لطفاً خط تولید پراید را متوقف کنید

مدیرعامل محترم و اعضای ارجمند هیأت مدیره شرکت خودروسازی سایپا

با سلام و احترام

پیش
از ورود به بحث ، به شما و همه همکاران تان در آن گروه خودروسازی خدا قوت و
خسته نباشید می گویم، چه آن که می دانم در وضعیت کنونی کشور ، روشن نگاه
داشتن چراغ تولید و اشتغال ، کار سخت و سترگی است و از همین رو ، شایسته
تحسین و تشویق.

زیاد وقت تان را نمی گیرم و می کوشم در کوتاه ترین کلمات ، آنچه را “حق” می دانم بیان کنم و بگذرم.

شرکت
تحت مدیریت جنابعالی ، 20 سال است که خودرویی تولید می کند به نام “پراید”
که البته با عناوینی چون نسیم و صبا و ایکس 100 و نظایر این ها ، در جاده
ها و خیابان های کشور تردد می کند.

 مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره گروه خودروسازی سایپا

شما
خود کارکشته صنعت هستید و سال هاست که در این عرصه خدمت می کنید و تجربیات
و اطلاعات تان در عرصه صنعت و مشخصاً خودروسازی، به مراتب بیش از صاحب این
قلم است. پس بی آن که به شما گفته شود ، می دانید که آنچه با اندک
تغییراتی نسبت به 20 سال قبل در کارخانه سایپا تولید تحت عنوان پراید تولید
می شود ، هرگز با وضعیت رشد یافته خودروسازی در جهان و حتی ایران همراه و
همسان نیست.
حتی در همین شرکت سایپا نیز خودروهایی تولید شده یا می شود
که بسیار به روزتر از پراید هستند و این نشان می دهد که سایپا ، قابلیت آن
را دارد که محصولات بسیار مرغوب تری تولید و با افتخار به شهروندان ایرانی
عرضه کند.
پس تولید پراید، هرگز به دلیل ناتوانی فنی و مهندسی سایپا در تولید محصولات مرغوب تر نیست.

زمانی
در ایران خودرو ، “پیکان” تولید می شد و مدیران اسبق آن شرکت ، هیچ کدام
حاضر نبودند ریسک کنند و خط تولید پیکان را متوقف نمایند؛ علت نیز کاملاً
ورشن بود: هر چند پیکان خودرویی متعلق به قدیم بود، اما در ایران خودرو ،
از آن به عنوان “گاو شیرده”ای یاد می شد که “خوب سود می دهد”. دقیقاً به
همین علت بود که سالیان سال ، پیکان های سفید بر مردم تحمیل شدند و تنها
کاری که در آن کارخانه انجام می شد این بود که با انجام تغییراتی جزئی در
ظاهر و موتورش ، نام های متفاوتی بر آن بگذارند و به مردم بفروشند.

اما سرانجام ، “وجدان” بر پیکان پیروز شد و آخرین پیکان سواری به موزه خودرو رفت و اینک انتظار همزاد وانت اش را می کشد.

مدیران محترم سایپا!

دغدغه
های شما به عنوان مدیرانی که می خواهند در پایان سال مالی ترازنامه موجهی
ارائه کنند و کارخانه تحت مدیریتش را سرپا نگه دارند ، حتماً قابل درک است و
قطعاً قابل احترام.
اما در کنار آن دغدغه ها ، لابد دل نگرانی های بزرگ تری هم باید داشته باشید و آن ، حفظ جان کسانی است که پراید می خرند.
 شما
نیز همانند مسوولان پلیس و پزشکی قانونی به خوبی می دانید که بخش بزرگی از
تلفات سوانح رانندگی به پراید مربوط می شود و سالانه هزاران نفر در درون
پراید ها ، جان خود را از دست می دهند.

شاید گفته شود که چون پراید بیشترین تیراژ را دارد ، طبیعی است که سوانح مربوط به آن نیز زیادتر از خودروهای دیگر است.
این سخن ، منطقی و درست است اما دو نکته را نباید از یاد برد:
اول
این که اگر نسبت ها را هم در نظر بگیریم ، آمار تلفات پراید بسیار بیشتر
است و دوم این که ، اگر مورد به مورد ، تصادفات را در نظر بگیریم ، به قطع و
یقین ، به این نتیجه خواهیم رسید که اگر قربانیان سوار خودروی دیگر به جز
پراید بودند ، احتمال زنده ماندن شان بیشتر بود و اکنون به جای آرمیدن در
گورهای سرد ، در کانون گرم خانواده شان بودند.

من اطمینان دارم که
شما نیز به عنوان “انسان”هایی شریف ، از این وضعیت ناراحت و غمگین هستید و
اصلاحاتی که اخیراً درباره بهبود ایمنی پرایدها انجام شده ، در همین
راستاست ولی می پذیرید که پراید خودروی امنی نیست.

شاید گفته شود که
با این پول ، فقط می توان پراید را با همین کیفیت تولید کرد و نباید با
پول پراید ، مثلاً انتظار کیفیتی مانند زانتیا را داشت.
این هم سخن
درستی است اما درست تر از آن این است: یا باید خودروی با کیفیت و ایمن
تولید کرد ولو این که قیمتش بالا باشد و یا نباید تولید کرد.
کسی که پراید می خرد ، نباید به این خاطر که پولش به خودروهای گران تر نرسیده ، با یک تصادف معمولی کشته یا قطع نخاع شود.

مدیرعامل ارجمند!

بسیار
بهتر از من و امثال من می دانید که پراید ، خودرویی است متعلق به دهه 80 و
90 قرن گذشته میلادی. برای شرکتی به عظمت سایپا شایسته نیست که خودروی از
رده خارج شده کره ای ها را در چهاردهمین سال از هزاره سوم تولید کند ، نه
فقط برای سایپا که برای هیچ شرکتی حتی کوچک و متوسط هم تولید محصولات قدیمی
و خارج از رده دیگران ، افتخارآمیز نیست.

در شأن ملت بزرگ ایران هم
نیست که خودرویی را به عنوان “نو” و “صفرکیلومتر” بخرند و با ذوق و شوق ،
پلاستیک های روی صندلی هایش را بکنند، در حالی که آنچه آنان امروز می خرند
را سال ها قبل کره ای ها سوار شده ، کهنه کرده و دور ریخته اند و بعد از آن
که از رده خارج کرده اند ، خط تولیدش را به ایران فروخته اند.
خرید دور ریزهای ملت های دیگر ، در شأن ملت ایران نیست.

اعضای محترم هیأت مدیره!

سایپا
به مدیریت شما و توانمندی های فنی اش و با همت دائمی کارگرانش ، می تواند
خودروهایی به مراتب بهتر و آبرومندانه تر بسازد و با افتخار به مردم ایران
تقدیم کند و سود سرشار هم ببرد.
توقف تولید “خودرویی که تاریخ مصرفش
گذشته و مردم ایران را می کشد” ، اقدامی بزرگ ، انسانی و مدبرانه است که هر
چند در کوتاه مدت ، سایپا را از “گاو شیرده” اش محروم می کند ، اما به نفع
خود سایپا هم هست چه آن که به دو دهه “تکرار یک محصول کهنه شده” پایان می
دهد و به سایپا اجازه می دهد از ظرفیت آزاد شده اش برای ارتقا و تعالی هر
چه بیشتر محصولات و برندش بهره گیرد.

مدیرعامل محترم و اعضای ارجمند هیأت مدیره!

برای
رضای خدا ، خشنودی مردم و رهایی سایپا از تکرار پراید ، برنامه جایگزینی
خط تولید پراید را – هر چند 20 سال بعد از کره ای ها – در دستور کار قرار
دهید.
یقین بدانید اگر به خاطر تصمیم امروز شما ، تنها یک نفر کمتر کشته شود ، برای دنیا و آخرت تان کافی است.

برای شما و یکایک پرسنل شریف آن مجموعه ، بهترین ها را آرزو می کنم.

جعفر محمدی
صاحب امتیاز و عضو شورای سردبیری عصرایران