درخواست براي تفحص از شركت هاي بنياد شهيد
شاید برخی تصور کنند که این مسائل یک ادعای اثبات نشده است و تعجب کنند که چطور می شود که سهم هر آزاده این مبلغ باشد،اما اگر برگردیم به هدفی که سید آزادگان در نظر داشت از یک سو و بیش از ده شرکت بزرگ بین المللی که هر روز بر سرمایه های آنها افزوده شده و هیچ گاه ضرردِه نبوده اند که دو دهه چرخه تولید آنان در گردش بوده و محصولات آنان به بسیاری از کشورهای جهان و با کیفیت عالی صادر می شود،می بینید که خواب و خیال نیست.
عصر خبر به نقل از فاش نيوز: ارزش و اهمیت هر کاری و میزان و درصد موفقیت آن را همواه با توجه به اهداف از قبل طراحی شده می سنجند. به عنوان مثال اگر شما یک کارگاه تولیدی کوچک را با هدف اولیه تأمین مخارج سالانه خانواده خود و اشتغال به کار 5 نفر دیگر راه اندازی کنید، برای دستیابی به این هدف یک پروسه زمانی 3 ساله را در نظر بگیرید، موفقیت شما در پایان 3 سال با توجه به همین هدف سنجش می شود.
زمانی که مرحوم حجه الاسلام ابوتربی با توجه به اِشراف کامل ایشان به مشکلات آزادگان،طرح اولیه اختصاص بخشی از اموال و سهام شرکت مینو به آزادگان را مد نظر قرار دادند، فرمودند که ما می خواهیم کاری کنیم که آزادگان از مالِ دنیا بی نیاز شوند. پس هدف از این طرح بی نیاز کردن آزادگان از مالِ دنیاست.
این هدف به معنای سوق دادن آزادگان به سمت مادی گرایی و یا پشت پا زدن به افتخارات و ایثارگری های گذشته و غرق کردن در مادیات و رفاه زدگی نبود.
آن مرحوم «با اقتدا به مولا علی (ع) که در سفارشش به مالک اشتر فرمودند: به گونه ای به خانواده رزمندگان برس که دغدغه خانواده نداشته باشند و با خیال آسوده به جهاد بپردازند» به خوبی می دانستند که باید به فکر این قشر مظلوم و ستمدیده بود و نگذاشت که در پیچ و خم های زندگی گرفتار آمده و مشغله ها و گرفتاری ها و عقب ماندگی های مادی نباید به روحیه معنوی و ایثارگری آنان لطمه ای وارد سازد. او به خوبی ارزش این میراث داران واقعی امام راحل را درک می کرد. می دانست که باید به آنان به عنوان گنجینه ای نگریسته شود که فارغ از اشتغال به کارهای یدی و طاقت فرسا،مروج و مبلغ فرهنگ ایثار و شهادت تا پایان عمر باشند و با خیالی آسوده این فرهنگ را به نسل های آینده منتقل نمایند.
سال ها از این ماجرا می گذرد و دستِ حوادث روزگار نگذاشت سید آزادگان در این راستا به اهداف بلند خود برسد و از میان ما رفت،اما با درایت خود و با عنایت رهبری میراثی را بر جا گذاشت که اگر خوب امانتداری می شد، بی تردید الان و بعد از گذشت 20 سال و با توجه با سرمایه های بر روی هم انباشته شده اموال و سرمایه های موجود، هیچ آزاده ای در اقصی نقاط کشور یافت نمی شد که مشکل مالی داشته باشد.
بدون اینکه بخواهم وارد جزئیات بحث و مسائل تخصصی مالی و اموال و سرمایه های هزاران میلیارد تومانی شرکت های متعدد به نام آزادگان شوم، این نکته را گوشزد می کنم که اموال و سرمایه هایی که در حال حاضر آزادگان دارند و در دست دیگران قرار دارد و بسیاری از این افراد و نسل های آینده آنها را از مال دنیا بی نیاز ساخته است،اگر به خود آزادگان به عنوان سهام واقعی و یا پول نقد داده شود، هیچ آزاده ای دیگر بحثی از ماده 13 نخواهد کرد.
شما فرض بگیرید کل اموال و دارائی های منقول و غیر منقول شرکت مینو – که 51 درصد آن متعلق به آزادگان است-در حدود 20 هزار میلیارد تومان باشد و نصف این مبلغ متعلق به آزادگان باشد و فرضا” بین آزادگان به سویه تقسیم شود، به هر آزاده ای مبلغی در حد 200 میلیون تومان تعلق می گیرد.
البته پنهان کاری های دو ده گذشته و عدم انعکاس واقعیات به آزادگان باعث شده اطلاعات دقیقی از اموال این شرکت ها در دست نباشد،اما مثالی که ذکر شد با واقعیات فاصله چندانی ندارد بلکه بسی فراتر از آن است.
شاید برخی تصور کنند که این مسائل یک ادعای اثبات نشده است و تعجب کنند که چطور می شود که سهم هر آزاده این مبلغ باشد،اما اگر برگردیم به هدفی که سید آزادگان در نظر داشت از یک سو و بیش از ده شرکت بزرگ بین المللی که هر روز بر سرمایه های آنها افزوده شده و هیچ گاه ضرردِه نبوده اند که دو دهه چرخه تولید آنان در گردش بوده و محصولات آنان به بسیاری از کشورهای جهان و با کیفیت عالی صادر می شود،می بینید که خواب و خیال نیست.
کافی است زمین های وسیع تحت تملک این شرکت ها،توسعه روزافزون آنها، افتتاح خط های جدید تولید و تنوع محصولات عرضه شده در بازار و صادر شده به خارج را سرانگشتی محاسبه کنید تا بدانید سرمایه شما آزادگان چقدر است.!
حقیر در دو سال گذشته در مورد شرکت های ذیل مطالعاتی داشته ام.
شرکت صنعتی مینو خرمدره
شرکت خدمات مالی ومدیریت معین آزادگان
شرکت قاسم ایران
شرکت رهاوردسازندگی آزادگان
شرکت قندخرما مینو
شرکت صادراتی پرسوئیس
شرکت پارس گسترمینو
شرکت صنایع غذایی مینوشرق
شرکت صنعتی پارس مینو
شرکت شوکوپارس
شرکت دارویی،آرایشی وبهداشتی مینو
سرمایه این شرکت ها از 20 درصد تا 100 درصد متعلق به آزادگان است.قبلا” در مورد درصد در وبلاگ تخصصی مینوی آزادگان و به نقل از دکتر رمضان مدیر عامل شرکت مینو مطالبی را نوشته بودیم و نیاز به تکرار نیست.
هر کدام از شما عزیزان توانائی تحقیق در این زمینه دارید. بروید و تحقیق کنید تابه عمق فاجعه و ظلم بی نهایت وارد شده به آزادگان واقف شوید. پاداش های صدها میلیون تومانی به اعضای هیئت مدیره این شرکت ها،حق الزحمه های شگفت آور برای شرکت در جلسات، همه و همه از اموال من و توست که قرار بود ما را از مال دنیا بی نیاز سازد و اکنون نعل وارونه زده و ریزه خواران را به سرمایه داران بزرگ تبدیل ساخته است.
شگفتا از آزاده نماهایی که هر گاه بحث از اموال آزادگان در این شرکت ها می شود،اخم کرده و رگ معنویات نداشته هاش قلمبه شده و به وکلای مدافع این شرکت ها تبدیل شده اند.
اختصاص ده درصدی سود شرکت خودکفائی آزادگان به مؤسسه پیام آزادگان با کدام معیار قانونی و شرعی قابل توجیه است و این مؤسسه جز چند پیام تسلیت و برخی مراسمات بی خاصیت و انتشار چند کتاب چه خدمت شایانی به آزادگان نموده است و چه گرهی از گره های مالی و یا حتی فرهنگی آزادگان را گشوده است؟!
در همین رابطه چند نکته کاربردی را خدمت دوستان عرض می نمایم.
1- تحقیق و تفحص از عملکرد این شرکت ها توسط مجلس شورای اسلامی باید به عنوان یک مطالبه مطرح شده و از طریق نمایندگان ایثارگر،به ویژه آزاده مجلس به صورت جدی پیگیری شود.
2- به منظورحاکمیت آزادگان بر سرنوشت اموال خود، لازم است انتخابات آزاد برای انتخاب اعضای مجامع عمومی شرکت ها و هیئت مدیره با توجه به درصد متعله به آزادگان در دستور کار آزادگان به ویژه فعالان، وبلاگ نویسان و تأثیرگزاران در این عرصه قرار گرفته و به صورت جدی مطرح و پیگیری شود.
3-عزیزان قلم به دست، به ویژه مدیران وبلاگ ها،شایسته است اذهان عمومی آزادگان را به جای ماده 13 به سمت و سوی سرمایه های هنگفتشان در شرکت ها سوق دهند. ضمن اینکه نباید از باقیمانده مطالبات ماده 13 نیز غفلت صورت گیرد.
4- بازدیدهای گروهی و با حفظ شئون و احترام از شرکت ها و به منظور شفاف سازی باید مد نظر آزادگان باشد.
و من الله التوفیق
