هاشمی طبا: روسای جمهور درک ورزشی ندارند+ پیشنهاد به روحانی

به گزارش عصر خبر: سیدصادق حسینی در سایت خانواده بزرگ ورزش نوشت:  سیدمصطفی هاشمی طبا گزینه ی اول ورزشی حسن روحانی بود؛ یکی از وزرای فعلی و اعضای ارشد ستاد انتخاباتی حسن روحانی در تماس تلفنی از هاشمی طبا می خواهد که مسئولیت وزارت ورزش را قبول کند اما قبول نمی کند و می گوید برای وزارت و وزیر شدن کمی سن اش بالا رفته و مایل است وارد انتخابات کمیته ملی المپیک شود. انتخاباتی که با آیین نامه ی بحث انگیز مهدی قدمی نایب رییس وقت کمیته المپیک، امکان حضورش میسر نشد و هاشمی طبا آن مسئولیت را نیز از دست داد. حالا با گذشت یک سال و شش ماه از آن تاریخ، سید مصطفی هاشمی طبا شاید با خود فکر می کند اگر مسئولیت ورزش را قبول کرده بود، وضعیت ورزش بهتر از این روزها بود.فرصتی کوتاهی دست داد تا با سید مصطفی هاشمی طبا موفق ترین مسئول ورزش پس از انقلاب و رییس اسبق کمیته ملی المپیک در حاشیه دیدارش از دفتر مرکزی خانواده بزرگ ورزش گفت و گو کنم.

آقای هاشمی طبا در دوره مدیرتتان چه برنامه هایی داشتید که نتوانستید انجام دهید؟
بیش از این چیزی که شروع کرده بودیم عقل من نمی رسید، تقریبا همه کارهایی را که شروع کرده بودیم تا حد زیادی انجام شد منتها ادامه پیدا نکرد، من هر ایده ای که دوستان می گفتند و معمولا در جلسات روسای فدراسیون ها و مدیران کل استان ها گفته می شد، به اجرا در می آوردم: مثل آموزش مربیان، پایگاه ورزش قهرمانی، آکادمی المپیک، بحث نمره دادن آمادگی جسمانی یعنی آمادگی جسمانی را از حالت کیفی به کمی درآوردیم و دیگر فعالیت هایی که انجام شد. یعنی آمادگی جسمانی را از حالت کیفی به کمی درآوردیم. این ها ایده هایی بود که بعضی از آن ها را خودمان داشتیم یا بعضی از آن ها را دوستان دیگر می دادند.

نمونه دیگر آن طرح 1377 سالن است که بیش از 2500 سالن را در پایان سال 80 تحویل دادیم. می توانم بگویم ایده هایی را که به نظرمان رسید را به تقریبا همه را عملی کردیم، بیشتر از این شاید ایده به ذهن ما نرسید.

یعنی چیزی به ذهن تان نرسیده که مغفول مانده باشد؟ یا می خواستنید انجام دهید و نشده باشد؟

نه چیزی نبوده که بخواهیم انجام دهیم و نشده باشد، ببینید مثلا ما ارتباطات بین المللی بسیار خوبی انجام دادیم. عضویت IOC را پیدا کردیم . خیلی از متخصصان و مدیران ما در مجامع بین المللی عضو شدند. چیزی نبود که ایده اش باشد و شروع نکرده باشیم. حداقل آن را آغاز کرده بودیم خیلی از کارها را ما استارت زدیم و شروع کردیم. نمونه آنها 2 سال کامل آموزش سراسر کشور داشتیم و پایگاه های ورزش قهرمانی را راه اندازی کردیم و همچنین مراکز استعداد یابی را راه اندازی کردیم که همه اینها برنامه هایی بود که داشتیم و عملی شد. این که بعد از ما این ها تعطیل شد بحث دیگری است.

 آقای احمدی نژاد در ورزش چه کاری انجام دادند و چه کاری انجام ندادند؟
یک بار گفتم یکی از مشکلات ورزش ما این است که هیچ کدام از روسای جمهور ما درک ورزشی نداشتند، نه این که علاقه مند نباشند؛ هر کدام به نوعی علاقه داشتند، آقای هاشمی به نوعی علاقه داشتند آقای خاتمی به نوعی، آقای احمدی نژاد هم به نوعی اما به نظر من کار خاصی برای ورزش نکردند و یک روال عادی و معمولی را سپری کردند. شاید کاری که آقای خادم در زمانی که نماینده مجلس بود انجام داد و بودجه ورزش را دو برابر کرد، هیچکس برای ورزش انجام نداد. ورزش مملکت به دلیل این که درکی از تربیت بدنی و ورزش نه در آموزش و پروش و نه در رئوسای جمهور ما دچار مشکل است.

آقای احمدی نژاد هم کار خاصی برای ورزش انجام نداد، البته یک مقداری متاسفانه فرهنگ غلط را در کل کشور رواج داند که ورزش هم از آن بی نصیب نماند. همچنین آقای روحانی، و همه روسای جمهور، اگر از آنها خواسته شود که پنج دقیقه در مورد مسائل تربیت ورزش، مفهوم تربیت بدنی، اثر تربیت بدنی و این گونه مسائل صحبت کنند، دقیق نمی توانند این کار را انجام دهند.

وزارت ورزش آقای احمدی نژاد با آقای روحانی تغییری کرده است؟

بله من به نظرم در وزارت ورزش فعلی کمی آرامش بیشتر احساس می شود، اما اینکه کار خاصی انجام شده باشد نه .

ورزش کل کشور مسئولیت ورزشی وزیراست اما به نظرم اکنون بیشتر درگیر باشگاه ها و یکی دو فدراسیون، البته آن را انکار می کنند، ولی واقعیت این است که به دنبال این هستند چه کسی در کدام فدراسیون باشد این کارها را باید به عهده مجمع بگذارند. اگر هیچ کس نداند خدا که می داند چه در دل آدم می گذرد. واقعا باید نیت این باشد هرکسی را مجمع انتخاب کرد و انتخاب ها هم حتما از بهتر از انتخاب وزیر خواهد بود به آن احترام گذاشته شود.

اگر بخواهید به آقای روحانی مشاوره بدهید که ورزش ایران متحول شود چه پیشنهادی دارید؟

یک این که سازمان ورزش و تربیت بدنی احیا شود، دوم این که فدراسیون ها کاملا مستقل باشند، کما این که آن زمانی که ما اساسنامه فدراسیون ها را نوشتیم کاملا مستقل بود و بعد آمدند تبصره به آن اضافه کردند که رییس سازمان می تواند آن را تغییر دهد و این مشکلات متعدد به وجود آمد. بالاخره ما باید بدانیم که ما فقط عقل کل نیستیم بالاخره این افرادی هم که دور مجمع نشستند یک عقل کلی دارند ممکن است عقل کلی شان دقیق نباشد مگر عقل کلی ما کامل است.

فدراسیون ها کاملا مستقل هستند ، دولت هم به آنها کمک کند، فدراسیون ها و مجامع تقویت شوند، اگر مجامع نقص دارد، نقص آن را برطرف کنند، دولت نمی تواند اراده خود را در ورزش پیش ببرد. دلیل واضحی دارد ببنید تمام رئوسای سازمان تربیت بدنی من جمله خود من گفته اند: دومیدانی، شنا و ژیمناستیک باید رشد کنه و باید قهرمان داشته باشیم. همه گفته اند و دوست داشته اند ولی نشده، چرا؟ چون دولت نمی تواند این کار را بکند. اما ورزش هایی که از دل مردم بیرون آمده آمده، از یک باشگاه کوچک و مردم زحمت کشیده اند برایش، مثل کشتی، تکواندو،‌ کاراته و فوتبال این ها توانسته اند جامعیت پیدا کنند و مدال های جهانی بدست آورند.  اگر دولت خیلی ادعا داشت که همه هم خواسته اند فرقی هم نمی کند از زمان آقای شاه حسینی، آقای غفوری فرد و خود من و سایرین… حتی گفته ایم که پیامبر هم تاکید داشته اند ولی نتوانستیم پس معلوم دولت نمی تواند. بگذاریم این پخش شود تا مردم اقبال کنند به رشته ها آن وقت در تنیس هم قهرمان جهان پیدا می کنیم.

شما فرمودید وزارت ورزش به سازمان تغییر پیدا کند، این تغییر اسم چه کاری قرار است انجام دهد که قبل انجام نمی داد.

ببینید ورزش یک امر فرا بخشی است، مثل ساختمان و راه و بهداشت نیست. ورزش فرابخشی است و همه را دربر می گیرد. به همین دلیل هم شورای سازمان تربیت بدنی به ریاست رییس جمهور و وزرای مختلفی است که در این امر هستند. در حالی که اگر وزارت خانه باشد، وزیر مسئول یک کار است و نمی تواند به وزارت آموزش و پرورش نگاهی داشته باشد. در حالی که در شورای تربیت بدنی وقتی وزیر آموزش پروش حضور دارد باید سیاست و تصمیم های شورا را اجرا و پیاده کند. الان همان شورای سازمان تربیت بدنی (شورای معاونین) را برگزار می کنند.  چون قانون تغییر نکرده می بایست شورای ورزش را تشکیل می دادند که از زمان آقای احمدی نژاد تشکیل نشده و در دولت جدید هم هنوز برگزار نشده.

اگر فدراسیون ها مستقل شوند می توانند ردیف مشخصی از بودجه عمومی کشور را داشته باشند.

ببنید فدراسیون ها می توانند کمک بگیرد باشند، مانند خیلی جاهای دیگر مثل هلال احمر. می توانند از طریق وزارت ورزش به صورت مستقیم از بودجه عمومی ردیف کمک داشته باشند، مشکل این نیست.

اتفاقا مشکل این است، وزارت ورزش می گوید من کمک می کنم به فدراسیون پس خودم هم باید کنترل و نظارت کنم، تشخیص می دهم که بدهم یا ندهم

اتفاقا مشکل این نیست، آنجا (قانون بودجه) ننوشته نظارت، نوشته این بودجه باید بین فدراسیون ها تقسیم شود، باید وزارت ورزش به دور از حب و بغض بودجه فدراسیون ها را بدهد، حالا ردیف مستقل هم داشته باشند، مشخص می شود چقدر باید به هر فدراسیون بدهند.

یک نکته دیگری که وجود دارد  فرایند احراز صلاحیت روسا و نامزد های انخاب رییس فدراسیون ها است، به چه شکل باید باشد؟

این آیین نامه ای که الان نوشته اند همه چیز را در اختیار ورزات ورزش گذتشه، من به آقای (نصراله) سجادی هم کتبا نامه نوشتم و گفتم این اشتباه است که شما همه چیز را می خواهید مال خودتون بکنید. 

به نظر من باید مشخصات واضحی برای روسای فدراسیون ها باشد و خود فدراسیون به آن رسیدگی کند دبیرخانه آن فدراسیون هم بررسی کند و صلاحیت آدم ها را بر حسب آن مشخص و کتبا نیز اعلام کند. خود فدراسیون باید صلاحیت های اختصاصی را تعریف کند. خیلی سخت نیست، دبیرخانه هر فدراسیون می تواند بررسی کند، در موارد ویژه هم می توانند از مراجع ذی صلاح استعلام کنند.