احمدی نژاد به بازگشت می اندیشد؟
آقای رئیس‌جمهور دیروز و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام امروز، هنوز همانی است که بود با مدل رفتاری منحصر به فرد و پرنسیب مختص به خودش، یکروز در پاستور با آن خنده‌ها و دست تکان دادن‌های مدل احمدی‌نژاد به استقبال خبرنگاران می‌رفت و امروز در نارمک برای آنان دست تکان می‌دهد و البته علی الظاهر چندان مایل نیست با خبرنگاران به گفت‌وگو بنشیند.
عصرخبر: البته به‌رغم این استنکاف ورزیدن‌ها انعکاس سخنان کوتاه وی در جمع خبرنگاران هم باز دردسری تازه آفریده و دفتر احمدی‌نژاد را واداشته است که تکذیبیه صادر کرده و بخشی از سخنان رئیس دولت دهم که در رسانه‌ها انعکاس یافته بود را تصحیح و اصلاح کند. سخنانی که در آن به نقل از احمدی‌نژاد عنوان شده بود که امام زمان تا چهار سال دیگر ظهور می‌کند و دفتر احمدی‌نژاد در تصحیح این بازتاب آورده است: در پایان مراسم تقدیر از رئیس‌جمهوری سابق در مسجد جامع نارمک، فردی خطاب به وی گفت: «آقای احمدی‌نژاد! ما از حالا تا 4 سال آینده لحظه‌شماری می‌کنیم و منتظریم تا برگردید و اوضاع را مجدداً اصلاح کنید» که آقای احمدی‌نژاد در پاسخ اظهار داشت: «باید منتظر امام زمان (عج) بود که مصلح واقعی اوست و دعا نماییم در فرج ایشان تعجیل شود.»
دفتر احمدی‌نژاد البته سخنان وی در مورد امام غایب را تکذیب کرده اما نگفته است که واکنش احمدی‌نژاد به بازگشت چهار ساله آینده اش چیست؛ نکته‌ای که به نظر می‌رسد آنگونه که احمدی‌نژاد به پیش می‌رود چندان دور از ذهن نباشد.
از ساختمان لادن تا مسجد نارمک
شاید به جرات بتوان گفت محمود احمدی‌نژاد یک رئیس‌جمهور منحصر به فرد در نوع خود بود او نه آمدنش به قبلی‌ها می‌مانست نه نوع سیاست ورزی هشت ساله‌اش و نه حتی رفتنش. تیرماه 84 او فردی بود که از آمدن به کاخ ریاست‌جمهوری پرهیز می‌کرد و مخالف تمام‌عیار تشریفات و پروتکل‌های رسمی بود که روسای جمهوری قبلی در قالب آن رفتار می‌کردند. او در دوران هشت ساله نیز رئیس‌جمهوری بود با سفرهای متعدد با ادبیات و واژگانی خاص و حتی ظاهری متفاوت که برند یگانه وی بود، به هنگامه خروج نیز او باز متفاوت بود.
غیراز موضوع تاسیس دفتر رئیس‌جمهور سابق در پاستور که نشان می‌داد او بر خلاف هشت سال پیش علاقه وافری به کاخ ریاست‌جمهوری پیدا کرده است و چندان مایل به حضور در نارمک نیست. او بلافاصله بعد از پایان ریاست‌جمهوری به ساختمان لادن رفت تا نشان بدهد نمی‌خواهد عرصه سیاسی را وابنهد. تشکیل جلسات کابینه در سایه یا همان حلقه یاران رئیس دولت‌های نهم و دهم در ساختمان لادن به شکلی مستمر و در بازه زمانی مشخص هم ازآن اقداماتی بود که روسای جمهور اسبق بدان نپرداخته بودند اما فارغ از تمامی این نکات احمدی‌نژاد هنوز سر تیتر خبرها را چند روز یکبار به خود اختصاص می‌دهد و این نکته ملهم از میل و خواسته ویژه وی برای عرض اندام در سطح عمومی است آنچنان که در دوران ریاست‌جمهوری نیز همواره سعی می‌کرد با بکارگیری واژگان خاص یا فیگورهای متفاوت به صدر خبرها بیاید و مصاحبه‌های پرشمار با رسانه‌های بین‌المللی؛ سفرهای هر ساله به نیویورک و نیز سفرهای استانی پر شمارش گواه این مدعاست و حال اکنون که او لاجرم از صحنه اول سیاسی به کنار رفته باز نمی‌خواهد به فراموشی سپرده شود و حضور وی در مسجد نارمک و سخنانی که بر زبان راند با آن فیگورهای آشنایش حکایت از ادامه همان روند می‌دهد.
اعتبارسازی با حضور در عرصه رسانه‌ای
احمدی‌نژاد با دو رئیس‌جمهور پیشین یک تفاوت اساسی دیگر هم داشت. آیت‌ا…هاشمی‌رفسنجانی از ارکان نظام و از سابقون انقلاب بود و اعتبار و منزلت سیاسی اش در سطح اول سپهر سیاسی را از جایگاه ریاست‌جمهوری اخذ نکرده بود و پس از خداحافظی با این مقام هم مشخص و معلوم بود که جایگاه ویژه خود را در میان نخبگان و اهالی سیاست خواهد داشت آنچنان که شد و همگان دیدند. سید محمد خاتمی نیز از آنجا که مورد حمایت قاطبه اصلاح‌طلبان به عنوان بخشی از نظام و صاحب اعتبار بین‌المللی به‌واسطه طرح گفت‌وگوی تمدن‌ها بود، بعد از پایان دوران ریاست‌جمهوری خاستگاه سیاسی خود را داشت و نیاز به طرح خود در عرصه عمومی نداشت اما احمدی‌نژاد که هنگام آمدنش مورد حمایت اصولگرایان بود و هنگام رفتن مورد مذمت آنان، جایگاه سیاسی ثابتی نداشت که بدان تکیه کرده و آینده سیاسی خود را بیمه کند .
به خصوص که این نکته پیش گفته را هم در نظر بگیریم که وی تمایل ویژه‌ای برای عرضه خود در افکار عمومی به عنوان شاخصه رفتاری داشت و تمامی این عوامل احمدی‌نژاد را بدان واداشته که برای جبران خلأ موجود و همچنین حرکت در مسیر بازگشتش به سطح اول سیاسی حضور رسانه‌ای را در دستور کار قرار دهد. این حضور گاه با ایجاد جنجال خبری همانند دانشگاه ایرانیان و ماجرای 16 میلیاردی و بدنبال آن جدل انگیزی و بگو و مگوهای بقایی رقم می‌خورد و گاه با ایراد سخنان خاص تئولوژیکی و اشاره به لایه‌های حساسیت برانگیز مذهبی و سپس ارسال تکذیبیه که غیرمستقیم موضوع بازگشت وی به عرصه سیاسی هم در اثنای آن طرح می‌شود و بالاخره در آخرین برگ وی اعلام داشته که بطور قطع کنفرانس خبری را با حضور رسانه‌های جمعی برگزار خواهد کرد که البته عنوان این کنفرانس خبری هم باید در نوع خود جالب‌توجه باشد چرا که وی دیگر رئیس‌جمهور نیست و تنها عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است و به قول خودش آنجا همه برابر می‌نشینند و کسی نمی‌ایستد و حال باید دید عضو فعلی مجمع تشخیص که بر خلاف گذشته در جلسات نیز حضور مستمر دارد چگونه می‌خواهد در عرصه سیاست دوباره بیاید و میدان داری کند؛ نکته‌ای که بی‌گمان خود وی بسیار به آن تمایل دارد و باید دید آینده تحولات امکان احیای حیات سیاسی وی را با توجه به عدم اقبال عمومی به وی که در انتخابات شوراها بازتاب کامل یافت و لیست مورد حمایتش حائز یک کرسی هم در تهران نشد، ممکن و میسر می‌کند.
