11 قانون اصلی در ارتباطات انسانی

دانستن چگونگی رفتار با مردم به اندازه شایستگی‌های فـنـی و مـدیریتی اهمیت دارد. به بدترین کارفرمایی که تـا حـال داشـتـه‌ایـد فـکر کـنـید. بـه یـاد آوریـد کـه چطـور فقدان مهارت‌های رفتار با دیگران در او باعث دلسردی و عدم بهره‌وری دیگران و خروج شما با نا امیدی شد.

یک انسان موفق نیمی کارمند است، نیمی سیاستمدار. او می‌داند کارکردن با دیگران بخصوص در دنیای کنـونـی کـه مملو از انسانهای دمدمی مزاج و زودرنج اسـت، روال ارتباطی خاصی را می‌طـلبد. او سـخـن یـکـی از بــزرگان جامعه‌شناس را کـه “هنـگـام برخورد با مردم بخاطر داشـته باشید با مخلوقات منطقي طرف نیستید، بلکه با مخلوقـات احـساسـاتي، مـوجوداتـی که سرشار از تبعیض، روحــیات پیش‌داوری و تعصب هستند و با غرور و خودبینی دست به گریبانند طرف هستــید،” مد نظر دارد.

به گزارش سيمرغ در ایـن قسمت برخی از قـوانـیـن اصـلـی ارتـبـاطات انـسانی در فضای کاری را مشاهده می کنید. برای مهارت یافتن در آنها، باید این قوانین را جزئی از خود كنيد.

1 – دیگران را با نام صدا بزنید

این خوشایندترین صدا برای گوش هر کسی است. وقتی نام فردی را بکار می‌برید، در حقیقت پیغام خود را به صـورتی اختصاصی و تـنها برای شـخـص او مبـدل مـی‌سـازیــد. همچنین علاقه‌مندی و میزان اهمیت شما را نسبـت به فرد مي‌رساند. این یک ابزار ساده فریبنده برای کاستن از جبهه‌گيری‌های شخص است؛ چـرا که یک نوع وجه ضمان و تـعهــد بـوجود می‌آورد. جملات خود را با اسامی افراد آمیـخته، و بـا سـؤالاتــی نــظـیـر، “علی، يا مريم، امروز خوب هستی؟ ” آغاز کنید.

2 – اشتباه خود را بپذیرید

ممکن است تصور کـنید اگر اشتباهی که مرتکب شده‌اید را به گردن نگیرید، وجهه خود را از دست خواهید داد. این کار درست نیست. اعتراف به اشتباهات در مـحیط کـار یکی از ستوده‌ترین اعمال است؛ چون اندک افرادی به انجام آن مبادرت مي‌كنند. بـیـامـوزیــد که چـگونه تـکبـر و خـودخـواهـی را کنار بگذاريد و بپذیرید که کامل نیستید. فقط در این کـار زیاده‌روی نکنید؛ مثلا لازم نـیست با عذرخواهی‌های فـراوان در جـلسـات اقـدام به بیان اشتباهات خود كنيد. یک جمله “من اشتباه کردم و متوجه آن می شوم،” کفایت می‌کند.

3 – دیگران را با معیارهای بالا در نظر بگیرید

به نظر مي‌رسد اندک افرادی در بین ما، که معمولا عقل کل خطاب می‌شوند، این‌گونه فکر می‌کنند که هیچ کسی جز خودشان قادر به انجام صحیح امور نيست. جزء این گروه از افراد نباشید. به قابلیت‌های دیگران اعتماد کنـید؛ در واقـع به آنـهـا در انـجام کارها به بهتریـن وجـه ممـکن اطـمـیــنان داشتـه بـاشید. ایـن به مـعنای داشتن انتظارات بیش از حد نیست. باور داشتن یک فرد او را تشـویـق بـه انـجـام کـارها با حداکثر توان، از نا امیدی جلوگیری مي‌كند.

4 – علاقه‌ای صادقانه و صمیمی از خود نشان دهید

“کارها خوب پیش میره علی جان؟ خوبه، می‌شه این پرونده‌ها رو برام چک کنی؟” این به معنای ابراز علاقه نيست و بیشتر به دوستی خاله‌خرسه شباهت دارد. هر فردی در دفتر کار شما دارای سابقه‌ای غنی از علایق، تجارب و سلایق است. حـتـی اگر نقطه اشتراکی با هم ندارید، در مورد اطرافیانتان اطلاعات کسب کنید.

اگر یکی از همکاران شما گفت که شرکت در گیم‌های آن‌لاین را دوست دارد، در مورد آن از او سؤال كنيد، حتی اگـر بـرای شـما جالب نیست. نه تنها می‌توانید چیز جدیدی یاد بگیرید، اگر در آینده به آن گرایش پیدا کنـیـد، از امتیازاتـی برخوردار خواهید شد مردم دوست دارند دیگران آن‌ها را بخاطر داشته باشند.

5 – از دیگران تعریف و تمجید كنيد

فقط نگویید “خوب بود.” در مورد تعریف خود صریح‌تر باشيد و نشان دهید که در مورد آنچه فرد در حقیقت انجام داده آگاهی دارید. “علی، تـو خیـلی خوب جلسه را اداره کردی به خصوص وقتی هـمـه از مسیـر مـوضوع اصـلـی منـحرف شده بودند،” این یک مثال خوب است. در عین حال سعی کنید به ندرت و فقط زمانی که واقـعا نـیـاز است انتقاد كنيد. انتقاد را طوری بیان کنید که مانند یک نصیحت سازنده از طرف دوسـتـی قـابـل اعـتـمــاد در نظر گرفته شود.

6 – مراقب حرف‌هایتان باشید

اگر تصمیم پی‌گیری کاری را ندارید، نگویید که آن را انـجـام خواهید داد. اعتبار شما ارتباط تنگاتنگی با کلامتان دارد. اگر به قول خود عمل نکنید، در مـورد کـارهـای بـزرگ بـه شـما اعتماد نشده و در نتیجه پیشرفتی نخواهید کرد.

7 – قدردانی و سپاس‌گزاری کنید

اگر فـردی لـطفـی به شما کرد، و یا برای انجام کاری برای شما، از خواسته خود گذشت، به این کار او پاسخ دهید. شما بخودی خود مستحق لطف نـبـوده و کسـی بــه شما بدهکار نیست. اگر مورد لـطـف واقـع شـدید، تـشـکر نـمـوده و درعوض مقابله به مثل کنید.

8 – با فکر و با ملاحظه باشید

هـرگز تـصور نـکیند دیگران سخنان شما را مساعد و ارزشمند تلـقـی خـواهـنـد کـرد. برخی افراد به صورت طبیعی تک تک کلماتی که شخص بـیـان می‌کنـد را بـرای یـافــتن یک رودررویی شخصی مورد جستجو قرار می‌دهند. شما نمی‌تـوانیـد این گونه افراد را تغییر دهید، اما قادرید نزد آن‌ها حرفهای خود را با دقت سازمان‌دهی نمایید. پیش از صحبت فکر کنید و مطمئن شوید که هیچ ابهامی که باعث سوءتعبیـر شـود در سـخـنـان شما وجود ندارد.

همچنین می‌توانید سـعی در فهمیدن نظرات دیگران نمایید تا از بروز سوء تفاهم مانع شويد. ممکن است عمیقا” به حـقانـیـت خـود اعتقاد داشـتـه باشید، اما متوجه كرده‌ايد که دیگران به همین منوال درباره عقاید و باورهایشان می‌اندیـشند. شما باید نظرات آنها را محترم بشماريد و ببینید چرا آن‌ها اینگونه فکر می‌کنند. بجای مـشاجره از دیگران بخواهید در مورد مواضعشان توضیح دهنـد. مجـبـور نیـستـید مـوافــقت کنید، اما می‌توانید بگویید، “من متوجه هستم شما چه می‌گویید.”

9 – از خودگذشتگی کنید

گهگاهی از مکان شغلی خود خارج شويد و به دیگران در کـارهـایشـان کـمک كنيد. این عمل را بدون این که از شما درخواست شود انجام دهید. گفتن، ” کمک لازم نـداری؟ ” یــک تاثیر دوگانه در پی دارد. ابتدا، شما دیگران را تشویق بـه از خـود گـذشتـگی كنيد، در نتـیـجـه مـحیـط کـاری مثـبـت تـری ایـجاد خـواهد شـد. دوم، بـرای خود لطفی متعاقب را خریداری می‌کنید، چرا که مهربانی همیشه بازمی‌گردد.

10 – متواضع و فروتن باشید

تلاش‌های مشهود برای تحت تاثیر قرار دادن همکاران و اشخاص مافوق نـتـیجه عکس به همراه خواهد داشت. هیچ‌کس آدم خودنما را دوست ندارد. اگر می‌خواهید کمالات شما تـوسـط دیـگران تصدیق شوند، کافی است تمرین بردباری بیشتری بنمایید. کامیابیـ‌های شما زمانی مصداق واقعی پیدا می‌کنـد کـه اجازه دهید دیگران خود متوجه آنها شوند نه اینکه مرتب صحبت از آن به میان آورید.

11 – به حفظ آبروی دیگران کمک کنید

هـر کسی اشتباه می‌کـنـد. بــه دفعه قبلی که اشتباهی خجالت‌آور مرتکب شدید فکر کنید. دوست نداشتید کسی بیـایـد و اشـتـباه شـمـا را کـوچـک جلوه داده و از جدیت آن بکاهد؟ پس همین کار را شما در مورد دیگران انجام دهید. با خنـدیـدن به اشتباهی که شخص ( نه با خندیدن به خود شخص ) مرتکب شده به همراه ضربه‌ای دوستانه به شانه‌هـای او از پریشانیش کاسته و بگویید، “این برای بهترین افراد این شـرکـت هـم مـمـکـن است پیش بیاید.” با این کار به او و به دیگران اطمینان می‌دهید که دنیا به پایان نرسیده است. اگر مـــناسب است، بجای جلب توجه بی‌مورد نسبت به اشتباه رخ داده، هیـچ چیز نگویید.