از «کارت هدیه» تا «کارت زرد»!
برخی نمایندگان مجلس این روزها صرفا سرگرم کارت دادن و گرفتن هستند؛ یا کارت هدیه میگیرند یا کارت زرد میدهند. دریغ از اندکی عمل به وظایف نمایندگی. وقتی نامه برخورد با ویژهخوار بزرگ را تنها 12 نماینده امضا میکند، زمانی که از مجلس تنها یک صدای منتقد آن هم از طرف فرزند آیتالله مطهری بلند میشود و ... میتوان دریافت مجلس در سودای دیگری است؛ رویکردی که حتی صدای اعتراض رئیسجمهور را هم بلند کرد.
دولت یازدهم با شعار اعتدال کار خود را آغاز کرد. در دورههای گذشته دولتها عموما در اختیار یک گرایش خاص بودند. دولت اصلاحات با رویکرد اصلاحطلبی و دولت احمدینژاد با شعار عدالتگستری بر اریکه قدرت نشسته بودند. پس از روی کار آمدن دولت یازدهم بسیاری مخالفان و جریانات مقابل دولت به این نکته اصرار داشتند تا دولت، واژه اعتدال را تفسیر کند. حسن روحانی در سخنرانیهایش دوری از افراط و تفریط را مهمترین رویکرد خود عنوان کرد.
به گزارش عصر خبر، قانونآنلاین طی یادداشتی به قلم مسعود کاظمی با این مقدمه نوشت: «در عمل میتوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را نمونه بارز اعتدال در دولت معرفی کرد. علی جنتی مردی است که نه لوای اصلاحطلبی را با خود حمل میکند و نه نشان بارز اصولگرایی دارد. عملکرد وزیر ارشاد در ماههای گذشته نشان از برخورد یکسان و برابر وی در مواجهه با جریانات سیاسی موجود در کشور دارد. بازگشایی خانه سینما و بحثهای سازنده در حوزه نشر از قدمهای مثبتی است که در این مدت توسط وزارت ارشاد برداشته شده است. در حوزه رسانهها که از دردسرسازترین موضوعات کاری وزیر ارشاد بوده است، جنتی عملکردی قابل دفاع و کاملا بیطرفانه از خود نشان داده است. تعطیلی هر رسانهای چه همسو با جریان فکری ما و چه مقابل آن، خوشایند نیست. اما وزارت ارشاد تحت مدیریت جنتی اثبات کرده است که رویکردش در مواجهه با رسانهها کاملا بیطرفانه و خالی از نگاه سیاسی است. دفاع علی جنتی در مجلس از روزنامه توقیفشده بهار و دغدغه بیکاری 150 روزنامهنگار قابل ستایش است. دفاع از آزادی بیان و در عین حال میانهروی در گفتار و رفتار، امری است پسندیده و بهجا که باید به آن ارج نهاد.
مجلس اصولگرا تنها در چند ماه گذشته به سه وزیر از دولت تدبیر و امید کارت زرد داده است. دیروز علی جنتی به دریافت این کارت مفتخر شد. مشخص نیست زمانی که مجلس توان مصالحه با وزیری که در عمل واژه اعتدال را تفسیر کرده است را در خود نمیبیند، چه ایدهآلی در ذهن دارد. حمید رسایی و برخی حامیان و همفکرانش کوچکترین نظر منتقد از گوشهای از یک رسانه را بر نمیتابند و به همین بهانه وزیر ارشاد را تحت فشار میگذارند. نکته اینجاست که همین نمایندگان مرگ را برای همسایه میخواهند و زمانی که نقدی بر برخی عملکردهای رسانه مطبوعشان وارد میشود آن را به استهزاء میگیرند.
هیات نظارت بر مطبوعات به هفتهنامه 9 دی که متعلق به حمید رسایی است تذکر میدهد، مدیر این هفتهنامه تذکر هیات نظارت را مسخره عنوان میکند. این رویکرد یک بام و دو هوای دوستان، ماجرای سفر هیات پارلمانی اروپا به تهران را در اذهان زنده میکند. رسایی که خود تا پیش از آن بدترین توهینها را نثار هاشمی رفسنجانی میکرد به یکباره به مدعی اعتبار و آبروی هاشمی تبدیل شد و ابراز داشت توهین به آیتالله هاشمی را نمیتوانیم تحمل کنیم! حال حکایت این روزهای علی جنتی با برخی نمایندگان مجلس به همین شکل است. آنان خواستار خاموش شدن هر صدای منتقدی هستند تا خود بتوانند هر چه خواستند بگویند.
برخی نمایندگان مجلس این روزها صرفا سرگرم کارت دادن و گرفتن هستند؛ یا کارت هدیه میگیرند یا کارت زرد میدهند. دریغ از اندکی عمل به وظایف نمایندگی. وقتی نامه برخورد با ویژهخوار بزرگ را تنها 12 نماینده امضا میکند، زمانی که از مجلس تنها یک صدای منتقد آن هم از طرف فرزند آیتالله مطهری بلند میشود و … میتوان دریافت مجلس در سودای دیگری است؛ رویکردی که حتی صدای اعتراض رئیسجمهور را هم بلند کرد.
علی جنتی از وزرایی است که خود حاشیه ندارد و نمایندگان قصد به حاشیه بردن وی را دارند. امروز برای دفاع از آزادی بیان باید از علی جنتی دفاع کرد.»