بهترين استراتژي صداقت است
وي با تاكيد بر لزوم رعايت اخلاق حرفهاي در جامعه و سازمانها، گفت: در دنياي امروز و در هر سازمان يك آدم حرفهاي، هيچگاه بياخلاق نيست و صادق است، شايستگيهاي آن شغل را دارد و قدر زمان را ميداند.
آينده متعلق به سازمانهايي است كه دروغ نميگويند، اين شفافيت باعث از بين رفتن فساد ميشود؛ فسادهاي جامعهي امروز به دليل عدم داشتن صداقت است.
به گزارش عصر خبر ، هم زمان با هفتهي پژوهش، پروفسور مهدي الواني، پدر علم مديريت ايران در جمع دانشجویان و استادان دانشگاه آزاد اسلامی قزوین در سالن آمفی تئاتر این دانشگاه افزود: بهترين استراتژي در دنياي شفاف، صداقت است. حكومتهاي موفق، حكومتهايي هستند كه با شهروندان خود صادق باشند.
وي با اشاره به آموزهها و توصيههاي اديان مختلف در خصوص رعايت صداقت، گفت: به هر حال آينده متعلق به سازمانهايي است كه دروغ نميگويند، اين شفافيت باعث از بين رفتن فساد ميشود؛ فسادهاي جامعهي امروز به دليل نبود صداقت است.
پروفسور الواني در بخش ديگري از سخنان خود، ضمن انتقاد از وابستگي بيش از حد به تكنولوژي و ابزار ديجيتال و كمك آموزشي در آموزشگاهها و دانشگاههاي كشور، تصريح كرد: رابطهي استاد و دانشجو مفاهمه است و نه مكالمه؛ يعني اين دو بايد با يك ارتباط چهره به چهره يكديگر را درك كنند و به يك فهم متقابل برسند، نه اين كه تنها مكالمه داشته باشند.
پدر علم مديريت ايران، با اشاره به برخي مضرات دنياي مدرن، سپردن همهي امور به ربات و ماشين را غلط دانست و افزود: قضاوت و تصميمات انساني نبايد از يك سازمان حذف شود، زيرا در آن صورت، روح از آن سازمان خواهد رفت.
در ادامهي اين جلسه دكتر جزني عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي تهران و مدير علمي گروه منابع انساني در سازمان مديريت صنعتي ايران به تشريح اخلاق حرفهاي در سازمانها پرداخت.
وي با تاكيد بر لزوم رعايت اخلاق حرفهاي در جامعه و سازمانها، گفت: در دنياي امروز و در هر سازمان يك آدم حرفهاي، هيچگاه بياخلاق نيست و صادق است، شايستگيهاي آن شغل را دارد و قدر زمان را ميداند.
دكتر جزني به بيان تفاوت اخلاق حرفهاي در جوامع و سازمانهاي مختلف پرداخت و افزود: عوامل فردي، سازماني، تاثير رييس، كدها، سياستهاي اخلاقي و همچنين فرهنگ سازماني، عواملي هستند كه رفتار اخلاقي ما را در محيط كار شكل ميدهند.
عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي تهران و مدرس دانشگاه آزاد اسلامي قزوين، ادامه داد: اخلاق نسبي است و در شرايط و محيطهاي مختلف يكسان نيست؛ ممكن است يك مسالهي اخلاقي در جايي خوب و در جاي ديگر بد قلمداد شود.