آقاسی راوی دردهای اجتماع با زبان دین بود

محمدجواد محبت، همزمان با هفتمین سالگرد درگذشت محمدرضا آقاسی در گفتگو با خبرنگار مهر او را شاعری اجتماعی عنوان کرد و گفت: او را باید شاعر دردهای اجتماعی بدانیم که برای روایت از این دردها اشرافی خاص به دقایق مذهبی و عقیدتی داشت و توانسته بود تلفیقی میان آنها ایجاد کند و همین موضوع باعث محبوبیت او در جامعه شده بود.

وی ادامه داد: شاید آقایانی که هنر را برای هنر می‌خواهند و دوست دارند با شر، شوی هنری راه بیندازند کار و شعر او را نپسندند، اما او جایگاه مردمی خودش را کسب کرده بود و از راه شعرش در ذهن مخاطبانش نشسته بود و به همین دلیل هر جا که حاضر بود و شعر می‌خواند جماعت زیادی پیرامونش جمع می‌شدند.

محبت افزود: آقاسی با این وجود دو ایراد در کار خود داشت؛ نخست اینکه وقتی شعر می‌خواند زمان از دستش خارج می‌شد و بسیار با شور و حرارت و طولانی شعر می‌خواند. این باعث شده بود بسیاری از شاعران جوانی که در آن جلسه می‌خواستند پس از او شعر بخوانند از این کار باز بمانند و از او تلویحا دلخور شوند.

این شاعر افزود: مشکل دیگر آقاسی که منجر به فوت او نیز شد، سیگار کشیدن بسیار بود که نمی‌دانم از کجا به وجود او نشسته بود.

وی تاکید کرد: مردم به معنای واقعی کلمه او را دوست داشتند؛ به ویژه در این سال‌های آخر که متوجه شده بود صدای خوشی هم دارد و اشعارش را با شور خاصی می‌خواند. بعد از فوت هم بر همین مبنا بسیار سعی کردند از او و صدایش تقلید کنند، اما هیچ کدامشان آقاسی نشدند.