بر اساس یافته‌های جدید، این چربی پنهان شکمی که به عنوان چربی احشایی شناخته می‌شود، مربوط به تغییرات مغز تا ۱۵ سال قبل از بروز اولین علائم آلزایمر است.

برای این مطالعه، محققان اسکن مغز ۵۴ فرد بین ۴۰ تا ۶۰ سال را با میزان چربی شکمی، BMI، چاقی و مقاومت به انسولین مقایسه کردند.

این اسکن‌ها اندازه مغز افراد و همچنین سطوح آمیلوئید بتا و پروتئین‌های تاو را که قبلاً با آلزایمر مرتبط بودند، بررسی کردند.

دکتر مهسا دولتشاهی، محقق ارشد از دانشگاه واشنگتن، می‌گوید: «اگرچه مطالعات دیگری وجود داشته است که BMI را با آتروفی مغز یا حتی خطر زوال عقل بالاتر مرتبط می‌کند، اما هیچ مطالعه قبلی نوع خاصی از چربی را با پروتئین واقعی بیماری آلزایمر در افراد دارای شناختی عادی مرتبط نکرده است.»

محققان دریافتند افرادی که چربی احشایی بیشتری در مقایسه با چربی موجود در زیر پوستشان دارند، سطوح آمیلوئید بالاتر در قشر پراکونئوس دارند، منطقه‌ای که در بیماری آلزایمر زود تحت تأثیر آسیب شناسی آمیلوئید قرار می‌گیرد.

به گفته محققان، این رابطه در مردان بدتر از زنان بود و اندازه گیری چربی احشایی بالاتر نیز با افزایش التهاب در مغز مرتبط بود.

دولتشاهی گفت: «ترشحات التهابی چربی احشایی، برخلاف اثرات بالقوه محافظتی چربی زیر جلدی، ممکن است منجر به التهاب در مغز شود که یکی از مکانیسم‌های اصلی در ابتلاء به بیماری آلزایمر است.»

این یافته‌ها می‌تواند به پزشکان در تشخیص و درمان افراد در معرض خطر ابتلاء به آلزایمر کمک کند