نمایندگان در عمل به توصیه شرعی رهبر انقلاب مردود شدند!
با گذشت بیش از ده روز از درگیری اخیر در مجلس و با فراغت از دلایل سیاسی بروز آن، اکنون فرصت مناسبی است تا این سوال مطرح شود که توصیه رهبر انقلاب به نمایندگان مجلس برای پرهیز از این رفتار غیرشرعی چرا تاکنون اجرایی نشده است.
به گزارش «تابناک»، درگیری اخیر اگر چه اولین درگیری در تاریخ مجلس نیست ولی به دلایل مختلف، یکی از درگیری‌های تاریخ مجلس است که بیشتر مورد توجه مردم قرار گرفته است. پیشرفت تکنولوژی و فراوان شدن امکان دسترسی بیشتر به متن و حاشیه جلسات مجلس باعث شده که اگر درگیری‌های پیشین مجلس تنها در یک تصویر ثبت شده باشد که هر کسی تفسیر مورد علاقه خود را آن روایت می‌کند، اکنون هر اتفاقی در مجلس در قالب‌های مختلف و از جمله صوت و تصویر هم دیده شود.
کار به جایی رسیده است که این رفتارهای ناپسند حتی از صدا و سیما هم پخش می‌شود. شاید سخن گفتن از این که چنین اتفاقاتی آن قدر ناپسند هستند که حتی نباید از تلویزیون نشان داده شوند، قدری عجیب باشد ولی سوابق تاریخی نشان می‌دهد که این رفتارها نه تنها خلاف شرع دانسته شده‌اند، بلکه به صدا و سیما هم توصیه شده است که از پخش عمومی آن پرهیز کند.
اگر چه جنجال و هیاهو در حین نطق دیگران در مجلس سابقه داشته است ولی به طور خاص، این رفتارها وقتی به طور خاص مورد توجه قرار گرفت که برخی از نمایندگان مجلس در حین سخنرانی رئیس دولت دهم در مجلس شروع به فریاد زدن کردند.
محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سه‌شنبه ۳۱ خرداد سال 1390 برای بررسي صلاحيت حمید سجادي وزير پيشنهادي وزارت ورزش و جوانان به مجلس رفت و برخی از نمایندگان مجلس هشتم به رفتارهای خلاف شان و «دو دو کردن» هنگام سخنرانی رئیس جمهور پرداختند.
این رفتار نمایندگان سبب شد آن گونه که بعدا سید محمدجواد ابطحی نماینده خمینی شهر به رسانه‌ها خبر داد، رهبر انقلاب اعضای هیئت رئیسه مجلس و روسای برخی کمیسیونهای تخصصی مجلس را احضار کرده، از مدیریت در مجلس گلایه کنند و خواستار برخورد علاج جویانه با مسایل شوند.
گزارش چند روز بعد جلسه غیرعلنی مجلس فرصتی بود تا لاریجانی بخشی از گلایه‌های رهبر معظم انقلاب را برای نمایندگان تشریح و تاکید کند که نمایندگان از رفتارهای خلاف شرع خودداری کنند. به اطلاع نمایندگان مجلس هم رسانده شد که رهبر انقلاب از عملکرد صداوسیما و پخش «دو دو کردن» نمایندگان هنگامی سخنرانی رئیس جمهور، انتقاد کرده است.
همه این توصیه‌ها البته باعث نشد، رفتار خلاف شرع نمایندگان ادامه نیابد.
تقریبا یک سال بعد، یعنی در 24 خرداد سال 91 و در اولین دیدار نمایندگان تازه انتخاب شده مجلس نهم با رهبر انقلاب، یکی از توصیه‌ها به مجلس همان چیزی بود که هنوز هم دست از سر مجلس بر نداشته است.
متن سخنان رهبری در این باره به قرار زیر است:
من قبلاً به برخی از نمایندگان محترم این نکته را عرض کرده‌ام، حالا هم چون همه‌ی شما تشریف دارید، به شما هم می‌گویم: مجلس جای گفتگوی حکیمانه و خردمندانه است. شما یک حرفی می‌زنید، استدلالی دارید، استدلالتان را ذکر می‌کنید؛ بعد نفر بعدی می‌آید، می‌گوید به این دلیل، حرف ایشان غلط است، استدلالشان غلط است؛ بالاخره مجموعه هم یا به این رأی می‌دهد یا به آن رأی می‌دهد؛ این درست. اگر چنانچه وقتی شما دارید حرف می‌زنید، دیگری مثلاً شروع کند به دست زدن یا هیاهو کردن، برای اینکه صدای شما به گوش آن مستمع نرسد، این کار، کار حکیمانه است؟ کار خردمندانه است؟ این عادت باید در مجلس ریشه‌کن شود که وقتی یک نماینده‌ای دارد حرف میزند، یا یک وزیری، یک مسئول دولتی دارد حرف میزند، از یک گوشه‌ی چهار نفر شروع کنند یک صدایی در آوردن! این خیلی چیز بدی است. متأسفانه در مجلس هشتم این بود؛ من نمی‌دانم حالا در مجلس هفتم هم بود یا نه. من اوّلی که با این قضیه برخورد کردم، حیرت کردم: مگر چنین چیزی ممکن است؟ دیدیم بله، هم ممکن است، هم واقع است! در مجلس اتفاق افتاده. مجلس جای این حرف ها نیست. بله، در اجتماعات عمومی، مردم عامی ممکن است از این کارها بکنند؛ یکی می‌آید حرف میزند، دیگری صدایی در می‌آورد. در تاریخ، همیشه هم از این کارها بوده. در قرآن هست که: «و هم ینهون عنه و ینئون عنه» ؛ وقتی پیغمبر حرف می‌زد، یک عده‌ای نمی‌گذاشتند صدا به گوش دیگران برسد؛ هیاهو می‌کردند. اما این باب جمهوری اسلامی نیست؛ آن هم در مجلس شورای اسلامی. مجلس شورای اسلامی جای حرف است. طرف کاملاً حرفش را بزند، تمام کند؛ بعد اگر حرفش غلط است، غیرمنطقی است، جنابعالی وارد شوید، استدلال کنید، بگویید نخیر، این حرف آقا هیچ منطقی ندارد، هیچ مبنائی ندارد؛ ردش کنید. این کار اشکال ندارد.
دستور رهبر انقلاب، برای «ریشه‌کن شدن» رفتاری «غیرحکیمانه، غیر خردمندانه و حیرت‌آور» که خلاف رفتار متناسب با جمهوری اسلامی است، دستوری صریح و بدون امکان تاویل و تفسیر است ولی بنا به هر دلیلی تاکنون اجرایی نشده است. حال فرصت مناسبی برای نمایندگان داعیه‌دار رفتار ولایی و شرعی است که به درون خود مراجعه کنند و به این پرسش پاسخ دهند که چرا این رفتار ناپسند همچنان در مجلس تکرار می‌شود.
