منصور حقیقت‌پور، فعال سیاسی، درباره اختلافات در میان اصولگرایان در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری گفت: «جریان اصولگرایی یک حزب متشکلِ آموزش‌دیده نیست و دارای طیف‌های زیاد و با گرایش‌های متقاوت است اما به طور کلی در چارچوب و قواره‌ای مشترک قرار گرفته‌اند که همه خود را اصولگرا می‌دانند. یک زمانی زعیم محوری و مشترک همه طیف‌ها مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی بود که به عنوان یک شخصیت بزرگ و یک روحانی تأثیرگذار سعی می‌کرد همه طیف‌های اصولگرایی را دور هم جمع کند اما همان زمان علی‌رغم تلاش‌های ایشان توفیق مورد نظر حاصل نمی‌شد زیرا خرده‌فرهنگ‌هایی در میان طیف‌های اصولگرایی وجود داشت که هر طیف سعی می‌کرد منعفت خودش حاصل شود. من یادم هست که وقتی آقای احمدی‌نژاد برای ریاست‌جمهوری آمد برخی طیف‌ها نظر آقای مهدوی‌کنی را نپذیرفتند».

او ادامه داد: «تا وقتی جریان اصولگرایی تبدیل به یک حزب فراگیر نشود و آموزه‌های حزبی رعایت نشود، هیچ طیفی خود را مقید به رعایت فرامین حزبی نمی‌داند و این اختلاف‌ها وجود خواهد داشت و اگر برای مثال یک ماه با هم توافق کنند در ماه دوم این توافق از بین می‌رود. بله اختلاف نظر امری طبیعی است اما وقتی از تحزب سخن می‌گوییم به این معناست که جبهه اصولگرایی درون خود مثلا دو حزب بزرگ داشته باشد که اختلاف‌نظرها در این دو حزب جمع شود و عرصه برای قضاوت مردم به وجود آید».

این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «برخی طیف‌های خاص که می‌خواهند سوپرانقلابی باشند هم در این بین حضور دارند که همیشه بر طبل اختلاف می‌کوبند. من به آنها می‌گویم که چرا یک بار هم شده شناسنامه‌ای از خود ارائه نمی‌دهید؟ یک بار هم که شده بگویید چند نفر هستید؟ اینها فقط در ایام انتخابات می‌آیند تا بروز و ظهوری داشته باشند و اسمشان سر زبان‌ها بیفتد و سعی می‌کنند به نوعی خود را شریک کنند و بگویند ما هم هستیم».

حقیقت‌پور در پایان گفت: «من یک بار پیشنهاد دادم که خوب است در انتخابات مجلس ۱۴۰۲ که ۱۲هفته دیگر برگزار می‌شود تمام گروه‌های موجود سیاسی مدعی در جریان اصولگرایی وزن‌کشی سیاسی انجام دهند. مثلا پایداری لیست جداگانه خود را بدهد، رهپویان، ایثارگران، ائتلاف، وحدت و… هر کدام لیست خود را بدهد تا ببینیم هر کدام از اینها چه قدر رأی می‌آورد تا نتیجه آن ملاکی برای آینده و احیانا سهم‌خواهی‌های بعدی باشد. هر طیفی از اصولگرایی که ادعا دارد بیاید و در این وزن‌کشی شرکت کند تا مشخص شود هر یک می‌توانند چند کرسی مجلس را به دست آورند. حتی ایرادی هم طیف‌هایی ببازند زیرا برای خودشان هم خوب است و متوجه می‌شوند که نیروی قابل توجهی ندارند و سعی می‌کنند در آینده به دنبال جذب نیرو باشند».