مجلس و دولت چه اقداماتی براي تحقق مطالبات رهبر انقلاب درباره بهبود معیشت مردم می توانند انجام دهند؟
بر این اساس باید بودجه سنواتی سال ۱۴۰۳ مطابق با این آموزه اصلاح گردد و سطح معافیت دستمزد از ۱۲ میلیون تومان به دست کم ۱۵ میلیون تومان ارتقا یابد تا هزینه های ضروری مردم از معافیت مالیاتی برخوردار شود.
دكتر سميه گلپور چمركوهي رئيس كانون عالي انجمن هاي صنفي كارگران ايران در يادداشتي براي عصر خبر نوشت:
پنج راهکار عملی رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار ماه مبارک رمضان خطاب به مسئولان فرمودند:«رشد اقتصادی به‌تنهایی هم کافی نیست؛ یعنی برای اینکه در وضع زندگی مردم و معیشت مردم و طبقات ضعیف یک تحوّلی صورت بگیرد، صرفاً رشد اقتصادی کافی نیست، بلکه چیزهای دیگری هم لازم است: برابری فرصتها برای دستیابی به امکانات؛ این از جمله‌ی کارهای بسیار مهم است؛ برای مشارکت، امکانات در سطوح مختلف به نحو صحیح و عادلانه‌ای تقسیم بشود.» این برای نوبت چندم است که ایشان به مسئولان تذکر میدهند که تکمیل پروژه و رشد اقتصاد ملی اگر منجر به بهبود معیشت و رونق سفره مردم نشود، کام آنها را شیرین نخواهد کرد و چنین آمارهای خوبی تنها در این شرایط مطلوب می باشد.
حال چه اقدامات مشخصی میتواند منجر به تسهیم عادلانه منافع رشد اقتصاد ملی برای تمام اقشار به خصوص محرومان و مستضعفان باشد.
۱- افزایش دستمزد متناسب با تورم مطابق با قانون کار: اگر افزایش تورم بیش از افزایش دستمزد باشد، قدرت خرید کارگران و کارمندان کاهش می یابد و از آن تعبیر به سرکوب دستمزد میشود. شاید دولت بتواند ادعا کند که میانگین افزایش حداقل دستمزد تقریبا متناسب با میانگین تورم در این دولت بوده است اما این ادعا سه اشکال دارد. اول اینکه در سطوح مزدی بالاتر و نیز برای کارمندان این عدد به طور مشهودی کمتر بوده است؛ دوم اینکه بازه مدنظر را نباید به دوره تصدی این دولت محدود کرد بلکه کارگران و کارمندان وضع خود را در یک بازه حدودا ده ساله می سنجند و احساس میکنند نسبت به ده سال قبل فقیرتر شده اند و سوم آنکه حتی در همین دولت تورم اقلام اساسی مسکن و خوراک برای کارگران ساده که کف دستمزد را میگیرند بیشتر از ۴۰ درصد بوده است. یعنی علی رغم افزایش ۴۰ درصد دستمزد، باز هم سفره آنها کوچک شده است. ما انتظار داریم وقتی دولت اعلام میکند اقتصاد کشور ۵ درصد رشد کرده، سفره کارگران و کارمندان کوچک نشود.
۲- معافیت مالیات مستقیم بر اساس سبد معیشت: وقتی که کارگران و کارمندان کمتر از سبد معیشت دستمزد دریافت کنند، انصاف نیست که دولت از این مبلغ مالیات مستقیم وصول کند. مولا علی (ع) در خصوص آسان گیری دولت در اخذ خراج از مردم سخنی مهم دارند که لازم است مسئولان آن را در شرایط سخت اقتصادی آویزه گوش خود نمایند. «در کار خراج نیکو نظر کن، به گونه ای که به صلاح خراجگزاران باشد. زیرا صلاح کار خراج و خراجگزاران، صلاح کار دیگران است و دیگران حالشان نیکو نشود، مگر به نیکو شدن حال خراجگزاران، زیرا همه مردم روزی خوار خراج و خراجگزارانند … و کاستن از خراج بر تو گران نیاید، زیرا اندوخته ای شود برای آبادانی بلاد تو و زیور حکومت تو باشد، که ستایش آن ها را به خود جلب کرده ای و سبب شادمانی دل تو گردد، که عدالت را در میانشان گسترده ای و به افزودن ارزاقشان و به آنچه در نزد ایشان اندوخته ای از آسایش خاطرشان و اعتمادشان به دادگری خود و مدارا در حق ایشان، برای خود تکیه گاهی استوار ساخته ای. » بر این اساس باید بودجه سنواتی سال ۱۴۰۳ مطابق با این آموزه اصلاح گردد و سطح معافیت دستمزد از ۱۲ میلیون تومان به دست کم ۱۵ میلیون تومان ارتقا یابد تا هزینه های ضروری مردم از معافیت مالیاتی برخوردار شود. کسری بودجه ناشی از این موضوع را می توان با اصلاح شیوه پرداخت یارانه جبران نمود که در ادامه ذکر میشود.
۳- تسهیل فراهم سازی مسکن از طریق اعطای زمین: دولت مطابق با اصل ۳۱ قانون اساسی مکلف به تامین مسکن برای همه اقشار به ویژه کارگران می باشد. ارزانترین نهاده ای که دولت می تواند به این کار تخصیص دهد زمین می باشد که دولت و مجلس فعلی مصوبات خوبی در این راستا داشته اند اما در عمل اجرای آن در حد نیاز نبوده است. اجرای کامل «قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن» مصوب سال ۱۳۸۷ و «قانون جهش تولید مسکن » مصوب سال ۱۴۰۰ میتواند در این خصوص راهگشا باشد. این زمین می تواند در قالب طرح ملی مسکن به اشخاص واجد شرایط اعطا شود یا آنکه در اختیار کارخانه ها و سازمان تامین اجتماعی قرار گیرد تا متناسب با نیاز آن را بسازند و به طور استیجاری، با اجاره بهای متناسب با حق مسکن کارگری و کارمندی در اختیار متقاضیان واجد شرایط قرار دهند. در این صورت شکاف میان حداقل دستمزد و سبد معیشت برطرف میشود و چرخه افزایش دستمزد و افزایش تورم ایجاد نمی گردد.
۴- تخصیص یارانه به اشخاص به جای کالاها: در حال حاضر اغلب یارانه ها به خصوص یارانه انرژی به کالاها یعنی بنزین و گازوئیل تخصیص می یابد که این امر سبب مشکلات متعدد از جمله تشویق مصرف بیشتر، قاچاق، افت بهره وری و بی عدالتی میان اقشار برخوردار از وسایل نقلیه و سایرین شده است. طبق اعلام خبرگزاری دولت، ایرنا، در سال ۱۴۰۱ ۶۳ درصد بودجه عمومی دولت معادل ۹۵۴ همت صرف یارانه بنزین شده است. این یارانه که به نام فقرای فاقد خودرو و به کام اغنیای دارای چند خودرو شخصی است ، دولت را ورشکسته میکند و منابع نسل آتی را تباه می سازد. حال آنکه طرح تخصیص یارانه به طور سرانه به جهت کارشناسی تهیه شده است و دولت می تواند طی چند مرحله به طور تدریجی قیمت ها را آزاد و یارانه را به اشخاص اعطا نماید تا هم منابع ملی بیهوده مصرف نشود و هم عدالت بیشتری در توزیع رعایت شود و هم کسری بودجه در اثر فشار تقاضا بروز نکند. جلوی قاچاق سوخت را بگیرد و حتی از محل درآمد صرفه جویی مصرف بنزین، منابع برای اجرای سایر پیشنهادهای مذکور در این نوشتار فراهم سازد.
۵- فراهم سازی جهش تولید از طریق تسهیل مشاغل خانگی به خصوص برای بانوان: در حال حاضر نرخ مشارکت اقتصادی در بین مردان متناسب با حد متعارف جهانی یعنی حدود ۶۸ درصد است. اما این نرخ برای بانوان در آمار رسمی ۱۵ درصد است که با احتساب کم شماری برخی مشاغل ممکن است به ۲۰ درصد برسد. مقصود از نرخ مشارکت اقتصادی نسبت اشخاص شاغل و جویای کار به کل جمعیت ۱۵ تا ۶۰ سال کشور می باشد. ماده ۶ قانون برنامه هفتم به همراه سایر مشاغل مرتبط با اشتغال خانگی ظرفیت خوبی برای اشتغال بانوان در محیط ایمن خانواده را فراهم کرده اما به جهت ضعف مهارت ، ضعف زنجیره ارزش و عدم ارتباط با بازار این ظرفیت فعال نشده است. دولت می تواند با سازماندهی سکویی و حمایت از شکل گیری زنجیره ارزش از طریق سکوهای مجازی امکان اشتغال زنان خانه دار به مشاغلی از صنایع دستی، خیاطی، آشپزی تا برنامه نویسی رایانه ای را با سرمایه گذاری اندک فراهم سازد. این کار هم برای بانوان امنیت اقتصادی اجتماعی بیشتری فراهم می کند، هم سبب جهش تولید از طرق مردمی می شود و هم منجر به رشد اقتصاد کشور می گردد.
