215 میلیون کودک 5 تا 14 ساله گرفتار در دام “کار”
بیانیه مذکور می‌افزاید: در دو دهه اخیر سازمانهای غیر دولتی و مردم با حمایتشان از این سازمانها، فعالانه نقش اساسی در کاهش کار کودک و آسیبهای ناشی از آن داشته اند به طوری که طبق اسناد ILO یازده درصد از کار کودک در جهان کاسته شده است.
عصر خبر :فعالان مبارزه با کار کودک سالهاست که در روز 12 ژوئن روز جهانی علیه کار کودک تلاش می‌کنند توجه ملتها و دولتها را به اهمیت آسیب شناسی این پدیده نابهنجار جلب کنند. آنها معتقدند با همکاری گروههای کارگری، تلاشگران اجتماعی و مسئولان دولتی می‌توان از رشد این پدیده جلوگیری کرد.
به گزارش ایسنا، کانون کودکان کار (کوشا) به مناسبت روز جهانی علیه کار کودک بیانیه‌ای منتشر کرد که در این بیانیه آمده است: سازمان جهانی کار ILO اعلام کرده است 215 میلیون کودک 5 تا 14 ساله در کشورهای مختلف در دام کار گرفتار هستند.
این بیانیه می‌افزاید: سازمان جهانی کار دارای 8 مقاوله نامه بنیادین است که دو مورد از آنها به کار کودک می پردازد.
مقاوله نامه شماره 138 به تعیین سن حداقل کار کودک می پردازد که ایران هنوز به این الحاقیه نپیوسته و مقاوله نامه 182 که محو بدترین اشکال کار کودک را دنبال می کند توسط ایران در سال 80 پذیرفته شده است. با وجود اینکه ایران به مقاوله نامه 138 نپیوسته اما مشخصا در ماده 79 قانون کار اعلام کرده “اشتغال کودکان زیر 15 سال ممنوع است”.
بر اساس این بیانیه، به کارگیری کودکان در انواع قاچاق، سوءاستفاده‌های جنسی و در فعالیتهای سخت و زیان آور که به سلامت روان و جسم آنان آسیب جدی می‌زند، مورد توجه این مقاوله نامه است.
در ادامه این بیانیه ذکر شده است: طبق آخرین اطلاعات مرکز آمار ایران، 1 میلیون و 700 هزار کودک در ایران به صورت مستقیم درگیر کار هستند، بررسی‌ها نشان می‌دهد هر کودک ماهیانه 80 تا 100 هزار تومن درآمد دارد. پژوهش‌های اجتماعی نشان می دهد که عوامل بروز کار کودک مسائل اقتصادی شامل فقر، عدم توزیع عادلانه ثروت، بیکاری، فاصله طبقاتی، فقدان یا کمبود درآمد، ازدیاد جمعیت خانواده، مهاجرت و جنگ است.
بیانیه مذکور می‌افزاید: در دو دهه اخیر سازمانهای غیر دولتی و مردم با حمایتشان از این سازمانها، فعالانه نقش اساسی در کاهش کار کودک و آسیبهای ناشی از آن داشته اند به طوری که طبق اسناد ILO یازده درصد از کار کودک در جهان کاسته شده است.
اما نقش سازمانهای دولتی در ایران بازخوردی نداشته، هربار هم بر سر متولی آن درگیری بوده و نهایتا به تشکیل کمیته‌هایی بدون عمل و دستاورد بسنده شده است.
کانون کوشا بعد از سالها تلاش برای مبارزه با کار کودک، بر لزوم تشکیل “کمیته‌ای” متشکل از NOGها، فعالیت کارگری، مسئولان دولتی اعم از بهزیستی، وزارت آموزش و پرورش، شهرداری، وزارت کار و رفاه اجتماعی، پلیس و سایر نهادهای دست اندرکار کودک برای مبارزه با کار کودک و کاهش آسیبهای ناشی از آن تاکید دارد که این کمیته با نشست‌ها و هم اندیشی‌های گوناگون بتواند با برنامه‌هایی برای پیشگیری و کاهش آسیبهای ناشی از کار برای کودکان و در نهایت لغو کار کودک، کودکی کودکانمان را به آنان بازگرداند.
