به داد مربيان سازمان فني و حرفه اي برسيد

عصر خبر به نقل از الف:  جمعی از مربیان سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور در نامه ای خواسته ها و گلایه های خود را مطرح کردند. متن این نامه در ادامه می آید.
بسمه تعالی
نمایندگان محترم و دلسوز مجلس شورای اسلامی
سلام علیکم؛
با درود و سلام به روح پاک شهدای انقلاب اسلامی ،امام شهدا و آرزوی سلامتی و طول عمر برای رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای و تمامی مسئولین دلسوز نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران
بدینوسیله جمعی از مربیان آموزشی شاغل در سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور وابسته به وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی خاطر مبارک شما عزیزان را به عرایض ذیل درخصوص چالشهای موجود سازمان معطوف می داریم امید است مورد توجه و عنایت خاص نمایندگان محترم قرار گیرد

پرسشهایی که سالهاست در ذهن ما مربیان سازمان آموزش فنی و حرفه ای بوده ومتاسفانه جوابی قانع کننده ای از هیچ مسئولی نشنیده ایم این است: آیا آموزشی که در یک کارگاه آموزشی و یا در یک کلاس درس اتفاق می افتد زحمات مدرسان آن با هم فرق دارند؟ خروجی این دو با هم متفاوت است؟ می توان سهم این دو(آموزش) را در اجتماع از هم مشخص نمود؟ آیا مهارت تکمیل کننده معلومات آکادمیک نیست؟ مهارت در کجای توسعه کشور ما قرار دارد؟ متولی آموزشهای مهارتی در کشور ما برعهده کدام نهاد یا دستگاه می باشد؟ وبسیار سئوالات دیگر که تناقض در نحوه آموزش مهارتی کشور ما را بیش از پیش نمایان می سازد. هدف اول از طرح این سئوالات معطوف نمودن فکر شما نمایندگان محترم به سرو سامان دادن به آموزشهای مهارتی می باشد که تاثیر آن در اشتغال نیروی کار اظهر من الشمس است .

در قانون موجود آموزش وپرورش و سازمان آموزش فنی وحرفه ای یکی رسمی ودیگری غیر رسمی متولی آن می باشند . اصلا قصد مامقایسه این دونوع آموزش چه به لحاظ کیفی و چه کمی نیست چرا که هر دو مجموعه با داشتن پرسنل تلاشگر از هیچ تلاشی فرو گذار نمی نمایند .اما آیا به پتانسیلهای سازمان آموزش فنی وحرفه ای توجه داشته اید سازمانی که در حال حاضر بیش از نیمی از ظرفیت آن هدر می رود در حالیکه اکثر مدارس آموزش وپرورش حسرت آن امکانات را می خورند بنظر شما این ناشی از وجود متعدد متولیان آموزشهای مهارتی نیست ؟ چرا با رسمی بودن این وغیر رسمی بودن آن باعث هدر رفت سرمایه عظیم در این زمینه شده ایم. اگر می خواهیم مهارت را همگانی نموده واز آن بعنوان موتور محرک مبارزه با بیکاری بهره ببریم ساختار مهارت را باید تغییر داده و با مدیریت یکپارچه از هدر رفتن امکانات یک سازمان و رنج یک دستگاه دیگر از عدم وجود امکانات جلو گیری نمائیم سرمایه سازمان آموزش فنی وحرفه ای که در راس آن مربیان زحمتکش قراردارندرا چرا مورد توجه قرار نمی دهید ؟چرا سازمان به این مهمی که اهمیت آن در این شرایط بیکاری جوانان چندین برابر شده است را نمی بینید؟ چرا به این سازمان با آن همه سرمایه انسانی و تجهیزات توجه نمی شود؟ توانایی مربیان زحمتکش آن هدر رفته و هر وقت خواستند توانایی خود را نشان دهند زیر سایه سنگین این موضوع که سازمان شما آموزشی نیست کمر راست ننمودند .
آیا اگر آموزش را از این سازمان جدا کنند چیزی از آن باقی می ماند ؟آخر این چه قانونی است که این سازمان را آموزشی نمی دانند.. بعنوان نمایندگان این مربیان که سالهاست است در این سازمان خدمت می کنیم از شما خواهش میکنیم به وضعیت این سازمان پراز افراد متخصص و امکانات رسیدگی کنید. هدف دوم از طرح سئوالات ابتدای نوشته ام ضایع شدن حق وحقوق مربیان این سازمان می باشد. چرا باید مربی آموزش بدهد ولی از مزایای آموزشی برخوردار نباشد جهت اطلاع شما باید عرض کنم مربی یک کارگاه در سازمان آموزش فنی وحرفه ای تمام مسئولیتهای یک کارگاه آموزشی ازجمله آموزش تئوری،آموزش عملی، انبارداری کارگاه، نظافت کارگاه، طرح درسهای روزانه ماهانه طبق استاندارد رشته آ موزشی، مسئولیت اتفاقات کارگاه، پیش بینی مواد مصرفی، حضور وغیاب، مشاوره به کارآموزان، ثبت نام کارآموزان، معرفی کارآموزان جهت آزمون، گرفتن آزمون عملی از داوطلبان آزمون ادواری و سایر کارگاهها و بسیار وظائف دیگر را برعهده داشته که متاسفانه هیچ گونه وقت اضافه ای را برای مربی جهت فعالیت های جنبی مانند مطالعه،تحقیق، پژوهش و استراحت، ورزش و رسیدگی به امور معنوی و حتی امور خانواده و شخصی عملا نگذاشته است و حتی با افتخار در روستاههای دورافتاده، مناطق عشایری صعب العبور، زندانها و پادگانها به امر مقدس مهارت آموزی مشغول می باشند و همکاری مداوم با بسیج،سپاه پاسداران،دانشگاهها،موسسات آموزشی، صنایع وصنوف؛ کمیته امداد، بهزیستی و سایر ارگانهای دولتی و غیر دولتی و همچنین آموزش کارگران ساختمانی و آموزش فارغ التحصیلان دانشگاهی را برعهده دارند.

این در حالی است که در مقایسه با ارگانهای متولی امر آموزش مانند آموزش و پرورش برای هریک از وظایف و مسئولیت های مذکور (در دبیرستانهای کاردانش و هنرستانهای فنی و حرفه ای)حداقل یک نفر باحقوق مستقل و حتی بالاتر مشغول به انجام کار می باشد یعنی یک مربی در این سازمان وظایف حداقل ۶نفر باحقوق مستقل و بالاتر را برعهده دارد و همچنین درمقایسه با سایر ادارات و کارکنان دولتی حقوق کمتری در یافت کرده بعنوان مثال کارکنان سازمان تامین اجتماعی که زیر مجموعه همین وزارتخانه می باشندحقوق چند برابری دریافت می کنند.

اما هنگام پرداختها آموزشی محسوب نمی شوند. اسم این را چه می شود گذاشت . اگر شما نمایندگان دلسوز به داد این سازمان و مربیان آن نرسید چه کسی باید برسد. مطالبه ما از شما نمایندگان عزیز در صورت صلاحدید تغییر ساختار این سازمان و بالفعل نمودن پتانسیلهای بالقوه آن از طریق یکپارچه نمودن نظام مهارتی وبها دادن به مربیان این سازمان می باشد. اگر دنبال رفع بیکاریهای نگران کننده هستید به این سازمان و مربیان آن بها بدهید. چرا باید این همه توانایی نادیده گرفته شود؟ خروجی آموزشهای این سازمان را رصد کنید ومقایسه نمائید. درد ما بی مهارتی جوانان ماست نه بی مدرکی آنان همه جای دنیا مهارت را موتور محرک توسعه می دانند ولی با اتخاذ سیاستهای موجود آن امکاناتی که داریم را هم نادیده گرفته ایم.

درادامه همانطوریکه مستحضرید در کلیه سیتم های آموزشی، تدریس عوامل اجراء شامل استادان،معلمین و مدرسین سقف معینی داشته که با افزایش سن و سابقه این سقف نیز کاهش می یابد اما متاسفانه در سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور این قانون حاکم نبوده و سقف معینی برای تدریس مربیان آموزشی در نظر گرفته نشده و هرمربی موظف است از صبح تا عصر در تمام فصول سال حتی تابستان با ۴۴ساعت موظفی در هفته (یعنی دو برابر دبیران آموزش و پرورش و چهار برابر مدرسین دانشگاه) در کارگاه تدریس می نمایند که این امر باعث خسارت شدیدی به کل سیستم ازجمله افت شدید آموزشی،خستگی مفرط مربیان،بی انگیزگی بر اثر کار مداوم و تکراری و در نتیجه کاهش راندمان آموزشی مهارتی و اشتغال می گردد.

بنابراین با توجه به موارد بالا و همچنین با عنایت به عملکرد تخصصی و تعداد پرسنل محدود،تحصیل کرده،توانمند، متخصص، با تجربه و با کفایت پیشنهاداتی به شرح ذیل جهت اصلاح ساختار سازمان و همچنین برطرف شدن دغدغه فکری و معیشتی همیشگی کارکنان این سازمان بحضورتان تقدیم می گردد. تا این قشر زحمتکش و مظلوم با خاطری آسوده و انگیزه بالا تردر ارتقاء سطح آموزش و پژوهش و ایجادمهارت و اشتغال که منجر به توسعه اقتصادی کشور می گردد انجام وظیفه نمایند.

۱-توجه به وضعیت معیشتی کارکنان سازمان و تصویب طرح تسری فوق العاده خاص کارکنان سازمان پزشکی قانونی و انتقال خون (و همچنین کارکنان سازمان دامپزشکی کشور و سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی) به کارکنان سازمان آموزش فنی و حرفه ای جهت بالا رفتن انگیزه و بهره وری کارکنان سازمان.
۲-تغییر عنوان سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور به سازمان ملی مهارت کشور و مراکز آموزش فنی و حرفه ای به مرکز آموزش مهارت جهت متمایز بودن آنها با هنرستانهای فنی و حرفه ای و کاردانش آموزش و پرورش برا ی جلوگیری از سردرگمی ارباب رجوع و معرفی هرچه بهتر و بیشتر سازمان به مردم
۳-پیگیری وضعیت استخدامی مربیان حق التدریس که در سال ۹۱ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است
۴-برقراری فوق العاده رسته فنی و مهندسی برای کارکنان این سازمان
۵-ادغام مراکز آموزش فنی و حرفه ای با هنرستانها و کاردانش آموزش و پرورش و حتی دانشگاه علمی کاربری در راستای اجرای اقتصاد مقاومتی و جلو گیری از موازی کاری و استفاده بهینه از نیروهای متخصص، تجهیزات و دیگر امکانات سازمان با مدیریت واحد.

در پایان ضمن آرزوی توفیق برای شما و کلیه خدمتگزران صدیق نظام مقدس جمهوری اسلامی از مساعدت و توجه ویژه شما نمایندگان محترم به این مهم تشکر و قدر دانی می شود.

جمعی از مربیان سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور