توصیه‌های رهبر انقلاب به ادوار مجلس

پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری محورهای اصلی توصیه‌های حضرت آیت‌الله
خامنه‌ای را خطاب به مجالس دوره‌های چهارم تا نهم، منتشر کرد :

  توصیه‌ها به مجلس چهارم
۱. توانمندسازی مجلس در ایفای نقش خود در اداره كشور
۲. ارتباط با مردم جهت رعایت نیازهای آنان در مصوبات مجلس
۳. پرهیز از مخالفت مصوبات مجلس با مقررات شرعی به‌وسیله مشورت با علما و نمایندگان دوره‌های قبل و شورای نگهبان
۴. اصل دانستن رفع فقر و محرومیت طبقات مستضعف در تمام مصوبات و مواجهه با مسئولین
۵. آشكارساختن «پای‌بندی خود به راه و خط امام (رضوان‌الله‌تعالی‌علیه)» و
«بیزاری خود از سلطه امریكا» در همه حال و هم به زبان و هم در عمل
۶. حمایت، تعاون، همراهی و مساعدت با دولت خدمتگزار در عین غافل نشدن از نقد و بررسی و نظارت دلسوزانه
۷. رعایت اولویت‌ها در طرح‌ها و لوایح:
«گشایش اقتصادى براى طبقات كم درآمد»
«رشد فرهنگى و سالم سازى فضاى فرهنگى و اخلاقى»
۸. رعایت تقوا، اخلاق و ادب اسلامى در گفتگو‌ها و مباحثات در تریبون مجلس
با توجه به پخش مستقیم مذاكرات و پیش‌بینی قانونی لازم برای برخورد با
افراد بی‌مسئولیت.
۹. دقت، سنجیدگى و به كارگیری دانش و اطلاعات برای قاونگذاری صحیح و حكیمانه
– حضور در جلسات عمومى و كمیسیون‌ها
– مطالعه و تفكر
– مشورت با كار‌شناسان
۱۰. توصیه‌های اخلاقی به برادران و خواهران نماینده:
رعایت تقوا، توكل به خداوند، توجه به معنویت و اخلاق و عبادت،
و بى اعتنایى به تشریفات زاید و تجملات اسراف آمیز،
اجتناب از گروهگرایى،
و مقدم داشتن مصالح كشور و مردم بر مصالح شخصى و گروهى،
انقیاد در برابر حق،
پرهیز از توصیه هاى خصوصى و شخصى، و دورى از صرف نابجاى بیت المال،
دوستى و مهربانى با رقباى دوران انتخابات، بر حذر بودن از وسوسه ى شیطان و اغواى نفس اماره،
پیام به چهارمین دوره مجلس شورای اسلامی
۰۷/۰۳/۱۳۷۱

توصیه‌ها به مجلس پنجم
۱. گشودن گره‌ها و مشكلات زندگی مردم در قلمرو قانونگذاری و مقدم نداشتن
هیچ انگیزه دیگری برآن. باتوجه به هماهنگی بیش از پیش این مجلس با دولت.
۲. توجه به وظیفه مهم «حفظ التیام و همدلی ملی» در همه گفته‌ها و مصوبه‌ها و
پرهیز از پذیرش كوركورانه تقسیم‌بندی‌غربی چپ و راست و…
۳. تنظیم صحیح روابط مجلس و دولت با «همدلی، همكاری، آسان‌سازی و ایجاد
زمینه مناسب برای خدمات و وظائف اجرایی دولت» و در عین حال عمل به وظائف
قانونی تذكر، سؤال و استیضاح.
۴. توصیه‌هایی به نمایندگان:
– ایجاد و استحكام رابطه خود با مردم به‌خصوص قشرهای محروم جامعه
– اهمیت دادن به وقت مجلس و پرهیز از «هدردادن حتی یك دقیقه از آن» و «غیبت‌های ناموجه»
– استفاده از اطلاعات كار‌شناسانه و دقت و مطالعه بر روی لوایح و طرح‌ها
– شركت حتمى در رأى‌گیرى، و رأى دادن بر طبق صلاح كشور و در چهارچوب احكام نورانى اسلام
– سنجیده‌گویى در همه‌ى اظهاراتى كه از بلندگوى مجلس منتشر مى‌شود
پیام به پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی
۱۱/۰۳/۱۳۷۵

توصیه‌ها به مجلس ششم
۱. شكرگزاری توفیق حضور در عرصه خدمتگزاری مردم و غفلت نورزیدن از وظیفه خدمتگزاری
۲. شناخت مشكلات عمومی‌تر، محسوس‌تر و مرارت‌بار‌تر و اهتمام به حل آن‌ها
مانند مسأله‌ی‌ اشتغال‌، مسأله‌ی‌ ارزش‌ پول‌ ملی‌، مسأله‌ امنیت‌،
مسأله‌ی‌ گرانی‌.
۳. رابطه مداوم با توده‌های مردم به‌ویژه مستضعفان و محرومان و انعكاس
رنج‌ها و محرومیت‌ها و خواست‌های‌ حقیقی‌ و فوری‌ آنان، در مجلس‌.
۴. حاكم ساختن امید، نشاط و آرامش‌ بر فضای‌ عمومی‌ كشور با منش و گفتار خود.
۵. همكاری‌ دلسوزانه‌ با قوای‌ دیگر مخصوصا دولت و در عین حال جدیت در نظارت قانونی بر عملكرد دستگاه اجرایی.
۶. موضع‌گیری بهنگام و صریح در برابر تبلیغات دشمن مبنی بر جهت‌گیری مجلس در سمت و سوی معارضان و منتقدان اسلام و انقلاب.
پیام به ششمین دوره مجلس شورای اسلامی
۰۶/۰۳/۱۳۷۹

توصیه‌ها به مجلس هفتم
۱. صرف همه توان و ظرفیت خود در دوران نمایندگی در انجام وظیفه خدمتگزاری و نمایندگی مردم
۲. پای‌بندی به تعهدات تبیین شده در قانون اساسی و سوگند نمایندگی
۳. ارج نهادن به اعتماد مردم با پاسداری از ویژگی‌های نمایندهٔ باایمان‌، خدمتگزار، عدالتخواه، امین و تلاش‌گر در راه عزت و استقلال
۴. پرهیز از هر گفتار و كردار فرساینده نظام، برافروزنده چالش جناحی، سست كننده همبستگی ملی و امیدواركننده دشمن
۵. پرهیز از نیازهای موهوم و ساختهٔ تبلیغات بیگانه و پیگیری نیازهای حقیقی
مردم كه عدالت اجتماعی و پیشرفت را محقق می‌سازد مانند: اشتغال، مبارزه با
فساد مالى، زدودن محرومیت از مناطق محروم، مهار تورّم و مقابله با گرانى،
روان شدن چرخه ى خدمت رسانى، گسترش و اعتلاى فرهنگ و اخلاق، رونق یافتن علم
و تحقیق، مسئولیت پذیرى و پاسخگویى مسئولان حكومتى.
۶. پیوند حقیقى با مردم از طریق ساده‌زیستی پرهیز از اسراف، هزینه كردن بیت
المال در امور شخصى و غیر ضرورى، ترویج فرهنگ اشرافیگرى و تجمّل و سفرهاى
پرهزینه و بیهوده ى خارجى از كیسه‌ى مردم.
۷. نگاه ملّى به همه ى قوانین و برنامه هاى مصوب مجلس.
– برآوردتمایلاتمنطقه‌اى، قومىوبخشى در پرتوی نگاه ملّی
– تصویب قوانین گره‌گشا، پرتأثیر، جامع و سنجیده به جای قوانین كم عمق یا كم عُمر و كم اثر یا غیر عملى.
۸. استقلال و اثر نپذیرفتن از تهدید‌ها و تطمیع‌ها
«شایسته‌گزینى»، «ارزشگرائى» و «شجاعت» در قول و فعل
۹. ارتباط منطقى با قواى دیگر بر پایه‌ى همكارى و همدلى؛
اعمال نظارت قانونى،
نهادینه ساختن پاسخگوئى در دیگر قوا (كه وظیفه دیگر مجلس است)
تفاهم با شورای نگهبان
ارتباط با صاحبنظران محیط هاى علمى و عملى
۱۰. تقویت «یكپارچگی ملت»، «عزت ملی»، «ایمان و امید و تلاش»، «بیداری و
آگاهی»، «اخلاق و فضیلت و آزادگی» و «عزم و اراده پولادین» با توجه به
«حضور نیروهای اشغالگر در عراق» و «تهدید دشمن با هدف تضعیف نظام و كندی
روند دانش و فناوری».
پیام به هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی
۰۶/۰۳/۱۳۸۳

توصیه‌ها به مجلس هشتم
۱. حفظ جهت‌گیری شعار‌ها و ارزش‌های اسلام و انقلاب و ایستادگی در برابر تصور غلط لزوم بی‌اعتنائی به ارزش‌ها در سازندگی
۲. به كارگیری اندیشه و عمل خود در جهت حركت شجاعانه و مدبرانه ملت و
هماهنگی با دولت انقلابی و مؤمن به‌طوری‌كه دنیا از همه شما سخنی واحد و
مبتنی بر عزم ملی بشنود
۳. توجه گفتمان «پیشرفت و عدالت»، «درنظرگرفتن استعدادهای بی‌شمار ملت و
ظرفیت‌های تولید و خلاقیت» و «برخوردارساختن نابرخورداران از فرصت‌ها»
۴. پرهیز از خوی اشرافی، گرایش به اسراف و طعمه انگاشتن مسئولیت به‌وسیله حفظ ارتباط با مردم
۵. رعایت هنر قانون‌نویسی و قانون‌گذاری:
«كارآمدی، روان، شفاف، و روزآمد بودن»
«ماندگاری قانون و نگاه بلندمدت»
«منافع و نیازهای مردم»
«پرهیز از نگاه جزئی، بخشی و شخصی»
«پرهیز از نگاه لجاجت‌آمیز»
«توجه به اولویت‌ها»
«پرهیز از تناقض و تكرار»
«بهره‌بردن از خرد جمعی و كار‌شناسی در تدوین قوانین»
۶. رعایت دو عنصر تفكیك‌ناپذیر «نظارت» و «همكاری صمیمانه» در تعامل قوا با یكدیگر
– مسئولیت نظارتی مجلس هرگز نباید به دست اهمال سپرده شود، ‌ اما هرگز هم
نباید نظارت مجلس به معنای رقابت با دولت و نشنیدن نیاز‌ها و ضرورت‌ها و
تنگناهای آن شمرده شود.
– متقابلاً‌ دولت باید مجلس قانون‌گذاری را راهنمای عمل خود بداند و به قوانین مجلس، ‌ یكسره پایبند باشد و از آن تخلف نكند.