سیاست گذاری های رفاهی به معنی دانش و گفتگوست
وی در ادامه با ماکتی خواندن مدل های برنامه ریزی عمرانی ، ساخت و ساز غیر مسئولانه و سخت افزاری را تنها دغدغه این مدل خواند و تصریح کرد: این روش از برنامه های اجتماعی ، تنها مدل مورد توجه بوده و حتی در بخش های کلیدی و انسانی چون آموزش و پرورش ، روش های یادگیری و یاددهی تنها طبق این الگو تنظیم شده است، که این خود منجر به برنامه ریزی های نمایشی در این بخش و بخش های مشابه دیگر شده است.
دکتر نعمت الله فاضلی سومین سخنران همایش ملی رفاه اجتماعی در برنامه ششم ، به بسط سومین مبحث کلیدی سیاست گذاری آتی رفاه و توسعه کشور ، تحت عنوان تحول گفتمانی سیاست های رفاه از گفتمان عمرانی به گفتمان اجتماعی ، انسانی و فرهنگی پرداخت.
به گزارش عصر خبر، استاد و مدیر گروه مطالعات فرهنگی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نقطه آغازین این فرآیند را از ارزیابی صحیح در چیستی مسئله عنوان کرد و افزود: پیشنهاد بنده آنست که ببینیم مسئله بدواً از درون چه گفتمانی بر می خیزد. باید دانست که برنامه ریزی و سیاست گذاری صرفاً به معنی تکنیک ، سرمایه اقتصادی و پول نیست، بلکه نوعی دانش و گفتگو است. در حالی که همواره از اولین دوره های روند سیاست گذاری تنها روح عمرانی حاکم بوده است.
وی در ادامه با ماکتی خواندن مدل های برنامه ریزی عمرانی ، ساخت و ساز غیر مسئولانه و سخت افزاری را تنها دغدغه این مدل خواند و تصریح کرد: این روش از برنامه های اجتماعی ، تنها مدل مورد توجه بوده و حتی در بخش های کلیدی و انسانی چون آموزش و پرورش ، روش های یادگیری و یاددهی تنها طبق این الگو تنظیم شده است، که این خود منجر به برنامه ریزی های نمایشی در این بخش و بخش های مشابه دیگر شده است.
این استاد دانشگاه گفت: این مسائل نشان می دهد نیاز امروز ما قانون گذاری نیست چرا که ما در این کشور همواره بیشترین قوانین دنیا را به تصویب رسانیده ایم اما تا به امروز حتی به حداقلی از ایده آل های مد نظرمان هم نرسیده ایم و این فاصله همچنان بسیار زیاد است.
فاضلی اضافه کرد: یک دلیل عمده این شکاف عظیم ، سیطره گفتمان عمرانی است و در این گفتمان لاجرم انسان ، فرهنگ و تاریخ و کهن الگوهای او حذف می شوند و تکنیک ، جای تفکر را می گیرد و آمار و تکنوکراسی جایگزین اصل انسانی می شود.
وی کفتمان عمرانی در توسعه را به علت غلبه میزان بودجه و وجوه مادی ، گفتمانی فساد گرا دانست که اقتصاد سیاسی شده در آن موج می زند و در این راستا خاطر نشان ساخت: فساد های چند سال گذشته همگی در پشت گفتمان عمرانی صورت گرفته است.
در پایان وی توسعه را تسهیل تبدیل پذیری سرمایه های اجتماعی و سیاسی به یکدیگر دانسته و افزود: باید دید منابع تبدیل سرمایه ها چیست تا نتیجه آن باشد که آبرو و احترام انسانی و شهروندی تنها یک تعارف نباشد.