مرگ دانش آموزان و لبخند مسؤولان: چرا هیچ کدام از مسؤولان هلال احمر عذرخواهی نکردند؟!

عصرایران – روح الله رجایی – دو دانش آموز 13 ساله در اردوی آمادگی جسمانی هلال احمر غرق شدند؛ اولی در دم جان باخت
و دومی مرگ مغزی شد و متاسفانه صبح روز بعد حادثه درگذشت؛ به همین راحتی که من نوشتم و
به همین سادگی که شما خواندید!

اما چه کسی مقصر سیاه پوش شدن خانواده های دو نوجوان
معصوم است؟ مثل همه وقت هایی که اتوبوس چپ می کند و جاده یا راننده فوت شده مقصر
است، مثل همه وقت هایی که هواپیما سقوط می کند و آسمان یا خلبان مرده مقصر است،مثل
همه وقت هایی که اتفاقی می افتد و همه مقصرند جز کسی که باید باشد، این بار هم دانش
آموزان فوت شده مقصر بودند و البته دریا!

جمعیت هلال احمر به عنوان میزبان اردو و مسؤول مستقیم حفاظت از جان
دانش آموزان شرکت کننده در اردو، اعلام کرد آنها بدون اجازه و در ساعت غیر قانونی
به دریا رفته اند. در همه اطلاعیه ها و خبرهای منتشر شده از سوی هلال احمر، حتی
از یک عذرخواهی ساده هم دریغ شده است. البته که مسؤول این حادثه را قانون و دستگاه
های متولی شناسایی و اعلام خواهند کرد، اما به عنوان یک عضو سازمان جوانان هلال
احمر و خبرنگاری با چند سال فعالیت در این حوزه، نکاتی را به مسئولان این نهاد
یادآور می شوم و با نامیدی تمام انتظار دارم نه برای حفظ اعتبار جمعیت هلال احمر و
نه به احترام افکار عمومی بلکه برای تسلای دل خانواده عزادار «بهنام شاملو» و
«ابوالفضل روشنایی» هم که شده استعفا بدهند. هر چند شک ندارم نه تنها استعفایی در
کار نخواهد بود،بلکه این نوشته ممکن است باعث دلخوری و حتی شکایت آنها نیز بشود:

1 – از ابتدای فعالیت جمعیت شیر و خورشید در
ایران و جمعیت هلال احمر پس از انقلاب صدها اردوی مشابه برگزار شده است. اعضای
فداکار این نهاد بشردوست بارها در مسیر نجات انسان های دیگر به شهادت رسیده
اند،اما شاید این
برای نخستین بار است که کسی در اردوی هلال احمر غرق می شود.دقت کنید هلال احمر
باید نجات دهنده باشد و این دانش آموزان در مسابقات دانش آموزان آماده شرکت کرده
بودند.

2 – اردوگاه انزلی پیش از انقلاب ساخته شده و
یک مجموعه تفریحی،آموزشی ساحلی است. در سال های گذشته نه تنها در تمام ساعات روز
بلکه در حتی در شیفت شب هم ناجی مقیم در ساحل اردوگاه بوده است. طبیعی است که وقتی
دانش آموزان در اردو هستند و در اتاق های شان قفل نباشد، ممکن است نیمه های شب دانش اموز کم سن و سالی
بخواهد تا کنار ساحل برود و بعد هم بر خلاف مقررات وارد دریا بشود.
از قضا چنین
اتفاقی چند سال قبل افتاد،شیطنت بچه ها گل کرد و نیمه های شب به دریا رفتند و یکی
از همین ناجی ها در تاریکی شب دو نفر را از خطر غرق شدن نجات داد.

اما در چند ماه
گذشته ناجی شیفت شب حذف شده است. یکی از کارکنان قدیمی سازمان جوانان هلال احمر هم
چندی قبل در این باره به مسولان تذکر داده است. می خواهم بگویم حتی اگر این حادثه
نیمه های شب هم اتفاق می افتاد، باز جای دفاعی نداشت.

3 – خلاصه
پاسخ هلال احمر به این حادثه این است
که دو دانش آموز بدون اجازه در ساعات و مکان “شنا ممنوع” وارد دریا شده
اند. پرسش این است که آیا باید پذیرفت که وقتی نوجوان 13 ساله ای به اقتضای
سن و سالش از مقررات تخلف می کند نباید کاری کرد و گذاشت که برود و جانش
را به خطر بیندازد؟باید گذاشت به دریا برود؟ این
چه مسؤولی است که نمی تواند جلوی یک دانش آموز 13 ساله را بگیرد؟ حادثه در
ساعت 3
بعد از ظهر اتفاق افتاده،اگر این ساعت شنا ممنوع است،پس چه ساعتی باید شنا
کرد؟ 12
نیمه شب؟ اگر ساحل اردوگاه شنا ممنوع است، پس کجا می توان شنا کرد؟ اصلا
چرا باید
ساحل یک اردوگاه ساحلی شنا ممنوع باشد؟ چرا برای سالم سازی این محدوده
اقدامی
نشده؟ اگر قرار نبوده این بچه ها شنا کنند پس چرا اصلا آنها را به یک
اردوگاه
ساحلی برده اند؟ بهتر نبود این اردو مشهد،شیراز یا هر جای بی ساحل دیگری
برگزار می شد؟ این که ما گفتیم شنا نکنید ولی شنا کردند و جان دادند که نشد
مسؤولیت پذیری!

4 – رئیس سازمان جوانان هلال احمر گفته است که
این دانش آموزان پس از مخالفت مسؤولان، با قبول مسؤولیت مربی دیگری که کارمند آموزش
و پرورش بوده به دریا رفته اند؟ سوال این
است، آیا هلال احمر اجازه دارد در زمان برگزاری اردو مسؤولیت شرکت کنندگان را حتی برای
ساعتی به مربی دیگری واگذار کند؟ وانگهی، این اردو با عنوان طرح دادرس برگزار شده
و بر اساس تفاهم نامه این طرح مسؤولیت حفظ سلامت و جان دانش آموزان بر عهده هلال احمر
است و نه آموزش و پرورش.

5 – مسئولان آموزش و پروش همچنین ادعا کرده اند
ساحل این دریا یک منطقه عمومی است. به نظر می رسد استناد آنها به مصوبه دولت قبلی
مبنی بر عمومی شدن ساحل ساختمان های دولتی باشد و اینکه دیگری اختیار و البته
مسؤولیتی در این باره ندارند.
البته این مصوبه هرگز اجرایی نشد و علاوه بر آن هلال
احمر یک سازمان دولتی نیست،درست مانند اردوگاه مجاورش که وابسته به صدا و سیماست و
همچنان ساحل اختصاصی دارد.

همچنین مستحضر باشید دو طرف ساحل این اردوگاه محصور است
و کسی غیر از اعضا امکان ورود به آن را ندارد.این بماند که به عنوان یک عضو سازمان
جوانان هلال احمر چندین بار به این اردوگاه رفته ام و هرگز میان اردوگاه و ساحل
دیواری ندیده ام. بعد از ویلاها و زمین های ورزش این مجموعه، کنار ساحل سکوهایی
برای نشستن هست و البته سنگ چین هایی که نقش موج شکن دارند. البته تصدیق می کنید
که وجود دیوار مانع بین یک اردوگاه ساحلی و دریا حتما غیر منطقی است.

6 – شیوه اطلاع رسانی و واکنش مسؤولان هلال
احمر به این حادثه نیز محل نقد و تامل است. خبرنگاران چند رسانه از پاسخگو نبودن
مدیران ارشد هلال احمر در ساعات اولیه این حادثه گلایه کرده اند. روزنامه سراسری
شهروند که وابسته به هلال احمر است در روز
پنج شنبه یعنی یک روز پس از حادثه هیچ
خبری از این ماجرا منتشر نکرد! سه روز بعد و در روز شنبه نیز در صفحه اول
خود هیچ اشاره ای به این موضوع نداشت. این روزنامه حتی یک نوار مشکی به نشانه عزا
بر صفحه اول خود درج نکرد،بلکه عکسی از دکتر فرهادی رئیس جمعیت هلال احمر و دکتر
قبادی دانا رئیس سازمان جوانان هلال احمر منتشر کرده که در میان دانش آموزان
ایستاده اند،لبخند می زنند و تیتر هم زده اند که: «دانش آموزان مدیران آینده
هستند.»

کاش به جای لبخند لباس مشکی می پوشیدند و کاش به
جای توضیح دادن، عذر خواهی می کردند.کاش نشان می دادند که حتی اگر مقصر اصلی
نیستند،آنقدر احساس مسؤولیت دارند که با یک استعفا ، هم به دیگران درسی
بدهند که در چنین مواقعی چه باید کرد،هم دل های بسیاری را آرام می کردند. همین!