کشتی‌گیرباید ازپوست هندوانه هم بترسد
دارنده مدال طلای مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان در بوداپست مجارستان از قهرمانی‌اش حرف زد و اینکه چگونه می‌توان با عدس‌پلو قهرمان جهان شد!
عصرخبر ، حسن رحیمی که به‌تازگی توانست با شکست حریف هندی در فینال مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان در بوداپست مجارستان، روی سکوی نخست قرار بگیرد با حضور در خبرگزاری تسنیم، به سؤالات پاسخ داد.
* کشتی را برای نخستین‌بار از کجا شروع کردی؟
در یافت‌آباد زندگی می‌کردیم و باشگاهی به‌اسم آسیا وجود داشت که مهدی برادرم بعدازظهرها در آنجا تمرین می‌کرد و من هم خیلی دوست داشتم با او به تمرینات بروم. یک روز برای اولین بار زمانی که برادرم به تمرین می‌رفت من هم همراه وی به تمرینات کشتی رفتم و همان جا بود که با دیدن تمرینات به کشتی علاقه‌مند شدم. در عالم بچگی گفتم که من همه را می‌برم و همان جا در شرایطی که لباسی نیز نداشتم، با یک دوبنده قرضی تمامی کسانی را که هم‌وزن من بودند، بردم. مربی ما در آن زمان سرهنگ رضا جان‌بزرگی بود و به برادرم گفت: حسن را به باشگاه بیاور و او یک روزی قهرمان دنیا می‌شود. برادرم نیز قبول کرد و از فردای آن روز پس از ثبت‌نام راهی باشگاه شدم.
* در آن زمان در چه وزنی کشتی را آغاز کردی؟
آن زمان خیلی بچه بودم و ۲۸ کیلو بیشتر نداشتم، حتی کتانی کشتی نیز برای روی تشک رفتن در اختیار من نبود و برادرم نخستین کتانی کشتی مرا که یک کتانی سفید بود برایم خرید که هنوز هم این کتانی ته انباری ما وجود دارد. ۶ ماه تمرین کردم و سرانجام در نوجوانان تهران با رضایت توانستم در مسابقات شرکت کنم. در آن مسابقات در همان وزن ۲۸ کیلوگرم پس از ۶ برد به یک کشتی‌گیر باختم و نفر سوم تهران شدم.
* یعنی آغاز راه قهرمانی‌ات با سومی تهران و مربیگری جان‌بزرگی بود؟
بله، همین‌گونه است. اما پس از آن مسابقات به‌سمت جاده ساوه محل زندگی‌مان را تغییر دادیم و در محله‌ای به‌اسم گلستان کشتی را تا به امروز ادامه دادم. در آنجا کشتی را زیر نظر رسول دهقان‌نژاد به‌خوبی یاد گرفتم و این‌قدر زمین خوردم تا امروز همه را زمین می‌زنم. پس از آن در مسابقات جوانان کشور سوم شدم و چون زیرگیری‌هایم بسیار خوب بود من را به مسابقات جوانان جهان بردند و در وزن ۵۰ کیلو، پنجم شدم. معزی‌پور و دودانگه در آن زمان مربیان تیم ملی بودند و در شرایطی که ۵۲ کیلو بودم گفتند: به ۵۵ کیلو برو. من هم در چنین شرایطی دو سال بعد در انتخابی اول شدم و در جوانان جهان به همین اسرافیلوف روس در فینال باختم و نایب‌قهرمان جهان شدم.
* و اولین قهرمانی‌ات؟
اولین قهرمانی‌ام در آنکارا رقم خورد و در مسابقات جوانان جهان توانستم مدال طلا را به دست آورم. اکنون نیز حدود ۱۰ سال است که در ایران به هیچ کشتی‌گیری نباختم و شاید در داخل کشور تنها سلطان‌اف روس باشد که من را در لیگ کشتی برده و به‌جز آن هیچ حریف داخلی نتوانسته مقابل من پیروز شود.
*به‌عبارتی می‌توان گفت که حسن رحیمی همیشه روند روبه‌رشدی داشته است. در هرنینگ نهم شدی، پس از آن در مسکو هفتم، بعد آمدی و در استانبول روی سکوی سوم قرار گرفتی و اکنون نیز طلای جهان را به خود اختصاص دادی.
من همیشه از باخت‌ها درس می‌گیرم و روند روبه‌رشدم را ادامه می‌دهم. از نتایجی که گرفته‌ام بسیار راضی‌ام. نمی‌خواهم بهانه بیاورم اما اگر در مسابقات جهانی دانمارک مدال نگرفتم، تنها به‌خاطر مشکلات بود. بین قهرمانی و اوت شدن اندازه یک تار مو فاصله وجود دارد و یک اشتباه کوچک باعث می‌شود که دست ورزشکار از مدال کوتاه بماند. خوشحالی من از این است که تاکنون هرجا رفته‌ام بدون انتخابی نبوده و همه رقیبانم را برده‌ام و سپس راهی مسابقات شدم. در جام‌جهانی، لیگ، مسابقات آسیایی و مسابقات جهانی توانستم رقیبانم را شکست دهم و اکنون طلای جهان را از آن خود کرده‌ام.
* در ایران حسن رحیمی رقیب ندارد؟
اینکه رقیب نداشته باشم، نیست و رقیب دارم. کشتی‌گیر حتی از پوست هندوانه هم باید بترسد که شاید یک زمان لیز بخورد و همان باعث زمین خوردنش شود. باید نگاهم همیشه جهانی باشد تا بتوانم مدال جهانی بگیرم نه‌اینکه چون حریفی در داخل ندارم زحمت نکشم. در دنیا حریفان بسیار قدری دارم و باید به آنها فکر کنم. حریفان هندی، کره‌ای، روس و قزاق همگی از عنوان‌‌داران جهان هستند. اگر من ناآماده باشم به‌راحتی برابر آنها شکست می‌خورم.
* پس از باخت المپیک خیلی‌ها می‌گفتند کشتی حسن رحیمی تمام شده است؟
خیلی‌ها چنین حرفی می‌زدند و می‌گفتند: چون به حریف هندی باختی دیگر نمی‌توانی خودت را جمع کنی، اما شما دیدید که همین حریف هندی تا فینال مسابقات جهانی بالا آمد. در سبک‌وزن شرایط کشتی گرفتن بسیار متفاوت است و به‌سختی می‌توان روی سکو رفت.
* از شرایط خودت در مسابقات جهانی بگو؟
شرایط مسابقات خیلی خوب بود و از لحاظ مشکلات داوری خوشبختانه ناداوری وجود نداشت. مجاری‌ها نیز خیلی هزینه و مسابقات جهانی را مثل المپیک باشکوه برگزار کرده بودند، این شرایط خوب سبب شد با شرایط مناسبی به مصاف رقبا بروم.
* به نظر می‌رسید که قانون جدید نیز دست خیلی‌ها را از مدال کوتاه کرده است؟
همین‌گونه است، قوانین جدید کشتی را قانونمند کرده و هرکه خوب باشد روی سکو می‌رود. جدای از آن با تغییر رؤسای فیلا دیگر شاهد لابی‌گری در کشتی نیستیم. هرچند باز هم روس‌ها در اولویت مدال‌آوری هستند اما در این مسابقات کمتر از گذشته شاهد حق و ناحق شدن امتیازات بودیم. تنها جایی که شاید تاحدودی حق کشتی‌گیران ایران خورده شد در کشتی مسعود اسماعیل‌پور بود و او سه بار می‌توانست رقیبش را خاک کند که داور سوت می‌زد و مانع از این کار می‌شد. من آن صحنه را دیدم و از لحاظ داوری تنها مورد همین صحنه بود ولی شرایط در مجموع خوب بود.
*به نظر می‌رسد که این قوانین خیلی به‌سود کشتی ایران است؟
قوانین جدید به‌سود کشتی‌گیران ایران بوده و من هم از این قوانین سود برده‌ام. در این قوانین کشتی‌گیر دیگر نمی‌تواند در جا بایستد و باید کار کند اما اگر پوئن ها به ۱۰ برسد خیلی بهتر است و جذابیت کشتی بیشتر خواهد شد.
*سال آینده مسابقات آسیایی و قهرمانی جهان در فاصله کوتاهی انجام می‌شود، این به‌ضرر کشتی ایران نیست؟
واقعاً فاصله ۱۰روزه این مسابقات خیلی مشکل‌ساز است و یک کشتی‌گیر نمی‌تواند در هر دو رویداد با قدرت شرکت کند. من نیز دوست دارم در مسابقات جهانی روی تشک بروم تا بازی‌های آسیایی، ولی باید منتظر نظر مربیان باشم.
*نتایج مسابقات جهانی نشان از افزایش قدرت آسیایی‌ها دارد…
آسیایی‌ها چند سالی است که در حال هزینه کردن در کشتی هستند و حتی امسال ۲ طلای جهان را به خود اختصاص دادند و به‌اعتقاد من زنگ خطر برای کشتی ایران به صدا درآمده است، به‌عنوان مثال هند یک کشور فقیر آسیایی بوده اما در کشتی در حال هزینه کردن است. آنها برنامه‌های چهارساله و درازمدت دارند و براساس آن در تمامی مسابقات به میدان می‌روند. اگر بخواهیم با این شرایط پیش برویم نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. اکنون ما قهرمان جهان شده‌ایم اما متأسفانه حتی یک تبریک خشک و خالی نیز ندیده‌ایم! آیا کار ما قیمتی دارد؟ ما پس از نیم‌قرن قهرمان جهان شده‌ایم ولی اینکه چه انگیزه‌ای برای آینده باید داشته باشیم مشخص نیست. بشخصه مشخص نیست که در آینده روی تشک بروم یا نه. کسی هم نمی‌تواند به من به‌زور بگوید روی تشک بروم. تا زمانی که بچه‌ها از لحاظ مالی ساپورت نشوند، نمی‌توان انتظاری از آنها داشت.
*شرایط اردوهای تیم ملی پیش از مسابقات جهانی هم تأسف‌بار بود؟
بله، دقیقاً و ما با عدس‌پلو قهرمان جهان شدیم. شاید برای برخی این طنز باشد اما برای ما خاطره است. باور کنید زمانی من خودم می‌رفتم و آب معدنی می‌خریدم. روزهایی بود که برنج خالی می‌خوردیم. آیا با این شرایط ما نباید به مسابقات جهانی می‌رفتیم؟ چرا باید هدایتی به داد کشتی برسد و سایر مسئولان بی‌خیال باشند؟ هیچ‌کس حتی نیامد و سری به ما نزد. کشتی رشته‌ای است که نمی‌توان در کنار آن شغلی دیگر نیز داشت. من با عشق روی تشک می‌روم اما این بی‌توجهی به آینده ما ظلمی است در حق کشتی.
*فکر می‌کنید چرا این بی‌توجهی‌ها در کشتی وجود دارد؟
باور کنید نمی‌دانم. زمان بازی‌های آسیایی و المپیک که می‌شود مدال را از ما می‌خواهند اما در شرایط عادی هزینه را صرف فوتبال می‌کنند. ما از جان مایه گذاشته‌ایم ولی بیایید و شرایط زندگی حسن رحیمی را ببینید. مسئولان آیا می‌دانند محله ما کجای نقشه است؟
*کمی در مورد مدیریت کشتی صحبت کن. نقش مدیران در شرایط موجود کشتی چقدر است؟
من دوست ندارم کسی را ناراحت کنم. نمی‌توانم بگویم خطیب خوب بود یا یزدانی خرم اما باید کسی در رأس کار باشد که از جنس کشتی بوده مشکلات را از پایه حل کند. باور کنید نمی‌دانم چه بگویم که مسئولان کمی به کشتی توجه نشان دهند. انگار کار ما کار کوچکی بوده. وظیفه ما قهرمانی در جهان نیست و ما برای این قهرمانی زحمت زیادی کشیدیم.
*برای آینده چه تصمیمی داری؟
در حال حاضر تصمیمی برای کشتی گرفتن در آینده ندارم و شرایطم بد است. اگر کمی به من توجه نشان دهند می‌آیم و بازهم پرچم ایران را بالا می‌برم اما بدون هیچ! دیگر قادر به ادامه کشتی گرفتن نیستم.
*مثل گودرزی؟
صادق گودرزی نایب‌قهرمان المپیک است اما شرایط زندگی او را مشاهده کنید. نه اینکه ندارد اما نایب‌قهرمان المپیک نباید زندگی‌اش این‌گونه باشد و اکنون بی‌انگیزه شود. عده‌ای چشم‌بسته می‌گویند رحیمی باید ۵ سال دیگر قهرمان جهان شود! مگر سایر کشورها خواب هستند که من ۵ سال قهرمان جهان شوم؟ طلا گرفتن در آسیا نیز با این شرایط سخت است. شما ببینید فینال سبک‌وزن جهانی را دو آسیایی برگزار کرده‌اند.
*امسال گویا در لیگ هم نمی‌توانی روی تشک بروی، آیا فدراسیون پول لیگ را به شما می‌دهد؟
اکنون من یک پیشنهاد دست به نقد ۲۰۰ میلیونی دارم اما به‌خاطر احترام به قانون که می‌گوید ملی‌پوشان نمی‌توانند در لیگ کشتی بگیرند به این تیم نمی‌روم. اگر مسئولان ۱۵۰ میلیون هم به من بدهند در لیگ کشتی نمی‌گیرم. در این صورت وزن هم کم نمی‌کنم. خادم مربی بسیار بزرگی است و ما خجالت می‌کشیم در این رابطه با وی صحبت کنیم. تصمیم او به‌نفع ماست اما متأسفانه تاکنون پولی به ما نرسیده و در این صورت ما با مشکل مواجه می‌شویم. قصد داریم با خادم در این ارتباط صحبت کنیم. او بیشتر از خود ما به فکر ماست و به‌اعتقاد من با تداوم حضور خادم کشتی قهرمان المپیک هم می‌شود.
*گفتی المپیک، چه شد که به حریف هندی در المپیک باختی. اگر او را برده بودی یک گام به قهرمانی المپیک نزدیک می‌شدیم.
در المپیک اگر حریف هندی را برده بودم مقابل حریف گرجستانی کار راحتی داشتم. خینگجیاشویلی را چند بار برده‌ام و در صورت پیروزی برابر او حریف ژاپنی را نیز شکست می‌دادم اما فاصله کم کشتی اول و دوم من باعث شد همیشه حسرت طلای المپیک لندن را بخورم. با لت کشتی‌گیر هندی همه‌چیز از کفم پرید.
*در آینده در همین وزن می‌مانی؟
تا جایی که امکان داشته باشد در همین وزن خواهم ماند و اگر شرایط را مناسب کنند تا چند سال در همین وزن می‌مانم. وزنم اکنون ایده‌آل است.
*اگر وزن ۵۵ کیلوگرم حذف شود، چه‌کار می‌کنی؟
قرار نیست حذف شود و آخرین تصمیم این است که ۱۰ کیلو بالا برود. یعنی ۵۵، ۶۵، ۷۵، ۸۵، ۹۵ و ۱۰۵ کیلوگرم اما اگر ۵۵ حذف شود، مجبورم به ۶۰ کیلوگرم بیایم.
*مربی اختصاصی تو در تمرینات غلامرضا محمدی بود. او چقدر در قهرمانی‌ات تأثیر داشت؟
نباید بی‌انصاف بود، محمدی زحمات زیادی برای من کشیده است. هرچند او پیش از المپیک رفت اما خادم نیز در آن زمان زحمات زیادی کشید و اگر بدشانس نبودیم قهرمان المپیک می‌شدیم. یکی از عوامل قهرمانی من محمدی بود، کسی که در همین وزن عنوان‌دار جهان است و تمامی شرایط حضور در مسابقات جهانی را برای من شرح داد. او مربی اختصاصی‌ام بود و من مدیون او هستم.
