدلال هم در مجلس دهم عضویت ایران در FATF را تصویب کردیم.

* FATF قرارداد دوجانبه ما با هیچ کشوری نیست یک قرارداد بین‌المللی است. عمده کشورهای جهان به آن پیوسته‌اند و تنها ۵ کشور به آن نپیوسته‌اند و اگر این اتفاق نیفتد، سیستم بانکی ما همچنان تحت فشار قرار می‌گیرد.

*مجمع تشخیص نظام آن زمان تحلیلش این بود که تصویب FATF به صلاح نیست و دلایل خاص خودش را داشت در حال حاضر باتوجه به شرایط جدید اقتصادی و مالی، گفت‌وگوهای مستقیم و غیرمستقیم، آزاد شدن زندانیان و رها شدن پول‌های بلوکه شده ممکن است گشایشی ایجاد شده و نظر آقایان عوض شده باشد که امیدواریم این‌گونه باشد و تغییر نظر دهند.

*واقعا با پیوستن ایران به FATF حداقل بخشی از فشار بانکی که علیه ما وجود دارد را برمی‌داریم و نباید اجازه دهیم این اتفاق ادامه دار باشد.

*پیوستن به FATF به نظر من حق شرط ندارد و این‌گونه نیست که ما بخواهیم برای پیوستن شرط بگذاریم.

*طبق قوانین بین‌الملل هنگامی که حق شرط تعیین می‌شود، اعضای عضو آن پیمان هم برای‌شان حقوق و تکالیفی مطرح می‌شود که امکان‌پذیر هم نیست. در FATF هم تا جایی که من اطلاع دارم حق شرط را نمی‌پذیرند اما ما می‌توانیم درباره بعضی از مفاد FATF اعلامیه تفضیلی خودمان را بدهیم.

*اعلامیه تفضیلی هم هیچ الزامی برای سایر اعضا و خود آن پیمان ایجاد نمی‌کند که بپذیرند اعلامیه تفضیلی این گونه است که ما صرفا تفسیر و فهم خودمان را از بعضی مواد FATF ممکن است بدهیم که به نظر من خیلی اثرگذار نیست.

*به نظر من یک کاری می‌توان کرد آن هم اینکه ما در قبال پیوستن به FATF با غربی‌ها مذاکره کنیم تا یکسری امتیازات و گشایش‌هایی که می‌خواهیم را از آنها دریافت کنیم که این ممکن است اتفاق بیفتد و دور از عقل نیست