انتخابات فدراسیون هندبال و خشت اولی که کج نهاده می شود…!

” کاندیدایی که قبل از انتخابات فدراسیون خود را پیروز قطعی می نامد”، محصول ضعف وزارتخانه ای است که از یک سو ، پولی ندارد که به بدنه ورزش تزریق کند و از سوی دیگر با مهندسی انتخابات می خواهد افراد دلخواه خود را به جامعه ورزشی کشور تحمیل کند!

به گزارش عصرخبر، انتخابات فدراسیون هندبال، هفته آینده برگزار می شود و این در حالی است که برخی افراد که شانس چندانی برای پیروزی ندارند ، می کوشند با نادیده گرفتن سازوکارهای انتخاباتی و حق اعضا برای رأی دادن ، خود از از هم اکنون پیروز انتخابات بنامند، گو این که رؤسای 30 هیأت وزرشی کشور و سایر صاحبان حق رأی، نقشی صرفاً ویترینی دارند!

این کاندیدا اخیراً در یک مصاحبه رادیویی مدعی شده است که برنده انتخابات است و کارهایش را نیز شروع کرده است(!)

جالب این که در بخشی از سخنان خود با تأکید بر این که رئیس بعدی فدراسیون هندبال اوست، با لحن خاصی گفته است که گویا باید در مجمعی هم شرکت کند.

این لحن تحقیرآمیز درباره مجمع، ناظر به عالی ترین رکن انتخابات فدراسیون هاست که در آن، علاوه بر رؤسای هیات های استانی، نمایندگان ورزشکاران، داوران، باشگاه ها و برخی وزارتخانه ها عضویت و حق رأی دارند.

 بنابراین، اعضای جامعه هندبال حق دارند به چنین ادبیاتی اعتراض داشته باشند که فردی از راه نرسیده، خود را رئیس فدراسیون بداند و با بی تفاوتی بگوید گویا باید در مجمعی هم شرکت کنم!

جناب ایشان بدانند اعضای جامعه هندبال ایران که برغم محرومیت ها و محدودیت ها، بار این ورزش زیبا را سال هاست بر دوش می کشند، “حق انتخاب” دارند و این حق شان را بعد از بررسی برنامه های کاندیداها در مجمع اعمال خواهند کرد نه این که فردی از قبل ، برنده باشد و اعضای مجمع، صرفاً نقش تشریفاتی داشته باشند و جاده صاف کنی او را عهده دار شوند.

 چنین تصوری در خصوص مجمع، بی احترامی مطلق به صاحبان اصلی هندبال ایران است و جا دارد از اعضای مجمع، عذرخواهی رسمی صورت گیرد.

جالب این که بعد از این مصاحبه رادیویی، یکی از شنوندگان رادیو، طی تماس تلفنی، از این ادبیات به شدت انتقاد کرد و به حق، آن را هتک حرمت جامعه هندبال دانست.

گذشته از این، کسی که قبل از انتخابات ، ناراستی آغاز کند، احتمالاً بعد از آن نیز به کژی بیشتری خواهد افتاد چه آن که ادعا می کند جامعه هندبال ایران برای او فرش قرمز گسترانده و برای اثبات این ادعای خودساخته، ادعای دروغ دیگری را مطرح می کند و می گوید: 25 هیأت هندبال در سراسر کشور ، نامه ای در حمایت من نوشتند که در سایت ها نیز منتشر شد!

حال از جناب ایشان می خواهیم آن نامه کذایی که 25 هیأت امضایش کرده اند و در سایت ها منتشر شده را نشان دهد.
کدام نامه و کدام هیأت ها و کدام سایت ها جناب آقای کاندیدا؟!
یک صندلی، هر چند با ارزش باشد، آیا ارزش ناراستی دارد؟!

اینجاست که به جمله آغازین این نوشتار بازمی گردیم: همه این قبیل رفتارها، به وزارت ورزش و جوانان برمی گردد که به جای حرمت داری فدراسیون ها و ارتقاء جایگاه آنها، صرفاً در صدد مداخله در انتخابات است و این در حالی است که تجربه ثابت کرده است هرگاه دولتی ها در بدنه ورزش نفوذ کرده اند، نه تنها کمک حال نبوده اند، بلکه آن را به نابودی کشیده اند.

مشکل امروز ورزش ایران و مخصوصاً هندبال -که همیشه به آن احجاف شده- «فقدان منابع مالی متصل به بخش خصوصی» است و نیز «فقر مدیریتی». این دو مشکل بزرگ اما هرگز با رفتارهای تاریخ مصرف گذشته کاندیداهای دولتی حل نخواهد شد. جامعه هندبال ایران ، روز انتخابات، نه یک فرد که به آینده جدید خود رأی خواهد داد. روزگار تحول و پیشرفت هندبال ایران فرا رسیده است.