وقتی بیمار روی زمین درمان می‌شود+عکس
در بخش‌ها حداکثر بیماران بستری 30 تا 35 نفره و هر بیمار ظرف دارویی خاص خود را دارد. اما در اورژانس که محل گذره، نمی‌شود مثل بخش عمل کرد! باید تندی بیمار را به مرحله تثبیت رسانده و تحویل بخش مربوطه داد. خب چه می‌شود؟ دستوراتی مثل دستورات دارویی فوق فراموش می‌شود و اکثراً داروهای حیاتی استفاده می‌شود. این طور می‌شود که وقتی بیمار در اورژانس زیاد بماند ما مجبوریم «دورش بگردیم» و هی «دورش بگردیم». باید فکری کرد. اورژانس را که نمی‌توان بست. اگر کسی راه حلی بدهد من را حسابی شرمنده کرده است و ملتی را ممنون دار خود.
عصر خبر : رئیس اورژانس بیمارستان سینا در صفحه شخصی خود در یکی از شبکه‌های اجتماعی در انتقاد از وضعیت نابسامان اورژانس بیمارستان‌های دولتی در پی اجرای طرح تحول سلامت، تصویری از مشکلات بیماران و پرسنل در اورژانس‌ها را منتشر کرد.
به گزارش تسنیم، حسین کرمانپور رئیس اورژانس بیمارستان سینا در صفحه شخصی خود در یکی از شبکه‌های اجتماعی در انتقاد از وضعیت نابسامان اورژانس بیمارستان‌های دولتی در پی اجرای طرح تحول سلامت نوشته است: شنیده اید وقتی می‌خواهند به انسان دیگری اظهار محبت کنند که کمی پیاز داغش هم بیشتر باشد می‌گویند: «الهی دورت بگردم» نقل این روزهای پزشکان و پرستاران اورژانس‌های بیمارستانی است.
با ایجاد طرح تحول نظام سلامت که البته طرح خوب و موجهی است، بیمارستان‌ها مملو شده از بیمارانی که پیشتر به دلایل مالی حاضر نبودند به بیماریشان توجهی کنند. می‌گویند آقای سلامی خبرنگار سلامت صدا و سیما از پیرمردی پرسیده پدرجان راضی هستی؟ پیرمرد گفته: ها وولا، پارسال این زانو را 15 میلیون عمل کردم حالا این زانو را 1،5 میلیون. خیلی خوب شده….
از شوخی که بگذریم خدمت دوستانم عرض کنم که اورژانس، محل گذره و استاندارد ماندگاری در این محل حداکثر 12 ساعت است. از آنجایی که در بخش‌های بیمارستان به علت بالا (طرح تحول سلامت)، با مراجعه بیماران بیشتر به اورژانس‌های مهم کشور، زمان ماندگاری بالا در اورژانس رخ می‌دهد. پس پزشکان مجبورند مثل بخش‌ها داروهای هر 8 ساعت و هر 6 ساعت و اینها بگذارند که با جنس اورژانس جور در نمی‌آید و ازدحام بیش از حد مانع می‌شود که مانند بخش‌های بستری عمل شود.
در بخش‌ها حداکثر بیماران بستری 30 تا 35 نفره و هر بیمار ظرف دارویی خاص خود را دارد. اما در اورژانس که محل گذره، نمی‌شود مثل بخش عمل کرد! باید تندی بیمار را به مرحله تثبیت رسانده و تحویل بخش مربوطه داد. خب چه می‌شود؟ دستوراتی مثل دستورات دارویی فوق فراموش می‌شود و اکثراً داروهای حیاتی استفاده می‌شود. این طور می‌شود که وقتی بیمار در اورژانس زیاد بماند ما مجبوریم «دورش بگردیم» و هی «دورش بگردیم». باید فکری کرد. اورژانس را که نمی‌توان بست. اگر کسی راه حلی بدهد من را حسابی شرمنده کرده است و ملتی را ممنون دار خود.
راستی عکس زیر یک صفحه از لحظات شلوغی است که به دلیل کمبود تخت مجبور شده ایم بیمار را روی پتو سونوی اورژانسی کنیم. هم برای بیمار سخته و هم برای پزشک و پرستار.
